Καθώς πλησιάζει η επέτειος των 200 ετών από την μάχη του Βατερλώ, στις 18 Ιουνίου του 1815, βιβλία, εκθέσεις και διαλέξεις φωτίζουν λιγότερο γνωστές πτυχές της ιστορίας του Ναπολέοντα.
Μία από αυτές είναι το λεγόμενο «αμερικανικό όνειρο» του Βοναπάρτη. Στον απόηχο της νίκης τους στο Βατερλώ, οι συμμαχικές δυνάμεις Βρετανών και Πρώσων έπρεπε να αποφασίσουν τί θα έκαναν με τον ηττημένο Γάλλο στρατηλάτη. Νωρίτερα την ίδια χρονιά, ο Ναπολέων είχε δραπετεύσει από την φυλακή του στο μικρό ιταλικό νησί Ελβα, και είχε επιστρέψει θριαμβευτικά στο Παρίσι. Οι εχθροί του, εκτός και εντός Γαλλίας, ήταν αποφασισμένοι να μην επιτρέψουν ένα δεύτερο φιάσκο.
Φαίνεται πάντως ότι ο ίδιος ο Ναπολέων κοίταξε προς την Δύση αναζητώντας το κατάλληλο μέρος εξορίας. Αυτή η επιθυμία του να γλιτώσει από την βρετανική αιχμαλωσία μεταναστεύοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι το αντικείμενο μιας έκθεσης που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στο Παρίσι. Στις ημέρες αμέσως μετά το Βατερλώ, και την παραίτησή του από τον αυτοκρατορικό θρόνο της Γαλλίας, λέγεται ότι ο Ναπολέων είπε σε έναν έμπιστο ότι «η Αμερική θα ήταν πιο κατάλληλη. Θα μπορούσα να ζήσω εκεί με αξιοπρέπεια». Περίμενε πάνω σε ένα πλοίο κοντά στο δυτικό λιμάνι Ροσφόρ ελπίζοντας να πάρει την βρετανική άδεια για μια ζωή αξιοπρεπούς εξορίας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στις αποσκευές του περιλαμβάνονταν αρκετά έπιπλα, βιβλία και λεπτομερείς χάρτες για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αλλά η άδεια δεν ήρθε ποτέ. Ο Ναπολέων, γνωρίζοντας επίσης ότι ο πολιτικός άνεμος ήταν εναντίον του στη Γαλλία, παραδόθηκε στους Βρετανούς στις 15 Ιουλίου, 1815. Τελικά τον εξόρισαν στο απομακρυσμένο νησί της Αγίας Ελένης, στον Ατλαντικό, όπου πέθανε μόλις έξι χρόνια αργότερα.
Κάποιοι πιθανολογούν πάντως ότι ο Ναπολέων προσανατολιζόταν προς την Αμερική ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να προκαλέσει δημοκρατικές εξεγέρσεις στις αμερικανικές αποικίες της Ισπανίας, όπως στην Βενεζουέλα και στο Μεξικό. Η ναπολεόντειος Γαλλία ήταν μία από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες που είχε φιλικές σχέσεις με τους επαναστάτες της Λατινικής Αμερικής, και ο τολμηρός στρατηγός Βοναπάρτης είχε, για ένα διάστημα, εμπνεύσει τους εχθρούς της παλαιάς μοναρχίας της Ευρώπης και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
