Σε ηλικία 85 ετών έφυγε από τη ζωή η ποιήτρια Μαρία Σερβάκη, ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Η κηδεία της έγινε την Παρασκευή, από το νεκροταφείο του Βύρωνα.
Ποιήτρια της φύσης και του ερωτικού πάθους, μετέτρεψε τοπία και αισθήματα σε στίχους υπέρλαμπρους, όπως έχει σημειώσει ο ομότεχνός της Γιώργος Μαρκόπουλος.
Η Μαρία Σερβάκη γεννήθηκε το 1930 στην Κρήτη. Σπούδασε Αρχαιολογία και Αγγλική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εργάστηκε ως ξεναγός και για πολλά χρόνια ως καθηγήτρια σε σχολεία της Ελλάδας και του Λιβάνου. Ήταν ενεργό μέλος και ενεργή υποστηρίκτρια πολλών φιλοζωικών σωματείων.
Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1958, δημοσιεύοντας ποιήματα στο περιοδικό «Αθηναϊκά Γράμματα», ενώ συνεργάστηκε με την «Λέξη» και την «Πάροδο».
Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές «Περιπέτεια» (1956), «Ενδυτροβαράν» (1971), «Μυστράς» (1972), «Ο άλλος κήπος» (1983), «Περίπατος και σχόλια της Σέρκετ Μπαστ Ρα στους χώρους των ανθρώπων» (1992), «Αποσταθεροποιήσεις σε συχνότητες αντιεπιστημονικής φαντασίας» (1995), «Το φίδι – Μία Ιεροτελεστία» (1998), «Μήδεια» (2003), «Οδοιπόρος» (2014).
Η Μαρία Σερβάκη έχαιρε μεγάλης αγάπης και εκτίμησης από τους ομότεχνούς της.
