Η παλαιά ρήση «ουδέν κακόν αμιγές καλού» δεν μπορεί παρά να έχει εφαρμογή και σε όσα μαύρα, άραχνα και επικίνδυνα μας συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό. Δεν πρόκειται να τα απαριθμήσω, επειδή και πολλά είναι και γνωστά. Αντίθετα, θα υποστηρίξω ότι όλα αυτά τα δεινά μάς προσέφεραν ανταποδοτικά, όπως λένε, όσο και αν ακούγεται περίεργο, και κάποιο κέρδος. Ποιο κέρδος; Η γνώση της καταστροφής μας. Κερδίσαμε σχεδόν τον διπλασιασμό του εθνικού χρέους, την καταρράκωση και ταπείνωση του Ελληνισμού, το κλείσιμο των τραπεζών, τη λεηλασία του ελάχιστου πλούτου μας. Γνωρίσαμε την ευτέλεια του Κοινοβουλίου, τις βλακώδεις πασαρέλες – εμφανίσεις κυρίων και κυριών στα έδρανα και στο προεδρείο της Βουλής. Τα δίδακτρα; Τερατώδη. Ποιοι οι «δάσκαλοι» και οι «δασκάλες» μας; Αμαθείς, χυδαίοι, αλλοπρόσαλλοι «πολιτικοί» νόες. Αστοιχείωτοι άνθρωποι που ήρθαν ντυμένοι προφεσόροι της πολιτικής και του πολιτισμού. Πολλοί μάλιστα ήσαν και προφεσόροι. Σπουδαγμένοι, που λέει ο λόγος, στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Κάποια στιγμή, όταν τα πράγματα άρχισαν να ζορίζουν, οι «σωτήρες» κατάλαβαν πως πρέπει να μετεκπαιδευτούν και οι ίδιοι. Αλλοι στο εξωτερικό, άλλοι στο εσωτερικό. Με έξοδα, με παχυλές υποτροφίες του ελληνικού κράτους. Πληρώσαμε τόσο αδρά τις μετεκπαιδεύσεις τους που το 23% ΦΠΑ στην αμαρτωλή ιδιωτική εκπαίδευση φαίνεται αστείο.
Ο πρώτος που μετεκπαιδεύτηκε είναι ο ίδιος ο πρώην. Ο επιμελής Αλέξης. Επτά μήνες πηγαινοερχόταν Ευρώπη, τελικά τα κατάφερε. Χαλάλι τα δίδακτρα γι’ αυτόν τον αμελέστατο, όπως τον κατηγορούν, αιώνιο φοιτητή που κατάφερε μέσα σε λίγο καιρό να πάρει άριστα από το ΙΕΚ του κ. Σόιμπλε. Μάλιστα άλλαξε και η κουλτούρα του: εγκατέλειψε τα λαϊκά νταούλια και τον αρρενωπό πεντοζάλη και έμαθε να χορεύει βαλς στο χοροδιδασκαλείο της κυρίας Μέρκελ. Αριστα πήρε και ο μαθητευόμενος οικονομολόγος κύριος Γιάνης. Μας κόστισε κάτι δισ. Είχε και ακριβούς δασκάλους φερμένους από την εξωτική Σεούλ. Εξαιρετικές ήταν και οι επιδόσεις μιας κυρίας (δεν θυμάμαι το όνομα) που δήλωνε αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών. Οχι μόνο έμαθε να συμπληρώνει τη φορολογική της δήλωση αλλά συγκρούστηκε με την αντισοσιαλίστρια μάνα της που ήθελε να αποσύρει παρανόμως τις καταθέσεις της από την τράπεζα. Σπουδαίος μαθητευόμενος υπήρξε και κάποιος κύριος Μπαλτάς ή κάτι τέτοιο. Επτά μήνες σιτιζόταν στο υπουργείο Παιδείας αλλά κατάφερε να καταργήσει την αριστεία, τα Πρότυπα και Πειραματικά, να διώξει κακήν κακώς τους αντιπαθείς συμβούλους των ΑΕΙ, να επαναφέρει το ένδοξο άσυλο και να αποκαταστήσει τους αιώνιους φοιτητές. Αξιος επίσης ο μισθός και του ευφυούς εκείνου αναπληρωτή υπουργού Παιδείας (δυστυχώς μου διαφεύγει το όνομά του) που υποσχέθηκε να καταργήσει –και τα κατάφερε –την ταξική διάκριση καλών και κακών μαθητών.
