Το πιο άκαμπτο και, δυστυχώς, επί της ουσίας, το απεχθέστερο δυνατό πρόσωπό της έδειξε χθες η γερμανική Ευρώπη με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε την ελληνική υπόθεση, ο οποίος, βέβαια, ήταν εκείνος ακριβώς που αναμέναμε.
Η στάση αυτή υπαγορεύθηκε φυσικά από το Βερολίνο, κάτι που γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο από την καταγγελία του Γιάνη Βαρουφάκη ότι στο παρά πέντε χθες το απόγευμα αποσύρθηκε σχέδιο ανακοίνωσης που του είχε δείξει ο Γάλλος επίτροπος Μοσκοβισί και το οποίο η ελληνική πλευρά μπορούσε να υπογράψει.
Αντί γι αυτό, όμως, ο πρόεδρος του Eurogroup Ντάισελμπλουμ εμφάνισε τελικά στη συνεδρίαση άλλο κείμενο που δεν άφηνε πλέον κανένα περιθώριο συμφωνίας.
Με αυτά τα δεδομένα, η Ελλάδα δεν προχώρησε σε συμφωνία επί ενός ανακοινωθέντος, γεγονός που οδήγησε στην αποστολή τελεσιγράφου από τις Βρυξέλλες στην Αθήνα. Τελεσίγραφο το οποίο απαιτεί από την Ελλάδα να ζητήσει η ίδια επέκταση του υπάρχοντος προγράμματος και αυτό μέχρι την Παρασκευή.
Το τελεσίγραφο αυτό εμπεριέχει και συνοψίζει όλα τα χαρακτηριστικά μιας απεχθούς Ευρώπης τόσο ως προς τη μέθοδο, όσο και ως προς την ουσία της.
Ως εκ τούτου, η Αθήνα δεν θα έπρεπε να το κάνει δεκτό.
Ασφαλώς, κάτι τέτοιο, θα αυξήσει δραματικά το ενδεχόμενο να υπάρξουν πολύ σκληρές συνέπιες για την Ελλάδα.
Όμως η αποδοχή ενός τέτοιου τελεσιγράφου δεν θα έχει λιγότερες ή πιο ήπιες τελικά συνέπιες για τη χώρα, καθώς η παράδοση σε αυτό το τελεσίγραφο ισοδυναμεί με έναν διαρκή θάνατο της χώρας.
Από τη στιγμή που το Βερολίνο διοικεί την Ευρώπη και επιβάλλει αυτή τη γραμμή στις Βρυξέλλες, η Ελλάδα πρέπει πλέον να είναι έτοιμη για όλα.
Η χώρα δεν μπορεί να εκβιαστεί άλλο. Εξι χρόνια ακραίων εκβιασμών με καταστρεπτικά αποτελέσματα, ήταν υπεραρκετά.
Εχουν διαλύσει κάθε τι που η Ευρώπη πριν τη γερμανική κυριαρχία αντιπροσώπευε.
Αφου δεν θέλουν να το κατανοήσουν αυτό στο Βερολίνο, άλλος δρόμος πλην της σύγκρουσης, δεν υπάρχει, με ότι αυτή σημαίνει και συνεπάγεται, τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρώπη.
Γιατί πυροβολώντας την πρώτη, σκοτώνουν τη δεύτερη…
