«Ανάθεμά τους…» είπε σε μια αποστροφή μιλώντας προς «Το Βήμα» η Μάγδα Φύσσα δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του γιου της Παύλου. Εικοσιτετράωρα πριν από τις εκλογές, μίλησε εκ βαθέων: «Οποιος ψηφίζει Χρυσή Αυγή είναι φασίστας και συνένοχος στη δολοφονία» είπε. Μετά διηγήθηκε πώς την ανάγκασαν οι κατηγορούμενοι στη δίκη να ακούσει όλο το κατηγορητήριο και τη σκηνή της δολοφονίας. Αποκάλυψε πώς ο άνθρωπος που ειδοποίησε να χτυπηθεί ο γιος της μένει ένα στενό κάτω από το σπίτι της και πώς βίωσε τη διαδικασία στη Βουλή, πώς εισέπραξε τις αγορεύσεις των χρυσαυγιτών, τι πιστεύει για το πολιτικό σύστημα… Το ρολόι στο σπίτι της οικογένεια Φύσσα στο Κερατσίνι, 100 μέτρα από τον τόπο της δολοφονίας, έχει σταματήσει στις 5.30 το απόγευμα της 17ης Σεπτεμβρίου 2013, όταν ο Παύλος αποχαιρέτησε τη μάνα του για να πάει να δει μπάλα και να επιστρέψει. Εκείνη μας κοιτάζει κάποιες φορές με ύφος απορίας, σαν να μην πιστεύει ότι ζει ακόμη ενώ το παιδί της δεν υπάρχει πια… Τον δολοφόνο του τον αποκάλυψε ο Παύλος στα τελευταία τέσσερα λεπτά που άντεξε, λέει με σιγουριά. Το όνομα του Γιώργου Ρουπακιά, του δολοφόνου, δεν ακούγεται στη συνέντευξη. Τον αποκαλεί «κτήνος» ή «αυτός». Τον βλέπει κάθε μέρα όμως στο δικαστήριο.
«Κάνανε ό,τι μπορούσαν να έρθει η δεύτερη μαύρη επέτειος χωρίς να μιλήσουμε στη δίκη. Και η δικάσιμος της Δευτέρας 14 Σεπτεμβρίου που ήρθε ήταν ό,τι έπρεπε για να μας τελειώσουνε» μας λέει.
Τι εννοείτε;
«Στη δικάσιμο αυτή κατάφεραν να μας τελειώσουν… Ζήσαμε μια ημέρα εφιαλτική. Ζήτησαν από την υπεράσπιση να διαβαστεί το κατηγορητήριο και τα καταφέρανε. Φεύγανε και μέναμε εμείς και τα ακούγαμε όλα. Αν αυτή ήταν η επιδίωξή τους, να μας τελειώσουνε, τα καταφέρανε, τι να πω; Ο ίδιος ο δολοφόνος ζήτησε να ακούσει τη δικογραφία, την επανάληψη του κατηγορητηρίου. Τι ήθελε; Να εμπεδώσει τι έχει κάνει ή να στείλει εμάς; Από την προηγούμενη ζήτησαν να σταματήσει η δίκη λόγω εκλογών. Αυτό απορρίφθηκε και ήταν φυσικό ότι θα έψαχναν να βρουν τρόπους να μην καταθέσουμε πριν από τις εκλογές. Μετά ζήτησαν από την πρόεδρο να διαβαστεί το κατηγορητήριο, το οποίο ήταν νόμιμο. Βρήκαν αυτόν τον τρόπο να σταματήσουν τη δίκη και αυτό πέρασε. Αυτό που βλέπαμε είναι να χαμογελάνε ειρωνικά να μας παίζουνε».
Οι περισσότεροι έχουν φύγει από τις φυλακές, είναι τρίτο κόμμα και διεκδικούν και πάλι την τρίτη θέση. Πώς το βλέπετε;
«Πάνω στο κομμάτι αυτό δεν έχω να πω τίποτε. Και αν ο λαός τούς θέλει, καλώς να τους έχει. Προφανώς αυτή η χώρα βγάζει πιο πολλούς προδότες από ό,τι ήρωες… Και να τους χαίρονται. Δεν νομίζω ότι θα θέλανε κάτι άλλο να δούνε. Αρα όταν πάνε και ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, είναι φασίστες και συνένοχοι στον φόνο, στη δολοφονία. Είναι συνένοχοι πια, δεν έχει «δεν ξέραμε». Εύχομαι μόνο να μην την πληρώσει άλλο αθώο παιδί. Διότι αυτοί σταματημό δεν έχουν. Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Ούτε θα σταθώ πολιτικά. Εμένα αυτό το πολιτικό σύστημα της χώρας μού έφαγε το παιδί μου. Δεν ασχολούμαι καθόλου· θέλουν να τους έχουν, ας τους έχουν· από τους υπονόμους που βρίσκονταν τους ανέβασαν πάνω, στην επιφάνεια. Εμείς δεν γνωρίζαμε ότι είχαν κηρύξει εμφύλιο και ξαφνικά βρεθήκαμε να έχουμε χάσει το παιδί μας. Γιατί κάποιοι εκείνο το βράδυ αποφάσισαν να σκοτώσουν και σκοτώσανε».
Εκ των υστέρων όμως αποδείχθηκε ότι η επιλογή δεν ήταν τυχαία.
«Πράγματι εκ των υστέρων αποδείχθηκε έτσι όπως εξελίχθηκε η κατάσταση ότι τους είχε ενοχλήσει κάτι. Δεν μπορούσε να είναι κάτι άλλο εκτός από τη μουσική του, διότι μόνο με αυτήν ασχολιόταν».


