Τσιρώνης:Το Πράσινο Ταμείο δεν είναι μαξιλάρι του υπουργείου Οικονομικών

Την «προίκα» του Πράσινου Ταμείου, ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος της, σκοπεύει να ζητήσει πίσω ο νέος αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιάννης Τσιρώνης.

Σήμερα, μόλις το 2,5% των αποθεματικών του πηγαίνει για έργα αναβάθμισης του περιβάλλοντος. Οπως αναφέρει ο κ. Τσιρώνης μιλώντας στο «Βήμα» «το Πράσινο Ταμείο δεν είναι «μαξιλάρι» του υπουργείου Οικονομικών» και προσθέτει ότι «μόλις ξεμπερδέψουμε από τα μνημόνια, θα το συζητήσω με το υπουργείο Οικονομικών», καθώς η βούληση είναι να επιστρέψει βαθμιαία στους πολίτες και στους επιχειρηματίες ως πυλώνας βιώσιμης παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Η περιουσία του «πράσινου κουμπαρά» είχε λεηλατηθεί δύο φορές από τις προηγούμενες κυβερνήσεις για να καταλήξει τελικά στη… μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού. Μάλιστα, το 2012 η αφαίμαξη έγινε με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, με την οποία αποφασίστηκε ότι σε περιβαλλοντικές δράσεις θα διατίθεται μόλις το 2,5% του αποθεματικού του.

Το Πράσινο Ταμείο δημιουργήθηκε το 2010 από την τότε υπουργό Περιβάλλοντος κυρία Τίνα Μπιρμπίλη –αντικαθιστώντας το «αμαρτωλό» ΕΤΕΡΠΣ –προκειμένου να συγκεντρώνει τα πρόστιμα από περιβαλλοντικές παραβάσεις και να χρηματοδοτεί προγράμματα ανάπλασης. Στόχος ήταν να λειτουργεί ως ένας μηχανισμός που θα «αποζημίωνε» για τις περιβαλλοντικές ζημιές.

Ετσι, το Πράσινο Ταμείο είχε εισαχθεί στον περίφημο νόμο για τους ημιυπαιθρίους (3843/2010) ως περιβαλλοντικό ισοζύγιο στην τακτοποίηση των αυθαίρετων χώρων. Με άλλα λόγια, τα έσοδα από τα πρόστιμα θα χρησιμοποιούνταν για περιβαλλοντικά έργα στις περιοχές όπου υπήρχε επιβάρυνση από τις αυθαίρετες κατασκευές.

Χρήση του Πράσινου Ταμείου ως «περιβαλλοντικού ισοζυγίου» έγινε και στους επόμενους νόμους τακτοποίησης αυθαιρέτων, στον αντισυνταγματικό 4014/11 και στον 4178/2013, ο οποίος βρίσκεται ακόμη σε ισχύ. «Υπάρχει μια κριτική από πολεοδόμους όσον αφορά το περιβαλλοντικό αντιστάθμισμα. Αν ο νόμος 4178/2013 λειτουργήσει χωρίς πολεοδομικό αντιστάθμισμα, συνεπάγεται ότι η πόλη γίνεται αφόρητη. Οι πόλεις πρέπει να ανασάνουν» σημειώνει ο κ. Τσιρώνης.

Σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό, υπάρχει η βούληση να αυξηθεί το ποσοστό των πόρων του Πράσινου Ταμείου που θα πηγαίνει σε πράσινες δράσεις. «Δεν είναι φόρος το Πράσινο Ταμείο για να αποπληρώνονται οι δανειστές. Είναι ένα συγκεκριμένο τέλος το οποίο καταβάλλουν οι πολίτες σαν αντιστάθμισμα σε πολεοδομικές παραβάσεις ή, αν μιλάμε για ρύπανση, για αποκατάσταση της ρύπανσης» αναφέρει ο αναπληρωτής υπουργός.

Οσον αφορά το ΕΠΕΕΡΑΑ (Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον – Αειφόρος Ανάπτυξη» που εντάσσεται στο ΕΣΠΑ), ο κ. Τσιρώνης, από το βήμα της Βουλής αναφέρθηκε στη «σκανδαλώδη και επικίνδυνη για το υπουργείο υπαγωγή του στο υπουργείο Ανάπτυξης με απόφαση που ψηφίστηκε λίγες ημέρες πριν από τη διάλυση της απελθούσας Βουλής».

Οπως επισημαίνει στο «Βήμα», «είναι παράλογο το υπουργείο Περιβάλλοντος να μην έχει επιχειρησιακό πρόγραμμα».

Μάλιστα, ο ίδιος καταγγέλλει ότι «η προηγούμενη κυβέρνηση ήθελε να μεγαλώσει τον κουμπαρά των μεγαλοεργολάβων στα οδικά έργα. Τα μεγάλα έργα των αυτοκινητοδρόμων είναι πολύ πιο ώριμα, με κίνδυνο τα ευρωπαϊκά κονδύλια να οδηγηθούν σε αυτά. Θα δούμε πώς αυτό μπορεί να αλλάξει έτσι ώστε να μην υπάρξει και καθυστέρηση στα προγράμματα».