Οι ελληνικές εξελίξεις τείνουν να λάβουν δραματική τροπή. Η ένταση στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, το πλήθος των σεναρίων που μεταφέρονται από παντού, αλλά και το αίσθημα γενικής παράλυσης στο κράτος και στην οικονομία επιτείνουν την ατμόσφαιρα αβεβαιότητας στη χώρα.
Τις τελευταίες μέρες μάλιστα δημιουργείται η εντύπωση ότι βρισκόμαστε προ μεγάλων γεγονότων ικανών να κλονίσουν τη λειτουργία της οικονομίας και διαταράξουν την κοινωνική ειρήνη.
Η όλη κατάσταση κλονίζει βαθμιαία και την πίστη των πολιτών, οι οποίοι άρχισαν πάλι να αποσύρουν κατά κύματα τις οικονομίες τους από τις Τράπεζες, φοβούμενοι επιβολή περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων.
Όσοι παρακολουθούν από κοντά τις τραπεζικές εξελίξεις εκφράζουν σοβαρές ανησυχίες πλέον ότι τυχόν παράταση της αβεβαιότητας μπορεί να επιταχύνει ανεπιθύμητα γεγονότα.
Προειδοποιούν μάλιστα ότι αν διατηρηθεί το κλίμα δεν θα χρειασθεί καν η επιβολή μέτρων από τους εταίρους.
Η χώρα κινδυνεύει να πέσει εντός, να καταρρεύσει από τις κινήσεις των ίδιων των πολιτών της, που απλώς χάνουν την εμπιστοσύνη και σπεύδουν να αυτοπροστατευθούν.
Και αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα των ιθυνόντων της κυβέρνησης Τσίπρα, οι οποίοι συμπεριφέρονται σαν να μην συνειδητοποιούν ούτε τους κινδύνους,ούτε τις συνέπειες και τις επιπτώσεις της στάσης τους.
Έχουν περάσει τόσοι μήνες με την ψυχή στο στόμα και νομίζουν ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να διατηρηθεί έπ’ άπειρον.
Δεν αντιλαμβάνονται ότι σε όλες τις οριακές καταστάσεις υπάρχει κάποια στιγμή που το σχοινί σπάει και ο έλεγχος χάνεται ολοκληρωτικά.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι ο χρόνος εξαντλείται.Από εδώ και πέρα, αν διατηρηθούν οι συνθήκες έντασης, όλα μπορούν να συμβούν.
Ο Πρωθυπουργός που επαίρεται για την ψυχραιμία του μάλλον ήρθε η ώρα να αρχίσει να ανησυχεί σοβαρά για όσα απειλούν τη χώρα και τους πολίτες της.
Αν η Ελλάδα πέσει στα βράχια η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη.
Οφείλει λοιπόν να πράξει ότι περνάει από το χέρι του, προκειμένου να αποτρέψει το επερχόμενο μεγάλο κακό.
Και να το πράξει τώρα, πριν είναι αργά.
ΤΟ ΒΗΜΑ
