Δύο μήνες προεκλογικής στασιμότητας και κυβερνητικής αδράνειας ήταν δυστυχώς αρκετοί για να βρεθεί η χώρα και πάλι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Τα ταμεία είναι άδεια, τα φορολογικά έσοδα έχουν υστέρηση 2 δισ. ευρώ μετά τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι αν κερδίσει την εξουσία κανείς δεν θα χρειασθεί να πληρώνει, η κυβέρνηση Τσίπρα μετά τους λεονταρισμούς και την υπερήφανη εθνική διαπραγμάτευση υποχρεώθηκε να υπογράψει τη συνέχιση του Μνημονίου, χωρίς όμως χρηματοδότηση για τέσσερις μήνες, ώσπου να αποδείξει έμπρακτα ότι εννοεί τις μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε.
Ετσι η χώρα βρίσκεται σε αδιέξοδο και με απλωμένο το χέρι ελπίζοντας ότι οι δανειστές θα μας κάνουν σκόντο ή θα δώσουν λίγο χρόνο στον κ. Τσίπρα να μαζέψει άρον-άρον αυτά που υποσχόταν ότι θα χαρίσει!
Δυστυχώς, τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΚΤ με παρότρυνση του κ. Σόιμπλε δεν καταλαβαίνουν από τέτοια και πιέζουν την κυβέρνηση να ανταποκριθεί στο 100% των υποχρεώσεών της, αλλιώς θα βρεθεί στον αέρα χωρίς πρόγραμμα.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κάποιοι υπουργοί, αντί να προσγειωθούν στην πραγματικότητα, κινούνται στον δικό τους κόσμο εξαγγέλλοντας ακόμη και τώρα που η οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας παροχές, τέλος των μνημονίων, επιστροφή στις ρυθμίσεις πριν από το 2010, αυτονομία από την ΕΕ στις αποφάσεις και ό,τι άλλο τους κατεβαίνει στο κεφάλι τους –που αν εφαρμοστεί θα οδηγήσει την κυβέρνηση σε μετωπική σύγκρουση με τους εταίρους και την Ελλάδα στη δραχμή.
Ετσι όπως πάμε ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί μπροστά στο εξής δίλημμα: είτε να μαζέψει τους υπουργούς που βρίσκονται σε αντιμνημονιακή φρενίτιδα και να τους υποχρεώσει να σκύψουν το κεφάλι και να δουλέψουν σκληρά για να πετύχει η χώρα τους στόχους της είτε να πάει σε ρήξη με την ΕΕ εξαγγέλλοντας δημοψήφισμα ή νέες εκλογές για να αποφασισθεί το μέλλον της χώρας. Αλλά χρήματα δεν υπάρχουν για τέτοιες επιλογές. Εκλογές θα σήμαιναν αυτομάτως χρεοκοπία!
Κάθε σώφρων πολίτης και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης με ευρωπαϊκό προσανατολισμό (ΝΔ, ΠαΣοΚ, Ποτάμι) ζητούν από την κυβέρνηση να σεβασθεί τις πολύχρονες αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού και να προχωρήσει ευρωπαϊκά, όπως έκαναν πριν από την Ελλάδα άλλες χώρες με μνημόνια (Ιρλανδία και Πορτογαλία) και βρίσκονται ήδη απεξαρτημένες από την αυστηρή επιτήρηση να δανείζονται από τις διεθνείς αγορές.
Ωστόσο υπάρχει μια αριστερή ομάδα περιθωριακών δραχμολάγνων του ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθεί να επιβάλει στον κ. Τσίπρα να σπρώξει τη χώρα εκτός ευρωζώνης θεωρώντας (μαζί με μια μερίδα πολιτών που πιστεύουν ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτα) ότι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα είναι καλύτερη για τον ελληνικό λαό –αγνοώντας ότι αυτοί που θα πονέσουν περισσότερο θα είναι οι οικονομικά ανίσχυροι.
Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει γιατί η χώρα θέλει ξεκάθαρη διακυβέρνηση και δεν αντέχει άλλους διχασμούς.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
