Το ΠΑΣΟΚ, που άλλαξε τη χώρα καθοριστικά και εντυπωσιακά και προς το καλύτερο αλλά και προς το χειρότερο είναι πλέον ένα κόμμα του 4,7% και παλεύει για την εκλογική του επιβίωση. Οδεύει προς ένα συνέδριο, μάλλον αδιάφορο στην κοινωνία που θεωρεί ότι το κυρίαρχο κόμμα της μεταπολίτευσης, έχει κλείσει τον ιστορικό του κύκλο. Δεν πείθει πολιτικά. Δεν υπάρχει πολιτικά. Είναι διαλυμένο οργανωτικά και χρεοκοπημένο οικονομικά. Το ΠΑΣΟΚ, περιγράφεται ως ένα «άταφο πτώμα.»
Υπάρχει ένας κόσμος που τοποθετείται πολιτικά από τις παρυφές της φιλελεύθερης ΝΔ μέχρι και τις παρυφές του ΣΥΡΙΖΑ, που νοιώθει πολιτικά άστεγος. Σκέφτεται με την κοινή λογική, διακατέχεται από προοδευτικές ιδέες, θέλει την κοινωνία ανεκτική, το κράτος να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του πολίτη. Επιπλέον, θεωρεί ότι η ρήξη με τον δεξιό και αριστερό λαϊκισμό, ειδικά όπως εκφράστηκε στις διάφορες αντιμνημονιακές εξαλλοσύνες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι όρος επιβίωσης αυτής της χώρας.
Αυτός ο κόσμος, τα κατά κάποιον τρόπο «ορφανά της κεντροαριστεράς», βρήκε στις τελευταίες εκλογές καταφύγιο στα διάφορα σχήματα του χώρου. Από αυτά, η ΔΗΜΑΡ, ίσα που καταγράφεται στον δημοσκοπικό χάρτη. Το Κίνημα, έμεινε εκτός Βουλής, βοηθώντας την καταβαράθρωση ΠΑΣΟΚ. Το Ποτάμι, ο μεγαλύτερος πολιτικός σχηματισμός του χώρου δεν πείθει για το στέρεο του ιδεολογικού του υπόβαθρου. Το νέο που θα μπορούσε να στεγάζει το «όλον» του χώρου αναζητείται. Οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς, απέτυχαν σε όλες τις προσπάθειες για την δημιουργία ενός τέτοιου σχήματος-ομπρέλα που θα επέτρεπε να αναδειχθούν σε τρίτο πόλο στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση. Και απέτυχαν παταγωδώς. Το έδειξε το εκλογικό αποτέλεσμα.
Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, δεν καλείται να αναστηλώσει τα κομματικά του ερείπια. Αυτό είναι αδύνατον. Καλείται να δώσει το έναυσμα για μια νέα προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου της κεντροαριστεράς, αναθερμαίνοντας και δίνοντας με συγκροτημένο τρόπο και συγκεκριμένες θέσεις αλλά και κινήσεις, ώθηση στον διάλογο. «Να ζει το ΠΑΣΟΚ ή να μην ζει;». Εξαρτάται. Αν μπορεί να αποτελέσει τον κινητήριο μοχλό, για την επανένωση των δυνάμεων της κεντροαριστεράς, να ζει. Αν όχι, πρέπει να ψάξει να βρει ένα άλλο καλό λόγο.