Αυτό είναι το κέρδος μας από την απώλεια δισεκατομμυρίων; Οχι βέβαια! Την ίδια στιγμή που πληρώναμε για τις μετεκπαιδεύσεις των αδαών παίρναμε και οι ίδιοι μαθήματα κόσμιας συμπεριφοράς και πολιτικής οικονομίας –με το αζημίωτο βέβαια –από δύο κυρίες. Η μία που φέρει τον τίτλο «Η διά βίου δασκάλα του Κοινοβουλίου» μάς έδινε καθημερινά μαθήματα πολλά: ορθοφωνίας, ευπρέπειας, ταπεινότητας. Η άλλη, μια πολύ έξυπνη κολλητή της δασκάλας, μας έμαθε, εκτός των άλλων, πώς να τυπώνουμε σε μια κόλλα χαρτί 50, 100, 500 ευρώ. Φίλος των δύο φιλενάδων ήταν και κάποιος Παναγιώτης, ένας άριστος φοιτητής του προλεταριάτου, που μας έμαθε πως λεφτά υπάρχουν, αρκεί να κάνουμε ντου στο εθνικό θησαυροφυλάκιο.
Το καλύτερο: ενώ πληρώναμε αδρά δίδακτρα γι’ αυτούς και άλλους πολλούς, μαθαίναμε κι εμείς. Διπλό κέρδος.
Πληρώσαμε πάρα πολλά για να μάθουμε πως αν κάποιος χρωστά λίγα αυτό είναι αδικία, ενώ όταν χρωστά πολλά είναι μαγκιά. Μάθαμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, που παλιότερα τον θεωρούσαμε κόμμα και λοιπά, είναι ένα συναρμολογούμενο παιχνίδι, ένα Lego. Παίζεται από πολλά παιδιά, αλλά όταν ένα παιδάκι θυμώσει παίρνει την πλατφόρμα του και φεύγει. Μάθαμε πως όταν ένας Χαϊκάλης μπορεί και γίνεται υπουργός, τότε όλοι οι Χαϊκάληδες της γης μπορούν να γίνουν υπουργοί. Μάθαμε πως ένας κάποιος λεγόμενος Καμμένος, που πολιτικά βρίσκεται δεξιά της Δεξιάς, κατάργησε τις πατροπαράδοτες διαφορές που χώριζαν τους παλιούς αριστερούς, ακροδεξιούς, ψεκασμένους, φασίζοντες κ.τ.λ. Πώς; Μας έδειξε ο ίδιος με τρόπο κατανοητό τι σημαίνει ακριβώς το δόγμα «Στα τέσσερα. Στα τέσσερα, εσείς».
Τι άλλο μάθαμε, τι άλλο κερδίσαμε πληρώνοντας τόσο ακριβά δίδακτρα; Θα δείξει το αμέσως προσεχές διάστημα. Περάσαμε, την πηδήξαμε αυτή την τάξη ή θα κάτσουμε στα ίδια θρανία, χωρίς βιβλία, χωρίς κιμωλία, με προφεσόρους-μαϊμού; Που θα μας δείχνουν το δάχτυλο (α λα μανιέρ ντε Γιανής) και θα λένε: «Στραβάδια. Εκεί! Στην ίδια τάξη!».
Ο κ. Γιώργης Γιατρομανωλάκης είναι καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας και συγγραφέας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