Εχετε αναρωτηθεί πολλές φορές μέσα σας το γιατί;
«Σίγουρα τα μηνύματα της μουσικής του έχουν να κάνουν με το σύστημα, αλλά γενικά, όχι συγκεκριμένα. Προφανώς και ενοχληθήκανε. Τελικά υπάρχει δημοκρατία σε αυτή τη χώρα; Είμαστε ελεύθεροι, είχαμε εμφύλιο, είχαμε πόλεμο; Πιστεύαμε ότι είμαστε ελεύθεροι μέχρι εκείνο το βράδυ –που τελικά αποδείχθηκε ότι δεν είμαστε».
Αυτή η διαδικασία που ζείτε δεν καλύπτεται όσο θα έπρεπε;
«Στις 14 που κάναμε μια δήλωση, μόνο ένα κανάλι την έδειξε. Ολο το σύστημα πάει να υποβαθμίσει αυτή τη δίκη και να την περάσουν έτσι. Η δίκη πήγαινε κανονικά, υπάρχουν κατηγορούμενοι πολλοί, στην ουσία γίνεται η δίκη του αιώνα και όμως υπάρχει σιωπή».
Τι αίσθηση σας δημιουργεί, θα αποδοθεί δικαιοσύνη;
«Θα το παλέψουμε μέχρι τέλος. Εχουμε μια πολύ καλή ομάδα δικηγόρων, οι οποίοι δεν θα το αφήσουν, θα πάμε μέχρι τέλους. Ακόμα είμαστε στην αρχή».
Τι περιμένετε ως οικογένεια από αυτήν τη διαδικασία, ποιο είναι το καλό σενάριο για εσάς;
«Να αφανιστούν, να εξαφανιστούν, να τελειώσουν».
Να πάνε φυλακή δηλαδή…
«Να αποδειχτεί ότι είναι εγκληματική οργάνωση και φυσικά οι κατηγορούμενοι της δικής μας δίκης να έχουν την ποινή που πρέπει».
Εχετε πειστεί μέσα σας ότι οι άνθρωποι αυτοί έδρασαν οργανωμένα, ότι η ιεραρχία είναι αυτοί οι άνθρωποι που δικάζονται;
«Ετσι έγινε, θα αποδειχτεί. Ο συγκεκριμένος, το κτήνος, ήταν σπίτι του, έβλεπε μπάλα. Τηλεφώνημα έπεσε και ήξερε καλά τι θα κάνει. Φυσικά και πήρε εντολή. Δεν ξέρω αν ήταν από ψηλά, όταν μπούμε στις μαρτυρίες αυτό θα φανεί. Θα δούμε πού θα φτάσει. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι μέχρι τον πυρηνάρχη της Νίκαιας. Αυτός τους μάζεψε και τους κατέβασε».
Αυτά τα δύο χρόνια έχετε μάθει λεπτομέρειες για εκείνο το βράδυ;
«Δεν γνωρίζαμε τίποτα για τη Χρυσή Αυγή. Δεν γνωρίζαμε ούτε τον δολοφόνο. Δεν ξέραμε τίποτα. Είναι πολύ ξεκάθαρο πώς έγινε, και αυτό το χρωστάμε στον Παύλο, τα τέσσερα λεπτά που άντεξε και δεν τον έριξε κάτω. Που δεν άφησε σημείο σκοτεινό κανένα. Είναι ξεκάθαρο το πώς ξεκίνησαν, το πώς μαζεύτηκαν εκεί, το πώς τα παιδιά δεν είχαν καμία σχέση, μπήκαν σε ένα μαγαζί απλώς να δουν την μπάλα. Σε ένα μαγαζί στο οποίο δεν πηγαίνανε και έτυχε εκείνο το βράδυ να πάνε εκεί να δούνε την μπάλα διότι τα άλλα μαγαζιά είχαν κλείσει, δεν είχαν θέσεις. Και αφού βρήκαν άδειες θέσεις, πήγαν εκεί».
«Πάνω απ’ όλα, ο Παύλος είχε να προσφέρει. Ανάθεμά τους…»

