Βαθμολογία: 5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _: χωρίς άποψη
«Love and mercy»
«Παρανοϊκός σχιζοφρενής» αλλά την ίδια ώρα μουσική ιδιοφυΐα, ο Μπράιαν Γουίλσον, αρχηγός του αμερικανικού συγκροτήματος The Beach Boys (που θεωρήθηκε κάτι σαν «αντίπαλος» των Beatles στη δεκαετία του 1960), είναι ίσως ένας από τους πιο ταλαιπωρημένους μουσικούς της ποπ όλων των εποχών.
Αυτό τουλάχιστον φαίνεται από την καλογυρισμένη αλλά και πολύ δυσάρεστη στην παρακολούθησή της βιογραφική ταινία «Love and mercy» (ΗΠΑ, 2014) του Μπιλ Πόλαντ στην οποία παρακολουθούμε τον Γουίλσον σε δύο φάσεις της ζωής του. Από τη μια πλευρά τα sixties όπου με το πρόσωπο του Πολ Ντάνο (που πραγματικά του μοιάζει) ο Γουίλσον προσπαθεί να κάνει πάντα το δικό του με αποτέλεσμα να έρχεται συχνά σε σύγκρουση με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος (τα αδέλφια του Ντένις και Καρλ και τον εξάδελφό του Μάικ Λαβ). Στην άλλη πλευρά η δεκαετία του 1990 όπου με το πρόσωπο του Τζον Κιούζακ (που δεν του μοιάζει) καταπιεζόταν φρικτά από τον ψυχοθεραπευτή του Γιουτζίν Λάντι (Πολ Τζιαμάτι) για να βρει τελικά τη σωτηρία του στο πρόσωπο μιας πωλήτριας αυτοκινήτων (Ελίζαμπεθ Μπανκς) που τον αγάπησε ειλικρινά.
Το τμήμα που εξετάζει τη μουσική πορεία του Γουίλσον είναι σίγουρα το πιο ενδιαφέρον, αν και όσοι περιμένουν να ακούσουν μπόλικα κομμάτια του συγκροτήματος που έβγαλε το «California Girl» και το «Good Vibrations» θα μείνουν με την μπουκιά στο στόμα. Ως μουσικός ο Γουίλσον αναζητούσε την ελεύθερη εξέλιξη και τους ευφάνταστους πειραματισμούς –άφηνε, για παράδειγμα, τις εκτός τραγουδιού φωνές μέσα στο τραγούδι την ώρα της ηχογράφησης. Ως άνθρωπος ήταν γεμάτος παραξενιές, δεν είχε αυτοεκτίμηση, τρωγόταν με τα ρούχα του και το LSD έκανε τα πράγματα χειρότερα.
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: CINE ΨΥΧΙΚΟ – ΑΘΗΝΑΙΑ – ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER ΙΛΙΟΝ – VILLAGE THE MALL – VILLAGE PENTH – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – VILLAGE COSMOS
«Ο άνδρας που αγαπήθηκε πολύ»
Δεύτερη γαλλική ταινία επιστροφής στα 70s που βλέπουμε εφέτος μετά τον «Ανθρωπο από τη Μασσαλία», ο «Ανδρας που αγαπήθηκε πολύ» (L’ home qu’ on aimait trop», 2014) του πολύπειρου Αντρέ Τεσινέ, είναι και αυτός βασισμένος σε αληθινά περιστατικά που συνέβησαν στην κοσμοπολίτικη Γαλλική Ριβιέρα του 1976. Πρόκειται για το «σκάνδαλο Μορίς Ανελιέ», που συγκλόνισε τη Γαλλία όχι μόνο στην εποχή του μα και αργότερα, αφού το μυστήριο πίσω του δεν φωτίστηκε ποτέ. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι στον υπόλοιπο κόσμο η υπόθεση είναι ελαχίστως ή καθόλου γνωστή.
Ο δικηγόρος Ανελιέ (Γκιγιόμ Κανέ) είναι το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας η οποία αποπειράται να δραματοποιήσει τις δόλιες μεθόδους που χρησιμοποίησε για να αναρριχηθεί μέσα στους κύκλους της μεγαλοαστικής τάξης και του χρήματος της Κυανούς Ακτής. Γοητεύοντας την Ανιές Λε Ρου (Αντέλ Ενέλ), μια πάμπλουτη γυναίκα απογοητευμένη από τον πρόσφατο χωρισμό της, ο δικηγόρος –που είναι παντρεμένος και πατέρας –ελίσσεται σαν αίλουρος στις επαύλεις της οικογένειας και στο καζίνο που διευθύνεται από την αυστηρή και παμπόνηρη μητέρα της (η Κατρίν Ντενέβ στην έβδομη συνεργασία της με τον Τεσινέ).
Καθότι η μητέρα είναι η μόνη που αντιλαμβάνεται τις πραγματικές προθέσεις του δικηγόρου, η σχέση ανάμεσά τους είναι ίσως το πιο δυνατό κομμάτι μιας ταινίας που ενώ παρακολουθείται μεν, ποτέ δεν δείχνει να σε αφορά πραγματικά, την ώρα μάλιστα που σου δίνει την αίσθηση ότι κάπως μάταια αναζητεί την ταυτότητά της ανάμεσα στο ψυχολογικό δράμα, το ερωτικό δράμα, τη «ρεπορταζιακή» έρευνα και το θρίλερ. Είναι όλα τα παραπάνω μαζί.
