Καταγράφεται ένα ακόμη περιστατικό βίας εναντίον διεμφυλικής γυναίκας. Τα ξημερώματα στον σταθμό Λαρίσης ένας νταής την πυροβόλησε στα καλά καθούμενα ανάμεσα στους μηρούς, φωνάζοντας «τραβέλι». Δεν προηγήθηκε κάτι, κάποια αψιμαχία, κάποια διαφωνία, κάποια συνομιλία. Ο νταής απλά αποφάσισε ότι δεν εγκρίνει τις επιλογής ενός παντελώς ξένου ατόμου. Ενιωσε ότι έχει το δικαίωμα να τιμωρήσει, να παραδειγματίσει, να εκδικηθεί.
Θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε πολλές θεωρίες για τον νταή, για τα προβλήματα που έχει στην ψυχή και το σώμα, θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε εικασίες για όσα θέλησε να έχει και τα στερήθηκε. Δεν μας ενδιαφέρει όμως αυτή η ανάλυση. Μας ενδιαφέρει η θέση του κράτους απέναντι σε τέτοια περιστατικά και η προστασία που παρέχει στα θύματα τέτοιων επιθέσεων.
Να σημειωθεί ότι το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας στην ετήσια έκθεσή του για το 2014 συγκεντρώνει 32 περιστατικά ιδιαίτερα βίαιων επιθέσεων με θύματα «λεσβίες, ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους, τρανς κουήρ, ίντερσεξ». Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνουμε τη διαφορά ανάμεσα σε μια τρανς και μια ίντεσεξ, ας κρατήσουμε ότι πρόκειται για άτομα που ζουν όπως θέλουν να ζήσουν, πρόκειται για άτομα που επέλεξαν ταυτότητα.
Επιστρέφουμε στο περιστατικό. Το θύμα της σημερινής επίθεσης ζήτησε βοήθεια. Αντιγράφουμε από το ρεπορτάζ: «Η τρανς γυναίκα έφτασε τρομοκρατημένη και αιμόφυρτη στην είσοδο της Τροχαίας όπου γυναίκα αξιωματικός της Τροχαίας προσπάθησε να τη συνεφέρει, της προσέφερε νερό και τις πρώτες βοήθειες και αμέσως κάλεσε το ΕΚΑΒ. Σύμφωνα με τη μαρτυρία της τρανς γυναίκας, η συμπεριφορά των αστυνομικών της Τροχαίας υπήρξε υποδειγματική». Μπράβο στην αξιωματικό, μπράβο στο κράτος που είδε στο πρόσωπο του θύματος τον πολίτη και όχι «το τραβέλι». Μας αρκεί όμως αυτό, δηλαδή η ανθρώπινη και σωστή συμπεριφορά; Μάλλον όχι.
Η ισότητα είναι κάτι που επιβάλλεται σε μια κοινωνία. Όπου δεν πίπτει ράβδος πίπτει νόμος. Χρειάζεται λοιπόν αναγνώριση της ταυτότητας φύλου ως βασικής διάστασης της προσωπικότητας. Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθερος να αλλάξει έγγραφα με βάση την αυτοπροσδιορισμό του. Επαυξάνουμε: ανεξάρτητα από το φύλο (της γέννησης ή της επιλογής) όλοι οι πολίτες πρέπει να έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα. Μια τρανς θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να δουλέψει στον δημόσιο τομέα, να έχει πρόσβαση στην κρατική περίθαλψη και εκπαίδευση χωρίς διακρίσεις. Αυτά είναι η αλφαβήτα σε ένα κράτος δικαίου.
Να εξηγήσουμε κάτι. Επιτρέπεται αλλαγή εγγράφων μόνο σε άτομα που έχουν προχωρήσει στην χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου. Εντούτοις υπάρχουν άτομα που αισθάνονται γυναίκες και προσδιορίζονται γυναίκες χωρίς επέμβαση. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα να ζουν όπως θέλουν, είναι υποχρέωση ενός κράτους δικαίου να φτιάχνει ένα πλαίσιο ευημερίας για άτομα που δεν βλάπτουν κανέναν, είναι υποχρέωση του κράτους η υποδειγματική τιμωρία κάθε νταή που παρενοχλεί, υβρίζει, χτυπά με ρατσιστικά κίνητρα.
