Οι Κρητικοί – νομίζω – έχουν μια λέξη για να περιγράφουν αυτόν που μιλά για κάτι που δεν γνωρίζει. «Ακάτεχος» – δεν κατέχει το θέμα του. Αυτή η λέξη μου ήρθε στο μυαλό ακούγοντας χτες στην συνέντευξη τύπου στη ΔΕΘ τον πάντα επικοινωνιακό, χαμογελαστό, συμπαθητικό αλλά απερίγραπτα αντιφατικό και στρεψόδικο κ.Τσίπρα.
Ιδιαίτερα μάλιστα όταν άκουσα ότι το κυριότερο επιχείρημά του για την ανάγκη επανεκλογής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δήθεν κατάφερε να υπογράψει την καλύτερη συμφωνία που θα μπορούσε ποτέ να πετύχει ελληνική κυβέρνηση με τους εταίρους. Και – εξ αυτού- ότι θα είναι η πιο κατάλληλη κυβέρνηση για να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο!
Και δεν μιλάμε για τα αδιάψευστά αριθμητικά δεδομένα που δείχνουν ότι ο κ.Τσίπρας ζημίωσε τους Έλληνες πάνω από 50 δισ ευρώ μέσα σε επτά μήνες: αντί να επιτρέψει στη χώρα να βγει μια ώρα αρχύτερα στην ανάπτυξη – με τα ελάχιστα μέτρα του πακέτου Χαρδούβελη – και να προχωρήσει στην ελάφρυνση του χρέους της από τους εταίρους, την δέσμευσε με νέο τριετές μνημόνιο, νέα μέτρα λιτότητας πολλών δισεκατομμυρίων και με νέο δάνειο 85 δισ ευρώ .
Μιλάμε για το παράλογο του επιχειρήματος στο οποίο επιμένει ο κ.Τσίπρας προσβάλλοντας την νοημοσύνη των πολιτών.
Από που κι ως πού ένας Πρωθυπουργός με το πιστόλι στον κρόταφο, με τη χώρα του στο κατώφλι του GREXIT, στεγνή από ευρώ μετά από μία αφασική εξάμηνη διαπραγμάτευση χωρίς καθόλου ευρωπαϊκή χρηματοδότηση , με κλειστές τράπεζες, capital control και εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους στις ουρές των ATM για 60 ευρώ την ημέρα είναι σε θέση να υπογράψει την καλύτερη συμφωνία που θα μπορούσε να πετύχει ελληνική κυβέρνηση ;
Πρόκειται ασφαλώς για διπλωματικό ανέκδοτο, που αφήνει άναυδο ακόμη και τον πιο ένθερμο οπαδό του ΣΥΡΙΖΑ .
Και σπρώχνει τους καθηγητές στις διπλωματικές ακαδημίες οι οποίοι τονίζουν ότι την καλύτερη συμφωνία την κλείνει ο ισχυρός που βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση ,να σκίζουν τα πτυχία τους .
Δυστυχώς, ο κ.Τσίπρας κάνει πως δεν κατάλαβε ότι αντί να ακολουθήσει την πεπατημένη και ευρωπαϊκή οδό της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, και την Κύπρου και να ολοκληρώσει το μνημόνιο Σαμαρά-Βενιζέλου για να βγει στις διεθνείς αγορές και να μην χρειάζεται δανεικά αποφάσισε να κάνει τον αντάρτη της Ευρώπης παίρνοντας στο λαιμό του τον ελληνικό λαό και σπρώχνοντας τη χώρα στα πρόθυρα της δραχμής.
Προφανώς διαπραγματεύτηκε – κανείς δεν τους αρνείται κάτι τέτοιο. Αλλά διαπραγματεύτηκε χωρίς σχέδιο ,με λάθος τρόπο και με ανέφικτους στόχους φέρνοντας τραγικά αποτελέσματα για τη χώρα.
Η απόλυτη καταστροφή την οποία παραλίγο να προκαλέσει ,αποσοβήθηκε μόνον όταν ο ίδιος στο παρά ένα της εξόδου από το Ευρώ ,είδε το φως το αληθινό και έκανε στροφή 180 μοιρών.
Δεν περιμένει – φαντάζομαι ο κ.Τσίπρας – για την στάση του αυτή να επιβραβευτεί από τους ψηφοφόρους με δεύτερη θητεία ;
Εκτός κι αν πιστεύει αυτό που λέει ο Αρκάς σε ένα σκίτσο του : « Ηγέτης είναι αυτός που μπορεί να αποτρέψει μια καταστροφή η οποία δεν θα ερχόταν αν δεν κυβερνούσε».
