Οι νέες δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να δίνουν (σχετικά μικρό) προβάδισμα στο ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ, με τα «μικρά» κόμματα να «δυσκολεύονται». Εαν αυτό καταγραφεί και στις εκλογές, είναι εξαιρετικά πιθανό ότι, για να αποφύγουμε νέες εκλογές, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θα πρέπει (σε κάποιο βαθμό) να τα «βρούνε» μεταξύ τους. Παρά τις τακτικές πόλωσης, ελπίζω ότι το έχουν (κατά βάθος) καταλάβει, άσχετα με το ότι αρνούνται να το παραδεχθούν δημοσίως. Αυτός, κατά τη γνώμη μου, είναι και ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος για να μειώσουμε την επενδυτική/πολιτική αβεβαιότητα και να αντιμετωπίσουμε τα οξεία οικονομικά προβλήματα, και δη αυτό της ανεργίας η οποία εξακολουθεί να κινείται στο 26%. Γιατί κάνω ιδιαίτερο λόγο στην επενδυτική/πολιτική αβεβαιότητα;
Η μείωση της ανεργίας προϋποθέτει επενδύσεις. Το σύνολο των επενδύσεων μειώθηκαν από το 21,6% του ΑΕΠ το 2000 στο 13,8% του ΑΕΠ το 2014 (στοιχεία από το ΔΝΤ). Οι δε επενδύσεις των επιχειρήσεων, μειώθηκαν από το 7,1% του ΑΕΠ το 2000 στο 5,9% το 2012 (στοιχεία Eurostat). Αυτά παρά το γεγονός ότι ο φορολογικός συντελεστής επιχειρήσεων μειώθηκε από το 40% το 2000 στο 26% το 2014.
Η αύξηση των επενδύσεων, η οποία θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και θα μειώσει την ανεργία, μπορεί να επιτευχθεί μέσω της μείωσης της επενδυτικής/πολιτικής αβεβαιότητας και της μείωσης του φορολογικού συντελεστή επιχειρήσεων. Με ποια προτεραιότητα όμως;
Οικονομετρικά υποδείγματα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μια αύξηση των επενδύσεων κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ είναι ικανή (από μόνη της) να μειώσει το ποσοστό ανεργίας κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες εντός τετραετίας. Ενα απλό οικονομετρικό υπόδειγμα VAR (vector autoregressive) από το 1980 μέχρι σήμερα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, σε βάθος τετραετίας, η επενδυτική/πολιτική αβεβαιότητα (την οποία προσεγγίζω από το 10ετές spread) έχει διπλάσια ερμηνευτική επίδραση (σε σχέση με το φορολογικό συντελεστή επιχειρήσεων) στην διακύμανση των επενδύσεων (ως ποσοστό του ΑΕΠ).
Με άλλα λόγια, η (γοργή) αποκλιμάκωση της ανεργίας, προϋποθέτει μείωση της επενδυτικής/πολιτικής αβεβαιότητας με την μορφή μιας βιώσιμης κυβέρνησης συνεργασίας. Και τούτο, την επομένη της 25ης Ιανουαρίου χωρίς καν να διανοηθούμε επαναληπτικές εκλογές! Πράγματι, στο βαθμό που δεν εκλείψει η αβεβαιότητα, όση μείωση φορολογικών συντελεστών και να προωθήσουμε, ούτε επενδύσεις θα δούμε, ούτε μείωση της ανεργίας θα καταγράψουμε.
* Ο Κώστας Μήλας είναι καθηγητής Χρηματοοικονομικών, University of Liverpool.
