Ο σκληρός πυρήνας της κυβέρνησης ελπίζει στην υποχώρηση των εταίρων έτσι ώστε να διαμορφωθεί ένα πακέτο που να μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτό από την ελληνική πλευρά, εκτίμησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος μετά την ενημέρωση που έκανε η Φώφη Γεννηματά στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ για τη συνάντησή της με τον Αλέξη Τσίπρα. Αν όμως, είπε, το σενάριο της υποχώρησης των εταίρων δεν αποδώσει, ο κ. Τσίπρας είναι εγκλωβισμένος στην ρητορική της ρήξης για την οποία δεν έχει δημοκρατική εντολή.
Η κρίση νομιμοποίησης είναι άλλωστε αναπόφευκτη είτε σε περίπτωση συμφωνίας είτε σε περίπτωση ρήξης. «Άλλωστε», πρόσθεσε, «η λεγόμενη ρήξη οδηγεί σε μια φευγαλέα «ηρωική» ψευδαίσθηση, σε συνθήκες ακραίας κρίσης, με διακινδύνευση όλου του εθνικού κεκτημένου και – στην καλύτερη περίπτωση – πάλι σε συμφωνία, αλλά με όρους Βερσαλλιών του 1919 και όχι Λωζάνης του 1923». «Ο κ. Τσίπρας τονίζει με ηρωική έμφαση ότι δεν θα δεχθεί μέτρα χωρίς παρέμβαση στο χρέος. Χρησιμοποιεί το χρέος ως εμβρυουλκό μιας απόφασης που πρέπει να πάρει ο ίδιος», επισήμανε ο πρώην πρόεδρος του ΠαΣοΚ.
Το κρίσιμο στοιχείο, εκτίμησε ο κ. Βενιζέλος για να θεωρηθεί η συμφωνία αποδεκτή από την κυβέρνηση, θα ήταν μια παρέμβαση στο χρέος, όμως το πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσεται το ζήτημα το χρέους είναι πολύ συγκεκριμένο και τεχνικά και πολιτικά.
Ενας από τους πολλούς «αντιμνημονιακούς» μύθους της τελευταίας πενταετίας, πρόσθεσε, λέει ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι το χρέος και όχι ο κίνδυνος επιστροφής στο πρωτογενές έλλειμμα και η μειωμένη ανταγωνιστικότητα.
Προκειμένου να οικοδομηθεί ο μύθος αυτός αποκρύφτηκε και συκοφαντήθηκε με καλά οργανωμένο πάθος η μεγάλη παρέμβαση που έγινε το 2012 με το κούρεμα (PSI) και την ριζική αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους που οδήγησε σε μείωσή του κατά 180 περίπου δις. ευρώ σε όρους καθαρής παρούσας αξίας, ποσό που ισοδυναμεί πλέον με το 100% του σημερινού ΑΕΠ. Χάρις στη παρέμβαση αυτή η Ελλάδα πληρώνει φέτος για τόκους μόλις το 40% όσων πλήρωνε το 2010. Το υπόλοιπο 60 % έχει κουρευτεί.
Στην παρέμβαση του 2012, εξήγησε ο πρώην πρόεδρος του ΠαΣοΚ, περιλαμβάνεται και η δέσμευση του Eurogroup για περαιτέρω παραμετρικές αλλαγές ( μείωση και σταθεροποίηση επιτοκίων, επιμήκυνση, μετάθεση λήξεων κοκ ) που συνεπάγονται περαιτέρω μείωση σε όρους καθαρής παρούσας αξίας (συνυπολογισμός κεφαλαίου, επιτοκίου, διαρκείας ) και ανοίγουν δυνατότητες ευνοϊκότερης απεικόνισης της ονομαστικής τιμής του χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ.
Η σκόπιμη και ωμή αμφισβήτηση της παρέμβασης του 2012, συνέχισε ο κ. Βενιζέλος, οδήγησε στην υιοθέτηση των γνωστών προεκλογικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ περί διεθνούς διάσκεψης και μονομερών ενεργειών για τη διαγραφή του «επονείδιστου χρέους». Τους τελευταίους όμως πέντε μήνες ενώ στη Βουλή – κατά παράβαση του Συντάγματος και του Κανονισμού- η κα Κωνσταντοπούλου έχει αναλάβει εργολαβικά την ανάδειξη του ζητήματος του «επονείδιστου χρέους», η κυβέρνηση έχει κάνει ριζική στροφή και ζητά παραμετρικές αλλαγές στο πλαίσιο της παρέμβασης του 2012. Το σημαντικότερο όμως είναι ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση συσχετίζει πλέον τις περαιτέρω παραμετρικές αλλαγές στο χρέος ως συνέπεια και συνέχεια της παρέμβασης του 2012, δηλαδή κατά βάση του PSI, με τη διαπραγμάτευση για τον κατάλογο των δημοσιονομικών μέτρων και των διαρθρωτικών – διοικητικών μέτρων που έχουν δημοσιονομική επίπτωση.
