Μεταφέρει και εξελίσσει τον «Ορέστη» από τον κλειστό στον ανοιχτό χώρο, από τον μικρό στον μεγάλο, από τη Θεσσαλονίκη στην Επίδαυρο, από τον Φεβρουάριο στον Αύγουστο. Ο Σίμος Κακάλας με την Εταιρεία Θεάτρου Χώρος κατεβαίνει στο αρχαίο θέατρο του Πολυκλείτου με την ευριπίδεια τραγωδία. Ο 42χρονος θεσσαλονικιός απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ δίνει εδώ και μία δεκαετία το δικό του θεατρικό παρών: είτε μέσα από το βραβευμένο «Λιωμένο Βούτυρο» του Σάκη Σερέφα είτε με έργα όπως τα «Γκόλφω» του Σπύρου Περεσιάδη, «Απόκοπος» του Μπεργαδή, «Recycle», «Ερωφίλη» του Χορτάτση.
Επίδαυρος
«Δεν μπορεί ποτέ η Επίδαυρος να είναι το ίδιο με οποιονδήποτε άλλον χώρο. Στην Επίδαυρο δεν πας ποτέ ερήμην της. Πολλώ δε μάλλον που οι περισσότεροι από εμάς δουλεύουμε σε μικρούς χώρους. Η αγωνία είναι πάντα ίδια».
Τριλογία
«Από την αρχή όταν άρχισε να στήνεται η ομάδα το ρεπερτόριο ήταν να ολοκληρωθεί μια άτυπη, προσωπική και ίσως αυθαίρετη τριλογία με την «Γκόλφω», την «Ερωφίλη» και τον «Ορέστη» στη μετάφραση του Τσαρούχη που ήταν για εμάς ένας πολύ βασικός στόχος. Θα έλεγα ότι όλο αυτό αποτελεί μια εμμονή μας με την έννοια της ελληνικότητας και την αναζήτηση ταυτότητας».
Ορέστης
«Εδώ βλέπουμε μια διαφορετική πραγμάτευση του μύθου από τον Ευριπίδη από ό,τι στον Σοφοκλή. Σκότωσε τη μάνα του, έχει τύψεις, δεν είναι καλά. Παράλληλα το έργο έχει έναν άκρατο συναισθηματισμό, φωνές, κακό, συναισθήματα. Είκοσι χρόνια μετά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και μοιάζει σαν να ζούμε το τέλος της επιχειρηματολογίας. Επικρατούν αυτοί που φωνάζουν, αυτοί που υπόσχονται».
Τότε – τώρα
«Υπάρχει μια σύνδεση με το τώρα, την οποία δεν την επιδιώξαμε. Προέκυψε και επηρέασε τη δουλειά μας. Δεν είναι στόχος μας να ανεβάζουμε έργα συνδεδεμένα με το τώρα. Δεν μπορείς να έχεις αυτόν τον στόχο όταν ανεβάζεις μια παράσταση, γιατί σημαίνει ότι πας να φτιάξεις συνταγές. Και δεν υπάρχουν συνταγές, μόνο εργαλεία. Εμείς με το ψάξιμο και την έρευνα φτάσαμε σε αυτό το αποτέλεσμα».
Ψίχουλα
«Παλιότερα υπήρχε η βοήθεια από την επιχορήγηση. Εμείς, για παράδειγμα, αγοράσαμε τον εξοπλισμό μας για την περιοδεία –ή ένα μέρος του. Πάντα ψίχουλα έδιναν στους καλλιτέχνες. Τώρα τέλειωσαν και τα ψίχουλα».
Θέατρο
«Σήμερα η τάση είναι το λιτό θέατρο, με επίκεντρο τον ηθοποιό. Είναι μια τάση ανάγκης. Ενα τραπέζι, δύο καρέκλες, άντε και δύο προβολείς. Πάντα ήταν κάπως έτσι στην Ελλάδα (μόνο η εμπειρία μας στη Στέγη ήταν διαφορετική) σε ό,τι αφορά την τέχνη. Μόνο τα Κρατικά μπορούσαν κάτι άλλο να κάνουν. Γι’ αυτό κι εμείς διατηρούμε ένα ελαφρύ και ολιγομελές σχήμα».
Διαχωρισμοί
«Είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια έξαρση στα θεατρικά μας πράγματα, την οποία βρίσκω θετική. Σαν μια μόνιμη ανοιχτή δοκιμή. Αλλά πιστεύω ότι πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός ανάμεσα στο επαγγελματικό και στο ερασιτεχνικό θέατρο. Τι να πεις για επαγγελματισμό, όταν πληρώνονται οι καλλιτέχνες πολύ λίγο ή καθόλου, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις…».
πότε & πού:
Παρασκευή & Σάββατο (28-29/8) στην Επίδαυρο (21.00)
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
