Οι όροι της διαπραγμάτευσης με την Ευρώπη θα τεθούν από μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και όχι από τους δανειστές, δηλώνει μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής» η πρώην υπουργός, συνεργαζόμενη σήμερα με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης Λούκα Κατσέλη. Δεν αποκλείει πάντως το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος, για το οποίο λέει ότι είναι «πολύ δυνατό όπλο» και δηλώνει ότι μετανιώνει που δεν αποχώρησε νωρίτερα από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου.
Κυρία Κατσέλη, ποια είναι η βάση της συνεργασίας σας με τον ΣΥΡΙΖΑ; Ο Αλ. Τσίπρας προσφάτως υποστήριξε ότι δεν διεκδικείτε κάποια θέση σε μια ενδεχόμενη κυβέρνησή του. Αληθεύει αυτό; Δεν θα σας ενδιέφερε μια θέση στην κεντρική ή σε άλλη τράπεζα; Ή μήπως προετοιμάζετε την ομάδα διαπραγμάτευσης;
«Προσωπικά έχω επιλέξει να μην είμαι υποψήφια. Στηρίζωόμωςόσο μπορώ,με τις διεθνείς επαφές, τις προτάσειςκαι δραστηριότητές μου,την προσπάθεια να γίνει κατανοητή η αναγκαιότητα αλλαγής πολιτικήςστην Ελλάδα καισυνολικά στην Ευρώπη, η οποία δυστυχώς έχει εγκλωβιστεί σεέναν κύκλο ύφεσης και λιτότητας υιοθετώντας νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Σεαυτή την προσπάθεια θασυνεχίσω να συμβάλλω χωρίς να μπαίνω σε καμία λογική προσωπικής «διεκδίκησης» ή «εξασφάλισης»κάποιας θέσης».
Παρά ταύτα, η εκλογική συνεργασία δεν προχώρησε, οι υποψήφιοί σας συνάντησαν αντιδράσεις και την Παρασκευή τους αποσύρατε από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεχίζετε να προσβλέπετε σε μια μετεκλογική συμμαχία;
«Ανεξάρτητα από αυτή την έκβαση, εμείς συνεχίζουμε να στηρίζουμε την προσπάθεια για τη δημιουργία ενός κοινωνικού μετώπου ανατροπής της σημερινής πολιτικής, στο πλευρό του ΣΥΡΙΖΑ».
Οι μαξιμαλιστικές αξιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ τι περιθώρια συμβιβασμών αφήνουν; Σε μια διαπραγμάτευση κάτι διεκδικείς, κάτι παίρνεις, αλλά και κάτι δίνεις. Τι είναι διατεθειμένος ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει;
«Κατ’ αρχάς το να αξιώνεις τη ριζική ανατροπή της πολιτικής της βίαιης λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης, που το μόνο που κάνει είναι ναοδηγεί έναν ολόκληρο λαό σε εξαθλίωσηκαι να διογκώνει τα χρέη και την ανεργία,δεν είναι μαξιμαλισμός. Είναιστοιχειώδης υποχρέωση που τουλάχιστον κάθε παράταξη που προσδιορίζεται ως προοδευτικήθα έπρεπε να επιδιώκει.Δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που εκφράζει την άποψη αυτή.Σήμεραστην ΕΕ και διεθνώς αναπτύσσεται ένας έντονος προβληματισμός ενάντια στην ακολουθούμενη πολιτική. Αν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής, σε λίγο δεν θα υπάρχει ευρωζώνη.
«Κατ’ αρχάς το να αξιώνεις τη ριζική ανατροπή της πολιτικής της βίαιης λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης, που το μόνο που κάνει είναι ναοδηγεί έναν ολόκληρο λαό σε εξαθλίωσηκαι να διογκώνει τα χρέη και την ανεργία,δεν είναι μαξιμαλισμός. Είναιστοιχειώδης υποχρέωση που τουλάχιστον κάθε παράταξη που προσδιορίζεται ως προοδευτικήθα έπρεπε να επιδιώκει.Δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που εκφράζει την άποψη αυτή.Σήμεραστην ΕΕ και διεθνώς αναπτύσσεται ένας έντονος προβληματισμός ενάντια στην ακολουθούμενη πολιτική. Αν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής, σε λίγο δεν θα υπάρχει ευρωζώνη.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες,μιαπροοδευτική κυβέρνησηθαπρέπει να προσέλθει στη διαπραγμάτευση προτάσσοντας έναδικό τηςαξιόπιστοεθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και τις πιθανές πηγές χρηματοδότησης στη βάση ρεαλιστικών εκτιμήσεων και χρηματοδοτικών σεναρίων. Με αυτόν τον τρόπο πολλάμπορείνα επιτευχθούν. Σίγουραπολύ περισσότερα από όσαέχουν επιτευχθεί ως σήμερα απότη συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠαΣοΚ».
Μήπως είναι υπερβολικές οι ελπίδες ότι οι δανειστές θα μεταβάλουν τη στάση τους και θα προσφέρουν στον Τσίπρα όσα αρνήθηκαν στον Σαμαρά;
«Υπάρχει μιακεφαλαιώδης διαφορά η οποίαδεν έχει αναδειχθεί στον δημόσιο διάλογο. Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠαΣοΚαποδέχθηκε πλήρως τη νεοφιλελεύθερη επιλογή της βίαιης λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησηςκαι ουδέποτε κατέθεσε μια εναλλακτική οικονομική πρόταση. Η λεγόμενη διαπραγμάτευσηπεριορίστηκε σε αστερίσκους σταμέτρα που η ίδια η τρόικα επέβαλε.Οι δανειστές ετοίμαζαν τα μέτρα, η κυβέρνηση τυπικά τα ενέκρινε και η Βουλή τα ψήφιζε.