Τι λέτε για το αφήγημα σήμερα των ανθρώπων αυτών σε σχέση και με το Μεταναστευτικό;
«Δεν θέλω να πω πολλά. Αυτοί (σ.σ.: ξεσπά σε λυγμούς) μας σκότωσαν το παιδί μας. Ενα παιδί με πολύ καθαρή σκέψη, μυαλό. Ελεύθερος άνθρωπος. Δεν περίμενες ότι θα έχει αυτή την τύχη διότι πάνω από όλα ήτανε χρήσιμος και έπρεπε να ζήσει. Είχε να προσφέρει. Για μένα δεν αλλάζει, το πρόσωπό τους είναι αυτό. Το τι μπορεί να λένε. Δεν είναι τίποτε άλλο από μια ναζιστική οργάνωση, που αυτό που θέλει είναι να τηρήσει το πρόγραμμα του Χίτλερ. Οσο για τους μετανάστες, ουαί και αλίμονό τους, θα γεμίσουν θάλασσες, χαντάκια, ποτάμια. Δεν θα αφήσουν κανέναν. Αν τους θέλει ο κόσμος να τους βγάλει για τους πρόσφυγες, θα πρέπει να γυρίσει πίσω. Πόσο κοντή μνήμη έχουμε. Ξεχάσαμε ότι το ’40 από τα παράλια φεύγαμε και η μόνη χώρα που μας δέχτηκε ήταν η Συρία. Και στο κάτω-κάτω ας κάνουν κάτι να σταματήσουν τον πόλεμο εκεί. Οι άνθρωποι θέλουν να φεύγουν; Μη με βάζεις στη διαδικασία να μιλήσω για αυτά τα καθίκια. Ξέρω πολύ καλά ποιοι είναι, πώς σκέφτονται, πώς δρουν. Τώρα ξέρω, πριν δεν ήξερα».
Μιλήστε μας για τον χαρακτήρα του Παύλου…
«Υπέροχο παιδί, γλυκύτατο παιδάκι, πολύ σοφός για έφηβος και ένας αξιόλογος άντρας. Ηθελε να ασχοληθεί πιο επαγγελματικά με τη μουσική, αλλά και πάλι το σύστημα. Σε αυτή τη χώρα αν δεν έχεις μέσο δεν προχωράς. Αλλά δεν απελπιζόταν, έλεγε «θα τα καταφέρω». Για τα χρόνια που ασχολήθηκε άφησε πάρα πολλά. Είχε ξεκινήσει να δίνει συναυλίες και για αλληλεγγύη. Σήμερα πονάμε όχι μόνο εμείς, αλλά υπάρχει κόσμος και άνθρωποι που τον αγάπησαν μετά. Δεν τον ήξεραν. Φυσικά υπάρχουν και αυτοί που δεν έχουν καταλάβει τι έχει γίνει».
Η περιοχή, που είναι και ο τόπος του δράματος, πώς το εισέπραξε όλο αυτό;
«Τι να σας πω, ότι στο πίσω στενό μένει αυτός που τηλεφώνησε στον πυρήνα; Στο πίσω στενό. Πού να ξέρουμε; Ο συγκεκριμένος είναι εκεί χρόνια. Μας έχουν κυκλώσει από παντού, ποιος να το περιμένει αυτό; Ποιος να περιμένει ότι έχει πάει στη γειτονιά του να δει την μπάλα και δεν γύρισε».
Ειδοποίησε ο συγκεκριμένος τον πυρηνάρχη και τους είπαν τι; Κατεβείτε κάτω να τον φάτε;
«Ξέρω αυτό που έγινε με την Αστυνομία εκεί. Υπάρχει νέφος για το τι έγινε. Θα το δούμε στη διαδικασία, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Θα το δούμε, είναι σκοτεινό σημείο».

