Με την επίκληση «πρακτικών» λόγων διοικητικής αδυναμίας του αρμόδιου κρατικού μηχανισμού, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να στερήσει από περίπου 100.000 νέους ανθρώπους που έχουν γεννηθεί το 1997 και θα έπρεπε να ψηφίσουν στις εκλογές του 2015, αυτό το ύπατο δημοκρατικό καθήκον και δικαίωμά τους.
Το να αποκλείονται 100.000 νέοι ψηφοφόροι που το Σύνταγμα θέλει να μετέχουν στην εκλογική διαδικασία είναι κάτι πρωτόγνωρο για την Ελλάδα και δεν ταιριάζει σε τίποτα ευρωπαικό, το οποίο θέλει η κυβέρνηση να ευαγγελίζεται.
Οσο για τα επιχειρήματα, είναι αδύναμα – έως φαιδρά: τι σημαίνει «δεν πρόλαβαν»; Και πόσο σοβαρό είναι να κρύβονται πίσω από τις σχετικές διατάξεις του νόμου για τους εκλογικούς καταλόγους και με αυτό τον τρόπο να καταστρατηγούν ουσιαστικά το Σύνταγμα, το οποίο έτσι κι αλλιώς όλα αυτά τα χρόνια με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και πολλά άλλα έχει γίνει βέβαια κουρελόχαρτο;
Αλλωστε, αν υποτεθεί ότι το πρόβλημα είναι πράγματι ο χρόνος, η Συνήγορος του Πολίτη Καλλιόπη Σπανού έδωσε προχθές τη λύση στο πρόβλημα προτείνοντας απλούς τρόπους να ξεπεραστεί και οι νέοι ψηφοφόροι να μπορέσουν να ψηφίσουν κανονικά στις 25 Ιανουαρίου.
Πέραν όλων αυτών, πρέπει η κυβέρνηση να έχει στο μυαλό της και το υπαρκτό ενδεχόμενο ακυρότητας της εκλογικής διαδικασίας από τις ενστάσεις που σίγουρα θα κατατεθούν λόγω αυτού του αποκλεισμού από τους ίδιους τους νέους που θίγονται από την πρωτοφανή αυτή τακτική.
Ας τα αφήσουν λοιπόν αυτά. Τρόποι υπάρχουν και έχουν ήδη καταγραφεί δημοσίως.
Αν δεν αφήσουν τελικά αυτούς τους 100.000 νέους να ψηφίσουν, δεν θα είναι επειδή δεν μπόρεσαν, αλλά επειδή δεν ήθελαν.
Θα είναι, ουσιαστικά, μια μορφή εκτεταμένης προδιαγεγραμμένης νοθείας του αποτελέσματος της βούλησης του εκλογικού σώματος.
Και αυτό, δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει κανείς.
