Ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει στην Ελλάδα το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού, καθώς η χώρα μας βρίσκεται στις πρώτες χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά μαθητών που εμπλέκονται σε περιστατικά bullying.
Με αφορμή την Ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού (6 Μαρτίου) εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές καλούνται να ανταλλάξουν απόψεις, σκέψεις και εμπειρίες, να ενημερωθούν και να προτείνουν τρόπους για την αντιμετώπιση του φαινομένου.
Το φαινόμενο bullying στην Ελλάδα
Σύμφωνα με έρευνα που έκανε το Χαμόγελο του Παιδιού στο πλαίσιο του 1ου Επιστημονικού Συνεδρίου κατά του Σχολικού Εκφοβισμού (2014), το 6,3% των εφήβων στην Ελλάδα έχει δεχτεί διαδικτυακό εκφοβισμό σε διάστημα τεσσάρων μηνών και το 3,6% δηλώνει ότι έγινε δράστης.
Το 42% των εκπαιδευτικών πιστεύει ότι τα περιστατικά ενδοσχολικής βίας και παραβατικότητας υποβαθμίζονται ή αποσιωπώνται.
Μόνο 1 στα 10 παιδιά που βιώνουν κάποια μορφή βίας λαμβάνουν υποστήριξη στην Ελλάδα.
Η χώρα μας βρίσκεται μεταξύ των τεσσάρων πρώτων χωρών με τα υψηλότερα ποσοστά μαθητών που εμπλέκονται σε περιστατικά εκφοβισμού μαζί με τη Λιθουανία, την Εσθονία και τη Λετονία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, δεν υπάρχει συστηματική αύξηση του διαδικτυακού εκφοβισμού (cyber bullying), με τις παραδοσιακές μορφές εκφοβισμού να παραμένουν οι πιο συχνές μορφές παρά την αντίθετη κοινή πεποίθηση.
Το φαινόμενο bullying διεθνώς
Το 55% των παιδιών στην Ευρώπη που έχουν εκφοβιστεί υποστηρίζουν ότι ως συνέπεια βιώνουν συμπτώματα κατάθλιψης με περισσότερο από το 1/3 των παιδιών να υποστηρίζει ότι έκανε κακό στον εαυτό του ή σκέφτηκε να αυτοκτονήσει.
Το 34% των ενηλίκων θεωρούν το bullying ως μια φυσιολογική πτυχή της ανάπτυξης ενός παιδιού.
(βρετανικός οργανισμός BeatBullying)
Το 28% των μαθητών 6-12 ετών στις ΗΠΑ έχουν υποστεί εκφοβισμό, ενώ το 70, 6% των μαθητών δηλώνουν πως έχουν δει περιστατικά bullying στο σχολείο τους. Μόνο σε ποσοστό 20% – 30% των μαθητών που υφίστανται bullying ενημερώνουν κάποιον ενήλικα (ΗΠΑ www.stopbullying.gov).
Συζήτηση στα σχολεία
Συγκεκριμένα καλούνται όλες οι σχολικές μονάδες να αφιερώσουν χρόνο (δύο ή περισσότερες διδακτικές ώρες με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων) σε σχετικές δράσεις, συζητήσεις, εκδηλώσεις (π.χ. βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές ταινιών, εικαστικά εργαστήρια, διαδραστικές ομιλίες, βιωματικά σεμινάρια κ.ά.).