Τον δολοφόνο του τον υπέδειξε ο Παύλος. Εχουν καταγραφεί από κάμερες τα τέσσερα λεπτά του;
«Σας το είπα. Πολλές κάμερες δεν υπήρχαν. Το θέμα είναι να μάθουμε αυτός που τράβηξε τη γνωστή φωτογραφία με τον Παύλο πεσμένο τι άλλο έχει τραβήξει. Τράβηξε μια φωτογραφία και δεν ξέρουμε καν ποιος είναι. Τράβηξε μια φωτογραφία ή είχε το κινητό του ανοιχτό και υπάρχει βίντεο; Και από όλους αυτούς του τάγματος πιστεύετε ότι κανένας δεν τράβηξε; Ηταν ολόκληρο τάγμα από την απέναντι πλευρά. Αυτά είναι για αργότερα. Αυτό που πάθαμε εμείς δεν έχει γυρισμό. Εχουμε να παλέψουμε την απώλεια του παιδιού, την αρπαγή του παιδιού μας. Θα το δούμε. Δεν θα αφήσουμε κανένα σημείο. Τα κορίτσια, οι δικηγόροι, είναι παιδιά μου. Σαν τελευταία φράση που μου ζητάτε λέω: Ανάθεμά τους… Αυτοί, που σίγουρα φοβούνται, είναι ερπετά, είναι αυτοί… Ανάθεμά τους… Οσο και να θέλουν θα ‘ρθει η ώρα τους. Εμείς εκεί θα ‘μαστε. Δυο χρόνια είναι για εσάς. Ημασταν εκεί την ώρα εκείνη που μας ειδοποιήσανε. Ο κλήρος έπεσε στον πατέρα να ειδοποιήσει εμένα. Δεν με ειδοποίησε ότι… μόνο ότι χτύπησε. Την ώρα που μου είπε… Φρικτές στιγμές όταν τον είδα μπροστά μου, αυτό που μου βγήκε είναι ότι μέχρι εδώ ήτανε… Μου είπε ότι απλά χτύπησε. Δεν τον πίστεψα. Είχα ελπίδα –έστω βαριά τραυματισμένος. Φθάνοντας εκεί δεν μπορούσε κανείς να μου πει τίποτα. Εφυγε 5.30 το απόγευμα, χαιρετηθήκαμε και είπαμε θα τα πούμε το πρωί. Και από τις 5.30 εκείνο το απόγευμα δεν του ‘χω ξαναπεί κουβέντα. Εκεί σταμάτησε…».
«Σιγά μη φοβηθούμε, δεν έχουμε να φοβηθούμε πια τίποτα»

