Μια πρωτοποριακή βλαστοκυτταρική θεραπεία φάνηκε να επιτρέπει σε ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση (σκλήρυνση κατά πλάκας) να περπατούν, να τρέχουν, ακόμη και να χορεύουν!
Η πρώτη θεραπεία που αναστρέφει τα συμπτώματα
Ατομα που ήταν καρφωμένα στο αναπηρικό αμαξίδιο επί 10 χρόνια επανέκτησαν έλεγχο των κάτω άκρων τους μετά την εφαρμογή της θεραπείας ενώ άλλοι ασθενείς που είχαν τυφλωθεί μπόρεσαν και πάλι να αντικρίσουν τον κόσμο. Οι βρετανοί επιστήμονες που βρίσκονται πίσω από την εντυπωσιακή θεραπεία σημειώνουν ότι είναι η πρώτη που αναστρέφει τα συμπτώματα της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Στις δοκιμές της θεραπείας συμμετέχουν περισσότερα από 20 άτομα στο Νοσοκομείο Royal Hallamshire στο Σέφιλντ και στο Νοσοκομείο Kings College στο Λονδίνο. Σε όλες τις περιπτώσεις οι ειδικοί οδήγησαν το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών σε «επανεκκίνηση».
Παρότι δεν έχει αποδειχθεί τι ακριβώς προκαλεί την πολλαπλή σκλήρυνση, ορισμένοι γιατροί πιστεύουν ότι το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών στρέφεται λανθασμένα ενάντια στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται φλεγμονή, πόνος, ανικανότητα και σε σοβαρές περιπτώσεις να επέρχεται ο θάνατος.
Καταστροφή και αναγέννηση του ανοσοποιητικού
Η νέα θεραπεία βασίζεται αρχικώς στη χρήση πολύ μεγάλης δόσης χημειοθεραπείας με στόχο να «μηδενιστεί» το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς προτού επαναδημιουργηθεί με βλαστικά κύτταρα που έχουν ληφθεί από το αίμα του.
«Από τη στιγμή που ξεκινήσαμε την εφαρμογή της θεραπείας πριν από τρία χρόνια, σε ορισμένες περιπτώσεις τα αποτελέσματα ήταν θαυματουργά» ανέφερε στην εφημερίδα «The Sunday Times» ο καθηγητής Μπέιζιλ Σάρακ, νευρολόγος στα Sheffield Teaching Hospitals που ανήκουν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας και προσέθεσε: «Δεν θα χρησιμοποιούσα εύκολα τη λέξη ‘θαυματουργά’ αλλά έχουμε πράγματι δει μεγάλη νευρολογική βελτίωση σε ασθενείς».
Στο πλαίσιο της θεραπείας αρχικώς οι γιατροί απομονώνουν βλαστικά κύτταρα από το αίμα του ασθενούς και τα αποθηκεύουν. Στη συνέχεια χρησιμοποιούν επιθετική θεραπεία η οποία συνήθως χορηγείται σε ασθενείς με καρκίνο προκειμένου να καταστρέψουν πλήρως το ανοσοποιητικό σύστημα.
Τα βλαστικά κύτταρα επανεγχεόνται στον οργανισμό και αρχίζουν να μετατρέπονται σε νέα ερυθρά αιμοσφαίρια αλλά και λευκά αιμοσφαίρια μέσα σε μόλις δύο εβδομάδες. Σε έναν μήνα το ανοσοποιητικό σύστημα έχει επανέλθει πλήρως και τότε οι ασθενείς αρχίζουν να παρατηρούν βελτίωση.
Η 25χρονη Χόλι Ντριούρι από το Σέφιλντ ήταν καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο μετά τη γέννηση της δίχρονης σήμερα κόρης της Ισλα. Όπως η ίδια λέει, η νέα θεραπεία «μεταμόρφωσε» τη ζωή της. «Είναι θαυματουργή. Θυμάμαι ότι βρισκόμουν στο νοσοκομείο και τρεις εβδομάδες μετά την εφαρμογή της θεραπείας πήρα τηλέφωνο τη μητέρα μου και της είπα: ‘Μπορώ να σταθώ όρθια’. Κλαίγαμε και οι δύο. Μπορώ να τρέξω λίγο, μπορώ να χορέψω – λατρεύω τον χορό. Απολαμβάνω να πηγαίνω βόλτα την κόρη μου στο πάρκο με το καροτσάκι της. Είναι θαύμα αλλά μπορώ πλέον να κάνω όλα αυτά που πριν δεν ήμουν σε θέση να κάνω».
Δεν ενδείκνυται για όλους τους ασθενείς
Ωστόσο, ειδικοί προειδοποιούν ότι η θεραπευτική αυτή προσέγγιση δεν ενδείκνυται για όλους τους ασθενείς αλλά χρειάζεται να είναι κάποιος σε καλή φυσική κατάσταση για να υποβληθεί σε αυτή. «Δεν πρόκειται για μια θεραπεία κατάλληλη για τον καθένα αφού είναι πολύ επιθετική και οι ασθενείς χρειάζεται να έχουν οργανισμό ικανό να αντεπεξέλθει στην επίδραση της χημειοθεραπείας» σημείωσε ο καθηγητής Σάρακ.
Υπεύθυνοι οργανώσεων για την πολλαπλή σκλήρυνση χαιρέτισαν τα ευρήματα τα οποία δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση JAMA της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας, αλλά συγχρόνως συνέστησαν προσοχή και υπομονή. Ο δρ Σόρελ Μπίκλι, υπεύθυνος επικοινωνίας για την έρευνα της Εταιρείας για την Πολλαπλή Σκλήρυνση της Βρετανίας υπογράμμισε ότι τα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά, ωστόσο «υπάρχουν περιορισμοί στο πώς μπορούμε να τα ερμηνεύσουμε αφού στη μελέτη δεν υπήρχε ομάδα ελέγχου ώστε να έχουμε σύγκριση. Απαιτούνται εδώ και τώρα νέες θεραπείες για την πολλαπλή σκλήρυνση, αλλά δεν υπάρχουν εγκεκριμένες βλαστοκυτταρικές θεραπείες για τη νόσο πουθενά στον κόσμο, γεγονός που μεταφράζεται στο ότι αυτού του είδους οι θεραπείες δεν έχει αποδειχθεί αυτή τη στιγμή ότι είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές. Η συγκεκριμένη βλαστοκυτταρική θεραπεία είναι πολύ επιθετική και συνδέεται με σημαντικούς κινδύνους. Ετσι θα συνιστούσαμε πολύ μεγάλη προσοχή σε όποιον σκεφτόταν να αναζητήσει τη θεραπεία έξω από το πλαίσιο μιας οργανωμένης κλινικής δοκιμής».