Αυτόδεν μπορεί να συνεχιστεί.Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας για να έχει ουσία και περιεχόμενο προϋποθέτει ότι εμείς ως χώρα θα καταθέσουμε το δικό μας ρεαλιστικόπρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησηςκαιτις εκτιμήσεις μας για το χρηματοδοτικό πλαίσιο που μπορεί να υποστηρίξει ένα τέτοιο εγχείρημα.Στη βάση αυτή μπορούμε και πρέπεινα διαπραγματευθούμε. Οι δανειστές μας θα έχουν το βάρος της ευθύνης να αποδείξουν ότιαυτά πουπροτείνουμεείτε δεν γίνονται είτε δενείναι ρεαλιστικά. Μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε. Το δικό μας σοβαρό και ρεαλιστικό σχέδιο θα θέσει τους όρους της διαπραγμάτευσης».
Οι διαβεβαιώσεις ότι δεν θα γίνουν μονομερείς ενέργειες είναι συνεχείς, συνοδεύονται όμως από τη φράση «εκτός αν αναγκαστούμε». Τι θα γίνει αλήθεια «αν αναγκαστούμε»; Ποιες ενέργειες θα είναι τότε επιβεβλημένες και τι κατάσταση θα επικρατήσει στη χώρα; Αυτή η πτυχή δεν έχει περιγραφεί από τον κ. Τσίπρα.
«Τι σημαίνει «αν αναγκαστούμε»;Περιγράφετε μια κατάσταση όπου οι δανειστές μας θα αρνηθούν ουσιαστικά να διαπραγματευθούν με μια καινούργια κυβέρνηση που θα έχει νωπή λαϊκήκαι ελπίζω ισχυρήεντολή. Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί.Κανείς –ούτε η Ελλάδα ούτε οι δανειστές μας –δεν έχει κίνητρο να μη τελεσφορήσει η διαπραγμάτευση.Μπορεί η διαπραγμάτευση να είναι σκληρή, να πάρει ίσως χρόνο, αλλά κάπου θα καταλήξει και σίγουρα το αποτέλεσμά της θα φέρει τη χώρα σε μια καλύτερη θέση από αυτήν που είναι σήμερα. Επομένως, μονομερείς ενέργειες εκ των πραγμάτων δεν θα υπάρξουν –αυτή είναι η καταστροφολογία στην οποία επενδύει η απερχόμενη κυβέρνηση για να κρύψει τα δικά της λάθη. Αλλωστευπάρχει δέσμευση των δανειστών μας από τον Νοέμβριο του 2012 για έναρξη διαδικασιών αναδιαπραγμάτευσης του χρέους εφόσον προέκυπτε πρωτογενές πλεόνασμα καιόλες οι προτάσεις για την απομείωση του χρέους είναιεντός του πλαισίου της ευρωζώνης. Αποτελούν ήδη αντικείμενο συζήτησης σε πολλά όργαναεντός της ΕΕ και τεχνικής επεξεργασίας από την ΕΚΤ».
«Το δημοψήφισμα είναι χρήσιμο και δυνατό όπλο»
Το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος είναι ανοιχτό σε περίπτωση που η συζήτηση με την τρόικα οδηγηθεί σε αδιέξοδο; Και με τι ερώτημα;
Ας μην προτρέχουμε. Οπως ήδη ανέφερα, είμαι βαθύτατα πεπεισμένη ότι μπορούμε με σύνεση, αποφασιστικότητα και τόλμη να πετύχουμε πολλά αν διαπραγματευθούμε στη βάσηενόςρεαλιστικούπρογράμματος εθνικής ανασυγκρότησης.Ανεξαρτήτως όμως της έκβασης της διαπραγμάτευσης,το δημοψήφισμα είναι ένα πολύ δυνατό και χρήσιμο όπλο στη φαρέτρα των δημοκρατιών που νομιμοποιεί πολιτικές αποφάσεις.
Υπήρξατε στενή συνεργάτις του Γ. Παπανδρέου. Σήμερα έχετε συμπαραταχθεί με τον Αλ. Τσίπρα, όμως ο πρώην πρωθυπουργός έχει ήδη ένα νέο κόμμα. Θα βλέπατε τον εαυτό σας σε ενδεχόμενο ρόλο «γεφυροποιού» σε περίπτωση που προκύψει ανάγκη κυβερνητικής συνεργασίας;
Ο ρόλος της«γεφυροποιού» δεν μου ταιριάζει.
Εχετε μετανιώσει για κάτι από την περίοδο διακυβέρνησης 2009-2011;
Αν για κάτι μετανιώνω, είναι που δεν αποχώρησα νωρίτερα από την κυβέρνηση.
Τι εκτιμάτε ότι θα εξυπηρετούσε περισσότερο τη χώρα: μια κυβέρνηση συνασπισμού ή ένας αυτοδύναμος ΣΥΡΙΖΑ;
Οσο πιο ισχυρή και ξεκάθαρη είναιη λαϊκή εντολή τόσο πιο ενισχυμένη θα είναι η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
