Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η δύσκολη, μεγάλη πλην όμως απολύτως απαραίτητη, μονόδρομη μάχη της Ελλάδας, στην οποία θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να είναι αφιερωμένες και συγκεντρωμένες όλες μας οι δυνάμεις. Το μέτωπο με τη Γερμανία έχει ήδη ανοίξει και έχει καταστεί κορυφαίο διεθνές ζήτημα προκαλώντας μια άνευ προηγουμένου συζήτηση για το μέλλον της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης. Η νέα κυβέρνηση μπήκε πάρα πολύ δυνατά στις εξελίξεις και ξάφνιασε τους πάντες εντός και εκτός Ελλάδος.
Κάθε Ελληνας και κάθε Ελληνίδα θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να εύχεται η μάχη αυτή να πάει καλά. Αυτό επέλεξε ο λαός και αυτό γίνεται. Όμως, είναι και κάποιοι οι οποίοι προτιμούν τη δήθεν «δικαίωσή» τους, αντί να σιωπούν – «δικαίωση», που, φυσικά, περνάει κι εκείνη από τον δικό της μονόδρομο, την καταστροφή της χώρας. Είναι κρίμα.
Λοιπόν: κακά τα ψέματα: η εποχή Σαμαρά στη Ν.Δ. φτάνει πλέον στο τέλος της. Γιατί; Όχι επειδή κάποιοι παράγοντες θέλουν να ρίξουν τον πρόεδρο της Ν.Δ., αλλά επειδή, αν δεν γίνει αυτό, θα γίνει κάτι άλλο: θα φτάσει η ίδια η Ν.Δ. στο τέλος της – και μάλιστα σύντομα: ας μην ξεχνά κανείς που κατάντησε το πάλαι ποτέ κραταιό ΠαΣοΚ. Η Ν.Δ. δεν πρέπει να έχει την ίδια τύχη, είναι απαραίτητο να μείνει όρθια κι αυτό δεν μπορεί να συμβεί με την διατήρηση της υφιστάμενης ηγεσίας της.
Η σημερινή Ν.Δ. δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί ούτε στο μελλοντικό πολιτικό της ρόλο αλλά ούτε και στις απαιτήσεις της ιστορίας της. Είναι αδύνατον να συμβεί κάτι τέτοιο όχι μόνον μετά τη βαριά εκλογική ήττα, αλλά, κυρίως, επειδή το κόμμα έχει μετατοπιστεί πολιτικά, λειτουργικά και ιδεολογικά σε κατευθύνσεις ξένες προς τη φύση και την ιστορία του.
Η ακροδεξιά στροφή της Ν.Δ. που εκφράστηκε από το πρωθυπουργικό περιβάλλον των τελευταίων ετών (λ.χ. Μπαλτάκος) αλλά και από ορισμένες γραφικές πολιτικές μεταγραφές που προκάλεσε η «αριθμητική» της κρίσης (λ.χ. Γεωργιάδης), πρέπει πλέον να τελειώσει εδώ. Όπως εδώ πρέπει να τελειώσει και η πολιτική της πλήρους υποτέλειας η οποία δεν ταιριάζει με αυτό το πάλαι ποτέ υπερήφανο κόμμα των σπουδαίων εθνικών επιτευγμάτων.
Όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα πια, πρόσωπα, τρόποι, απόψεις, συμπεριφορές, ουδεμία σχέση έχουν με το μεγάλο ιστορικό ελληνικό κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή που αποκατέστησε τη δημοκρατία στη χώρα και έκανε την Ελλάδα τμήμα της ενωμένης Ευρώπης.
Πέρα από αυτό όμως, στη Ν.Δ. υπήρχε πάντοτε μια ευγενής παράδοση των αρχηγών που έκαναν αμέσως στην άκρη όταν πλέον είχε αντικειμενικά κλείσει ο κύκλος της δυνατότητάς τους να οδηγήσουν το κόμμα σε νικηφόρα πορεία στην ελληνική κοινωνία.
Αυτό έγινε με όλους ουσιαστικά τους αρχηγούς της Ν.Δ. Και αυτό θα πρέπει με θάρρος να κάνει και ο Αντώνης Σαμαράς.
Να το κάνει ο ίδιος τώρα. Πριν αποφασίσουν να το κάνουν – και μάλιστα ίσως αρκετά σύντομα όπως φαίνεται – κάποιοι άλλοι γι αυτόν…
