Εχουν περάσει πολλά χρόνια από την πρώτη φορά που δοκίμασα λάδι από το Κολυμπάρι Χανίων, αλλά η στιγμή εκείνη παραμένει αποτυπωμένη στη μνήμη μου. Φοιτητής ακόμη, είχα επιλεγεί να λάβω μέρος σε ένα καλοκαιρινό εκπαιδευτικό συνέδριο που θα γινόταν στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων (ΜΑΙΧ). Το θέμα του συνεδρίου δεν είχε καμία σχέση με τις δραστηριότητες του Ινστιτούτου, αλλά φοιτητές και καθηγητές (όχι περισσότεροι από
60 το σύνολο) απολαμβάναμε τα προϊόντα που παράγονταν σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο.
Το πρώτο πιάτο που κατέφθασε στο τραπέζι μας, αμέσως μετά την έναρξη του συνεδρίου, ήταν χωριάτικες σαλάτες. «Μη βιαστείτε να βάλετε αλάτι, αρχίστε από το λάδι» μας έκλεισε το μάτι η υπεύθυνη της τραπεζαρίας. Πρoτού καν καταλάβω τι είχε συμβεί, η κατάσταση ήταν εκτός ελέγχου: όχι μόνο εξαφανίστηκαν οι σαλάτες προτού προλάβουν να έρθουν τα υπόλοιπα ορεκτικά, αλλά ξεχνώντας τους καλούς μας τρόπους είχαμε πέσει όλοι στο «λαδομπούκι»!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη λεπτεπίλεπτη αμερικανίδα συμφοιτήτριά μου η οποία είχε αδειάσει λάδι σε ένα ποτηράκι του κρασιού και βουτούσε το ψωμί της ακατάπαυστα, πρακτική που συνέχισε για όλες τις ημέρες του συνεδρίου.
Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο από το Κολυμπάρι ξαναδοκίμασα πρόσφατα χωρίς να χρειαστεί ναταξιδέψω μακριά. «Ωχ, ξέχασα να αγοράσω λάδι» αναφώνησε η σύζυγός μου και πήρε εκείνο το ύφος που παίρνει όταν θέλει να με παρακαλέσει για κάτι. Οπως πάντα, υπέκυψα και βρέθηκα σαββατιάτικα (…) στο σουπερμάρκετ της γειτονιάς μας. Στην πραγματικότητα σκόπευα να πάρω ένα μπουκάλι Αλτις Παραδοσιακό και να φύγω, όταν διαπίστωσα ότι πρώτον
το Αλτις είχε αλλάξει περιτύλιγμα και δεύτερον δίπλα στο παραδοσιακό, υπήρχε ένα ακόμη λάδι με την ένδειξη
«Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο Αλτις Χανιά Κρήτης». Κοντοστάθηκα να διαβάσω περισσότερες πληροφορίες: το Παραδοσιακό εφέτος παρήχθη με ελιές από τη Λακωνία (κατά κύριο λόγο κορωναίικη), ενώ το χανιώτικο είναι Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης από το Κολυμπάρι. Αγόρασα και τα δύο μπουκάλια και γύρισα στο σπίτι κάνοντας μια μεγάλη παράκαμψη για να ψωνίσω εκλεκτό ψωμί.
Δεν θα σας αποκαλύψω τα σχόλια της συζύγου μου για την καθυστερημένη μου άφιξη. Θα σας πω όμως ότι ζήτησε συγγνώμη σύντομα: βλέπετε, άδειασα λίγο από το κάθε λάδι σε δυο ρηχά πιατάκια, έκοψα ζεστό ψωμάκι και αρχίσαμε τις… γευστικές δοκιμές. Αφού κοντέψαμε να φάμε όλο το ψωμί και βάλαμε και ξαναβάλαμε λάδι στα πιατάκια, εκείνη κατέληξε ότι προτιμά το φρουτώδες Αλτις Παραδοσιακό.
Εγώ πάλι δεν είμαι βέβαιος: υπάρχουν στιγμές που απολαμβάνω την ηπιότητα του Παραδοσιακού και άλλες που αποζητώ τη μεστή γεύση του Χανιώτικου που με γυρνά πίσω στη νιότη μου. Το βέβαιον είναι πάντως ότι και τα δύο απογειώνουν τη μαγειρική μας, χωρίς να δημιουργούν προβλήματα στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET την Κυριακή 10 Μαΐου 2015.
