Η χθεσινή μέρα θα μείνει στην Ιστορία.
Στη διάρκειά της αποκαλύφθηκαν σχεδόν τα πάντα, σχέδια και κίνδυνοι.
Γνωστοποιήθηκε κατ’ αρχήν η πρόταση Τσίπρα για τη διαχείριση της μεγάλης οικονομικής κρίσης, η οποία, είναι αλήθεια, αποτελεί την πρώτη ελληνική πρόταση που πέφτει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους και τους δανειστές.
Ωστόσο κι αυτή δεν είναι ανώδυνη.Είναι γεμάτη από φόρους και περιοριστικά μέτρα,που μπορεί να δίνουν την αίσθηση ανακατανομής των βαρών, αλλά ούτε την ύφεση αποδιώχνουν,ούτε την ανάπτυξη διευκολύνουν,ούτε την κρίση αυτή καθεαυτή αντιμετωπίζουν.
Σχεδόν ταυτόχρονα παρουσιάσθηκε και η πρόταση των εταίρων και των δανειστών, η οποία εμφανώς κινείται στην πεπατημένη των προηγούμενων προβληματικών επιλογών, είναι όμως ωμή και μπορεί να πει κανείς καθαρή, επειδή κυρίως αναδεικνύει το μείζον πρόβλημα των συντάξεων, το οποίο η κυβέρνηση αποφεύγει να ανοίξει κατά τρόπο ουσιαστικό, παρ’ ότι αναγνωρίζει το βάρος του.
Και μαζί με την αποκάλυψη των δύο σχεδίων ζητήθηκε αιφνιδιαστικά η ομαδοποίηση των δόσεων προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,προκειμένου να διευκολυνθεί η κυβέρνηση στην αποπληρωμή τους και να κερδίσει διαπραγματευτικό χρόνο μέχρι το τέλος Ιουνίου.
Η κίνηση αυτή ωστόσο μόνο αδιάφορη δεν είναι. Πυροδότησε,εντός και εκτός της χώρας,τις ανησυχίες για μια ενδεχόμενη ελληνική χρεοκοπία και δεν είναι απίθανο να αποκτήσουν δυναμική τις επόμενες ημέρες, αν στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή – η πραγματοποίηση της οποίας επίσης χθες ανακοινώθηκε – αναδειχθεί η αδυναμία συμφωνίας της κυβέρνησης με τους εταίρους και επικρατήσουν σενάρια πρόωρων εκλογών στο αμέσως προσεχές διάστημα.
Ήδη κυριαρχεί στα διεθνή ΜΜΕ και δεν είναι λίγοι εκείνοι που την αντιμετωπίζουν ως προοίμιο μεγάλων γεγονότων.
Οι φόβοι μιας διεθνούς αναταραχής από ενδεχόμενη μη πληρωμή του IMF είναι ορατοί πια, αλλά εμφανέστεροι είναι οι κίνδυνοι που απειλούν την Ελλάδα.
Όσο αυξάνεται η ανησυχία των πολλών ανθρώπων,τόσο περισσότερο η χώρα πλησιάζει στο ατύχημα.
Ο κίνδυνος να επικρατήσει πανικός και να επιχειρήσουν οι πολίτες να αποσύρουν μαζικά τις καταθέσεις τους πολλαπλασιάζεται σε τέτοιες συνθήκες μεγάλης πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας.Τέτοιες συμπεριφορές προφανώς δεν θα μπορέσουν να τις αντιμετωπίσουν οι ήδη κλονισμένες Τράπεζές μας.Οπότε όλο αυτό το παιγνίδι της μακράς διαπραγμάτευσης μπορεί να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή από τις λεγόμενες παράπλευρες απώλειες.
Όπως και να έχει σε ένα 24ωρο κατέρρευσαν μύθοι και ψευδαισθήσεις. Η πρώτη αριστερή κυβέρνηση εξετέθη κι αυτή προβάλλοντας ως λύση στο ελληνικό πρόβλημα ένα σχέδιο φόρων και αναδεικνύοντας στο μέγιστο βαθμό διαχειριστικές και πολιτικές αδυναμίες.Η ψευδαίσθηση ότι αρκεί η πολιτική αλλαγή για την αντιμετώπιση του ελληνικού οικονομικού προβλήματος διελύθη στην κυριολεξία.
Με άλλα λόγια ο μεταπολιτευτικός πολιτικός κύκλος ολοκληρώθηκε. Δεξιά, κεντροαριστερά, αριστερά, όλες οι πολιτικές δυνάμεις ανεξαιρέτως, δοκίμασαν ιδέες, δυνάμεις, δυνατότητες και πρόσωπα, χωρίς ξεχωριστό και θαυμαστό αποτέλεσμα.Από τούδε και στο εξής κανείς δεν μπορεί να δηλώσει αθώος της κρίσης.
Όπως και ουδείς δύναται να ισχυρισθεί ότι το ελληνικό πρόβλημα μπορεί να λυθεί εύκολα,χωρίς θυσίες και χωρίς μακρά προσπάθεια.
Ο τέλος των ψευδαισθήσεων επήλθε χθες.Και του λαϊκισμού βεβαίως.
Από εδώ και πέρα θα επικρατήσουν μόνο κόμματα και ηγεσίες που θα υπηρετούν την αλήθεια και θα υποσχεθούν πραγματικές προσπάθειες,γεμάτες κόπους και θυσίες.