Τα δύο αυτά χρόνια δεχθήκατε απειλές, φοβηθήκατε;

«Σιγά μη φοβηθούμε. Φυσικά δεν φοβηθήκαμε, αν και έχουμε δεχτεί βεβηλώσεις στο μνημείο του, να περνάνε κάτω από το σπίτι, δεν φοβόμαστε, δεν έχουμε να φοβηθούμε πια τίποτα».
Περνάνε οργανωμένα εννοείτε;
«Και οργανωμένοι έχουν περάσει και τρεις φορές έχουν βεβηλώσει το μνημείο και μεμονωμένα έχουν περάσει, αλλά τώρα πια πρέπει να φοβούνται αυτοί».

Το πολιτικό σύστημα πώς στάθηκε τα δύο χρόνια, κυρίως όταν έπεσε η μεγάλη δημοσιότητα;
«Μετά υπήρξε σιωπή…».

Υπήρξαν εκδηλώσεις στη Βουλή που σας ενόχλησαν, παρακολουθούσατε τη διαδικασία στη Βουλή;
«Εχει τύχει. Είδα τον Μπούκουρα να κλαίει στη Βουλή και να λέει τι θα πει στα παιδάκια του. Του το είπα όταν ήρθαμε πρόσωπο με πρόσωπο στη δίκη· του είπα να τους πει πολύ απλά ότι είναι εγκληματίας, ότι είναι φονιάς… Εχω δει τον Αρβανίτη να μιλάει και να λέει και τι έγινε, στο ποδόσφαιρο πάνε και γίνονται καβγάδες. Εχω δει αυτή τη χυδαιότητα και τον τρόπο που μιλάνε και εξευτελίζουν την ελληνική Βουλή, τι να δω άλλο; Γενικότερα ότι τους καλύπτουν όλοι εκεί. Δεν έτυχε πέρα από τον Φίλη να πει κάποιος κάτι. Τους επιτρέπουν να μιλάνε έτσι. Αυτό είναι το πολιτικό σύστημα σήμερα δυστυχώς. Ομως δεν με ενδιαφέρει καθόλου η πολιτική».

Προσωπικά πώς πέρασαν τα δύο χρόνια;
«Μοναξιά, και δεν έχει περάσει ούτε μία ώρα από εκείνο το βράδυ, ξημερώματα, που έμαθα το νέο, ότι έχασα το παιδί μου. Από εκεί και πέρα το παλεύουμε».

Οι φίλοι του είναι κοντά σας;
«Δύο παιδιά τα ξυλοκόπησαν την πρώτη ημέρα της δίκης, δεν βρήκαν τους ενόχους ποτέ».
Από τη δικογραφία μαθαίνουμε ότι οι άνθρωποι αυτοί είχαν διείσδυση στο σύστημα και στην Αστυνομία. Εχετε την αίσθηση ότι αυτό έχει αλλάξει σήμερα;
«Είναι φανερό ότι έχουν ακόμα. Φάνηκε εκείνο το βράδυ. Τι έγινε; Το ξηλώσανε ξαφνικά επειδή ξηλώσανε τον διοικητή στη Χαλκίδα, επειδή κάποιοι είναι κατηγορούμενοι; Οι υπόλοιποι;».

Εκτός από τον Μπούκουρα έχετε συναντήσει άλλους χρυσαυγίτες;
«Οι μεγάλοι δεν έχουν έρθει. Μόνο ο Αρβανίτης. Ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο κάθε φορά με το κτήνος. Πηγαίνουμε κάθε φορά στη δίκη. Οσο είμαστε στη ζωή, όσο τραβήξει, εκεί θα είμαστε. Κάποιος θα μείνει και θα το τελειώσουμε αυτό. Οσο και να προσπαθούν. Δεν μπορεί να είναι όλα με το μέρος τους».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