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: ΣΙΝΕ ΔΑΦΝΗ – ΣΙΝΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΧΑΙΔΑΡΙ – ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ – ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ – ΦΛΟΙΣΒΟΣ – ΧΛΟΗ – ΑΕΛΛΩ – ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ –ΕΛΛΗΝΙΣ – ΚΟΡΑΛΙ CINEMAX – ΛΑΟΥΡΑ – ΜΑΡΙΛΕΝΑ – ΡΙΑ ΒΑΡΚΙΖΑ – CINE ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΑΛΕΞ – ΑΠΟΛΛΩΝ
«Αρωμα ελευθερίας»
Σκηνοθετικό ντεμπούτο του αμερικανού παρουσιαστή της τηλεόρασης Τζον Στιούαρτ, το «Αρωμα ελευθερίας» («Rosewater», ΗΠΑ, 2015) ακροβατεί ανάμεσα στο δράμα και το χιούμορ ενώ αναπαριστά τις εμπειρίες που έζησε σε φυλακή της Τεχεράνης ο ιρανός δημοσιογράφος Μαζιάρ Μπαχαρί όταν κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων του 2009 κινηματογράφησε επεισόδια στους δρόμους της πόλης. Ο Μπαχαρί θεωρήθηκε κατάσκοπος επειδή συν τοις άλλοις είχε εμφανιστεί στη σατιρική εκπομπή «The Daily Show», οικοδεσπότης της οποίας ήταν ο ίδιος ο Στιούαρτ.
Ωστόσο, παρά την ενδιαφέρουσα ιστορία της (βασισμένη στο μπεστ σέλερ του δημοσιογράφου), η ταινία «χάνει» στα σημεία γιατί στη μεγαλύτερη διάρκειά της περιορίζεται στη σχέση ανάμεσα στον Μπαχαρί (Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ) και τον ανακριτή (Κιμ Μπόντνια). Και καταλήγει μονότονη.
Βαθμολογία: 1 ½
ΑΘΗΝΑ: ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – STER IΛION – VILLAGE MALL – VILLAGE ΡΕΝΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
«Φιμωμένος έρωτας»
Ο «Φιμωμένος έρωτας» («Short skin –I dolori del giovane Edo», Ιταλία, 2014) του Ντούτσιο Κιαρίνι καταγράφει τις προσπάθειες ενός εφήβου (Mατέο Κρεατίνι) να βρει λύση στο οργανικό πρόβλημα που τον ταλαιπωρεί δυσβάσταχτα: τη φίμωση του πέους του, μια ασυνήθιστη ασθένεια που δεν επιτρέπει τη στύση. Είναι ένα ψηλόλιγνο, έξυπνο παιδί που ενώ έχει ορέξεις, ερωτεύεται και είναι αγαπητός, βρίσκεται εγκλωβισμένος σε ένα εξαιρετικά οδυνηρό τερτίπι της φύσης. Ο θεατής συμπάσχει, κατανοούμε το πρόβλημα, ακόμη και τις άτσαλες προσπάθειες του νεαρού να βρει λύση, αφού μια χειρουργική επέμβαση τον φοβίζει. Προσπαθεί να κάνει σεξ με μια πόρνη, προσπαθεί και με ένα νεκρό… χταπόδι. Βαθμολογια: 2
ΑΘΗΝΑ: ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΝΑΤΑΛΙ
Ο «Παρτιζάνος»
Στον «Παρτιζάνο» («Partisan», Αυστραλία, 2015) του Αριέλ Κλέιμαν, ο Βενσάν Κασέλ υποδύεται τον μυστηριώδη «πατριάρχη» μιας λούμπεν περιοχής που ζει μέσα στα σκουπίδια που δεν ονομάζεται εκπαιδεύοντας ως δολοφόνο έναν 11χρονο, τον Αλεξάντερ (Τζέρεμι Σαμπριέλ). Η αμφισβήτηση του μέντορα από τον μαθητή θα φέρει την ανατροπή σε αυτόν τον κάθε άλλο παρά ελκυστικό συνδυασμό «Ολιβερ Τουίστ» – μαγικού ρεαλισμού. Μια ταινία που οφείλει πολλά στον Λουίς Μπουνιουέλ, χωρίς όμως να έχει καμία απολύτως σχέση μαζί του, παρότι πολύ θα το ήθελε. Ολα δείχνουν αφηρημένα, τίποτε δεν είναι συγκεκριμένο, ούτε καν η χώρα.
Βαθμολογια: 1
ΑΘΗΝΑ: ΦIΛΟΘΕΗ – ΔΕΞΑΜΕΝΗ – ΦΙΛΙΠ
«Fantastic four»
Οσο για τους «Fantastic four» (ΗΠΑ, 2015) του Τζος Τρανκ πρόκειται για μία ακόμη κινηματογραφική μεταφορά των μεταλλαγμένων ηρώων της Marvel Comics, δέκα χρόνια μετά την προηγούμενη μεταφορά που μάλιστα είχε και συνέχεια το 2007. Προσωπικά δεν είδα απολύτως τίποτε καινούργιο στη σκηνοθεσία. Παίζουν: Μάιλς Τέλερ, Κέιτ Μάρα, Τζέιμι Μπελ.
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: ΑΝΕΣΙΣ – CINE ΓΑΛΑΤΣΙ – ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΑΠΑΓΟΥ – ΑΕΛΛΩ – ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER ΙΛΙΟΝ –ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ VILLAGE – ΟΡΦΕΥΣ ΣΑΡΩΝΙΔΑ – STER COOL ΤΥΜΒΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ – CINE ΣΕΛΗΝΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ – CINE ΩΡΩΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – VILLAGE COSMOS