Παρά όμως την μείωση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος, το βασικό θέμα είναι να επιτευχθεί αυτός ο περιορισμένος στόχος, ώστε να βρίσκεται υπό έλεγχο το δημοσιονομικό έλλειμμα και να αποτραπεί η επανάληψη του φαύλου κύκλου.
Το πραγματικό εκκρεμές θέμα είναι συνεπώς το δημοσιονομικό έλλειμμα / πρωτογενές πλεόνασμα και η ενίσχυση της συνολικής εθνικής ανταγωνιστικότητας και όχι το χρέος όπου η διεκδίκηση πρόσθετων παραμετρικών αλλαγών παραβιάζει θύρες ανοικτές από το 2012.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που θα επέλθει συμφωνία στο κατάλογο των δημοσιονομικών και διαρθρωτικών μέτρων, προφανώς θα γίνουν δεκτές παραμετρικές αλλαγές στο χρέος που μειώνουν την ανάγκη πρόσθετης χρηματοδότησης από τους εταίρους. Αυτό συμφωνήθηκε το 2012. Στο πλαίσιο αυτό έχει τεράστια σημασία το γεγονός ότι η Ελλάδα χρωστάει στους εταίρους της και όχι στις αγορές. Συνεπώς οι επικείμενες λήξεις ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ μπορούν να αντιμετωπισθούν με διάφορες διευθετήσεις που έχει καταστήσει εφικτές το PSI και η αναδιάρθρωση του 2012. Στις δυνατές αυτές διευθετήσεις εντάσσεται πχ και η μεταφορά από την ΕΚΤ στο ESM και η συσχέτιση των χαρτοφυλακίων SMP και QE της ΕΚΤ .
Όλα όμως αυτά εξαρτώνται από τη συμφωνία στα ζητήματα που επηρεάζουν το δημοσιονομικό έλλειμμα – πρωτογενές πλεόνασμα για το 2015/2016 και τα επόμενα έτη. Η διαπραγμάτευση στα ζητήματα αυτά έχει καταστεί εξαιρετικά δύσκολη λόγω της επιδείνωσης των μεγεθών της ελληνικής οικονομίας το τελευταίο πεντάμηνο. Ευθύνη άρα της σημερινής κυβέρνησης είναι να αποφασίσει για αυτό, αναλαμβάνοντας το κόστος της απόφασης. Μόλις γίνει αυτό, εύκολα θα εξειδικευθούν οι περαιτέρω παραμετρικές αλλαγές στο χρέος, γιατί αυτές έχουν διασφαλισθεί ήδη από το 2012.
«Υπάρχει βεβαίως μια ηθικοπολιτική δυσκολία. Ότι η κυβέρνηση θα έχει έτσι γλείψει εκεί που έφτυνε από το 2012 μέχρι σήμερα . Όμως σε κάτι τέτοια δεν θα κολλήσει ο επικοινωνιακός μηχανισμός του κ. Τσίπρα», είπε.
Εμείς, συνέχισε ο κ. Βενιζέλος, έχουμε συνεισφέρει στην εξίσωση αυτή το πολιτικό κόστος για το 90% της δημοσιονομικής προσαρμογής και τις παρεμβάσεις στο χρέος που όλοι σκοπίμως αποσιωπούν! Ο κ. Τσίπρας μπορεί να συνεισφέρει τη διδασκαλία του Χότζα σε σχέση με τα μέτρα που κατέστησε δυστυχώς αναγκαία το χαμένο πεντάμηνο από τις εκλογές έως σήμερα :
Τώρα που γέμισε το σπίτι με όλα τα ζώα και οι ένοικοι ασφυκτιούν ακούγοντας καθημερινά για φόρους και περικοπές, μπορεί να πετύχει να αφαιρέσει από το κατάλογο των μέτρων την κατάργηση του ΕΚΑΣ και την αύξηση του ΦΠΑ στους λογαριασμούς της ΔΕΗ στο 23%. Άλλωστε και τα δυο βγήκαν στην επιφάνεια τις τελευταίες ημέρες. Θα έχει έτσι το πρόσχημα μιας δήθεν διαπραγματευτικής επιτυχίας. Αυτά όλα ισχύουν, αν θέλει βεβαίως να βρει λύση.
Ο κ. Βενιζέλος εξέφρασε επίσης την ικανοποίηση του για το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος δεν παρέστη στη σημερινή συνεδρίαση της «Επιτροπής Κωνσταντοπούλου» λαμβάνοντας προφανώς υπόψη του την έντονη αντίδραση του ΠαΣοΚ και την επιστολή που του είχε απευθύνει ο ίδιος όταν παρέστη στην πρώτη συνεδρίαση .
