Η Γερμανία θεωρείται από πολλούς Κοσοβάρους γη της επαγγελίας. Ωστόσο, για τον Φατόν Λατίφι και την οικογένειά του το αβέβαιο ταξίδι για ένα καλύτερο μέλλον οδήγησε σε πλήρη απογοήτευση, μεταδίδει η Deutsche Welle.
Τέσσερις εβδομάδες κράτησε η περιπετειώδης προσπάθεια του Φατόν Λατίφι να φτάσει από την Πρίστινα στη Γερμανία. «Ήθελα να πάω με την οικογένειά μου, επειδή η ζωή στη Γερμανία είναι καλύτερη. Εδώ υπάρχουν οικονομικά προβλήματα. Για απλούς ανθρώπους όπως εγώ δεν υπάρχει τίποτα. Καμία ελπίδα για δουλειά», λέει ο Λατίφι.
Ο ίδιος έχει πτυχίο μάγειρα. Μάλιστα είχε δουλέψει τη δεκαετία του ’90 στο Ανόβερο και στο Μάιντς. Οι απελπιστικές συνθήκες για τον ίδιο και την οικογένειά του τον έκαναν να πάρει την απόφαση, όπως και χιλιάδες άλλοι συμπατριώτες του, να αναζητήσει την τύχη του στη Γερμανία μαζί με τη γυναίκα και τους δύο γιους του -τεσσάρων και επτά ετών.
Καταυλισμός υποδοχής σαν φυλακή
Το δύσκολο ταξίδι ξεκίνησε με ένα λεωφορείο από την Πρίστινα προς το Βελιγράδι και συνεχίστηκε με ένα ταξί για τα σερβοουγγρικά σύνορα. Εκεί ξεκίνησε ο εφιάλτης. «Αρχικά μας απείλησαν στη σερβική πλευρά κουκουλοφόροι εγκληματίες και μας πήραν χρήματα. Μετά από έξι ώρες περπάτημα μέσα στο δάσος φτάσαμε στην Ουγγαρία. Χρειάστηκε να περάσουμε ακόμη και ένα ποτάμι. Εκεί μας κράτησαν ούγγροι συνοριακοί φύλακες από τις 9 το βράδυ μέχρι τις 5 το επόμενο πρωί έξω, χωρίς καμία προφύλαξη. Τα παιδιά έκλαιγαν», εξομολογείται ο Λατίφι.
Αφού πέρασαν και αυτόν το σκόπελο, ένα λεωφορείο τους μετέφερε σε έναν ουγγρικό καταυλισμό υποδοχής μεταναστών, ο οποίος έμοιαζε με φυλακή. Όταν βεβαιώθηκαν ότι θέλαμε να πάμε στη Γερμανία, τους επέτρεψαν να συνεχίσουν τη διαδρομή τους. Από τη Βουδαπέστη αγόρασαν εισιτήριο τρένου με προορισμό το Μόναχο. Ωστόσο, λίγο πριν να διασχίσουν τα αυστριακά σύνορα το ταξίδι τελείωσε. Αστυνομικοί τους ανάγκασαν να αποβιβαστούν και στη συνέχεια τους έβαλαν σε μία πτήση με προορισμό την Πρίστινα.
Καμία στήριξη από την κυβέρνηση
Η αποτυχημένη απόπειρα της οικογένειας να μεταβεί στη Γερμανία κόστισε 1.500 ευρώ, όπως λέει ο Φατόν Λατίφι. Για ανθρώπους που επιστρέφουν στο Κόσοβο, όπως αυτός, δεν υπάρχει καμία οικονομική στήριξη από την κυβέρνηση, πέρα από ένα ταμείο επανένταξης με πόρους 2,5 εκατομ. ευρώ, τα οποία δικαιούνται όμως μόνο όσοι έφυγαν από τη χώρα πριν από το 2010.
Αυτοί που επιστρέφουν σήμερα στο Κόσοβο μπορούν να βασιστούν τις περισσότερες φορές μόνο σε ένα πενιχρό κοινωνικό επίδομα των 80 ευρώ περίπου, το οποίο μόλις και μετά βίας φτάνει για αγορά τροφίμων. Η οικογένεια Λατίφι έχει τουλάχιστον την τύχη να μένει στο σπίτι των γονιών του Φατόν Λατίφι. Όπως λέει ο ίδιος, ακόμη και το καλοκαίρι, όταν έχει λίγο τουρισμό στο Κόσοβο και μπορεί να βρει εποχική δουλειά ως μάγειρας, το εισόδημα που του προσφέρουν δεν υπερβαίνει τα 350 ευρώ το μήνα.
Η τραυματική εμπειρία του ταξιδιού έμεινε χαραγμένη στη μνήμη της οικογένειας. Ο τετράχρονος γιος του Φατόν Λατίφι δεν έχει ξεπεράσει ακόμη το σοκ που υπέστη. Όταν τον ρωτούν αν πρόκειται να ξαναπροσπαθήσει να πάει στη Γερμανία, ο Λατίφι απαντά κοφτά: «Όχι! Τώρα φτάνει πια. Αν ήμουν μόνος, χωρίς γυναίκα και παιδιά, μάλλον θα πήγαινα, αλλά με την οικογένεια ποτέ ξανά».
