Η πολυγαμία του κινητού

Εφθασε τις προάλλες στα χέρια μου, φρέσκο φρέσκο, το βιβλίο «Ιστορίες απιστίας» (εκδ. Ποταμός) της συναδέλφου Γαλάτειας Βούρβουλη (οι περισσότερες πρωτοδημοσιεύτηκαν στο protagon.gr).

Μια πικάντικα κοφτερή ανθολογία ιστοριών (ερωτικής) απιστίας με… κερασφόρο εξώφυλλο και φόντο την Ελλάδα της κρίσης. Η ανεργία, ο Γιάνης Βαρουφάκης, το στήσιμο στην ουρά του σουπερμάρκετ για μια ηλεκτρική κουβέρτα, ο εθισμός στα κρίσιμα Eurogroup και το μαύρο πίσσα της ΕΡΤ περνούν ακροποδητί δίπλα από τα ποδοβολητά παράνομων περιπετειών που σε πείσμα όλων επιμένουν να εξυφαίνονται. Η συγγραφέας βέβαια δεν παραλείπει να μπολιάσει πολλά από τα δεκατέσσερα διηγήματά της για «την πολυγαμικότητα της ανθρώπινης φύσης» με ένα από τα βασικά συστατικά της απιστίας της νέας χιλιετίας: την τεχνολογία.

Μιλώντας για μαραθώνιους MMORPG στο PC, για εκσφενδονισμένα στο πάτωμα iPhones (από μια μέλλουσα νύφη σε παράκρουση λίγες ώρες πριν από τον γάμο της), για bitcoins και live blogging, αλλά και για «τις δύο ψωνάρες (…), οι οποίες όλη μέρα ποστάρουν selfies στο Instagram ελπίζοντας ότι έτσι θα βρουν επιτέλους τον πλούσιο σύζυγο και θα μεταναστεύσουν στις Μπαχάμες», η προαναφερθείσα ανθολογία έρχεται να υπενθυμίσει ότι (και το εγχώριο) «κέρατο» υποβοηθείται πλέον από bytes, social media και κινητά τηλέφωνα. Οι άμεσα (καθώς και οι έμμεσα) εμπλεκόμενοι δείχνουν να το γνωρίζουν καλά. Eδώ και κάμποσα χρόνια οι έλληνες δικηγόροι διαζυγίου περισυλλέγουν πλούσιο υλικό από λογαριασμούς του Facebook και του Τwitter. Ετσι, σε ένα αιματηρό διαζύγιο αντιδικίας, το ποστάρισμα οικονομικών λεπτομερειών (ή φωτογραφιών από εκείνο το τριήμερο συνέδριο στην Αντίπαρο) μπορεί να αποδειχθεί θησαυρός.

Σε περυσινή έρευνα που διενεργήθηκε στη Βρετανία, ένα 62% των ανδρών «σε σχέση» παραδέχτηκαν ότι «ψάχνουν» μετά μανίας το κινητό τηλέφωνο της νυν ή της τέως συντρόφου τους (κόντρα σε όλα τα στερεότυπα, το αντίστοιχο ποσοστό των Βρετανίδων δεν ξεπερνούσε το 34%). Την ίδια ώρα, σύμφωνα με το Pew Research Center’s Internet and American Life Project, ένα 14% των ενηλίκων στις ΗΠΑ έχουν πάρει μέτρα προκειμένου να αποκρύψουν (για ευνόητους λόγους) την online δραστηριότητά τους από ένα μέλος της οικογένειάς τους ή από τον/τη σύντροφό τους.

Αξίζει, νομίζω, εδώ να σημειωθεί ότι η ψηφιακή βιομηχανία της απιστίας δεν παρέμεινε στάσιμη. Ανταποκρίθηκε στις νεοαναδυόμενες ανάγκες αναπτυσσόμενη ραγδαίως. Καλύπτοντας και εκείνους που θέλουν να τη διαπράξουν (την απιστία) και βεβαίως τους άλλους που επιθυμούν διακαώς να την ξεσκεπάσουν. Ενδεικτική η εφαρμογή Vaulty Stocks (κρύβει φωτογραφίες και βίντεο σε ένα ψηφιακό «θησαυροφυλάκιο» μέσα στο κινητό σου, καμουφλαρισμένο βέβαια να μοιάζει με εφαρμογή για τη μετάδοση τιμών χρηματιστηρίου). Αλλά και η Nosy Trap (εμφανίζει μια ψεύτικη οθόνη iPhone που τραβάει φωτογραφία οποιονδήποτε τολμήσει να «ψάξει» το κινητό σου για ενοχοποιητικά στοιχεία). Οσο για την άρτι πληγείσα από ηθικοπλάστες χάκερ ιστοσελίδα Ashley Madison για παντρεμένους που επιζητούν να νεκραναστηθούν (με τα 30 εκατομμύρια μέλη και το άκρως ευρηματικό σλόγκαν «Η ζωή είναι μικρή. Ξεκινήστε ένα affair»), προχώρησε ένα βήμα παραπέρα με το BlackBook. Πρόκειται για μια εφαρμογή που σου επιτρέπει να αγοράζεις αριθμούς τηλεφώνου μιας χρήσης (δεδομένου ότι τα περισσότερα πειστήρια εξωσυζυγικών και εν γένει «παράνομων» σχέσεων εντοπίζονται στους λογαριασμούς του κινητού τηλεφώνου).

Από την άλλη πλευρά, η επινοητικότητα του «κατασκοπευτικού» λογισμικού είναι πλέον τέτοια που, όπως έγραφε πριν από λίγο καιρό το αμερικανικό περιοδικό «The Αtlantic», θα έλουζε με κρύο ιδρώτα ακόμη και τον Εντουαρντ Σνόουντεν. Ενδεικτικό το ότι σβησμένα μηνύματα ανασύρονται αυτούσια (ό,τι συσκευή και αν έχεις) από τα άδυτα του κυβερνοχώρου. Οι δε αμερικανοί σύμβουλοι γάμου έχουν φτάσει πλέον να δηλώνουν ότι κουράστηκαν να κουράρουν ζευγάρια που κάνουν την NSA (Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ) να ωχριά.

Ολο και κάποιος θα βρεθεί να ενοχοποιήσει τη νέα τεχνολογία για τον εκδημοκρατισμό και την απενοχοποίηση της απιστίας. Ομως, όπως έγραφαν πριν από λίγους μήνες οι «New York Times», η απιστία ελλοχεύει σε γονίδια, όχι σε λογισμικά.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 26 Ιουλίου 2015