Βαθμολογία: 5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _: χωρίς άποψη
———————————————–
«Το μονοπάτι του θανάτου» (A walk among the tombstones, ΗΠΑ, 2014) του Σκοτ Φρανκ με τους Λίαμ Νίσον, Νταν Στίβενς, Ντέβιντ Χάρμπουρ
Ο Σκάντερ, ένας ηθικός ιδιωτικός ντετέκτιβ της Νέας Υόρκης με τραυματισμένο παρελθόν, αναλαμβάνει να ανακαλύψει τους υπευθύνους απαγωγής και δολοφονίας της γυναίκας ενός εμπόρου ναρκωτικών. Οι έρευνές του τον οδηγούν στην καρδιά του σκότους, σε μια υπόθεση όπου τίποτε δεν είναι αυτό που φαίνεται και τα όρια που χωρίζουν το Καλό από το Κακό είναι αδιόρατα.
Αστυνομικό μυστήριο με ψυχολογικές προεκτάσεις στο πρότυπο της παλιάς, καλής σχολής, με έμφαση στον κεντρικό ήρωα της ιστορίας, έναν ηθικό ντετέκτιβ βουτηγμένο στις ενοχές (έχει σκοτώσει άθελά του όταν ήταν αστυνομικός). Ο Σκάντερ είναι το βασικό πρόσωπο μιας σειράς μυθιστορημάτων του αμερικανού συγγραφέα Λόρενς Μπλοκ και στον ιρλανδό ηθοποιό Λίαμ Νίσον βρίσκει έναν πολύ καλό, ώριμο ερμηνευτή.
Ισως όχι μια πραγματικά σπουδαία ταινία, σίγουρα όμως ελκυστική στην παρακολούθησή της και με έκτακτη αξιοποίηση των εξωτερικών χώρων της στην πόλη της Νέας Υόρκης από τον σεναριογράφο του «Minority report» Σκοτ Φρανκ, εδώ στη δεύτερη σκηνοθετική δουλειά του. Θυμίζω ότι ο πρώτος ηθοποιός που υποδύθηκε τον Σκάντερ πριν από περίπου 30 χρόνια είναι ο Τζεφ Μπρίτζες στην ταινία «8.000.000 τρόποι για να πεθάνεις» του Χολ Ασμπι.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ: ΑΕΛΛΩ – ΒΑΡΚΙΖΑ – CINERAMA – VILLAGE MALL – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ κ.α.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ κ.α.
————————————
————————————
«Γκρέις του Μονακό» (Grace du Monaco, συμπαραγωγή ΗΠΑ / Γαλλίας / Ιταλίας / Ελβετίας / Βελγίου, 2014) του Ολιβιέ Νταάν, με τους Νικόλ Κίντμαν, Τιμ Ροθ.
Ηταν μια απόφαση που στην εποχή της έσκασε σαν βόμβα στους καλλιτεχνικούς και αριστοκρατικούς κύκλους. Η Γκρέις Κέλι (1929-1982), μούσα σκηνοθετών όπως ο Τζον Φορντ και ο Αλφρεντ Χίτσκοκ και κάτοχος ενός Οσκαρ Α’ ρόλου για τη «Χωριατοπούλα» (1955), ανακοίνωσε το 1956 ότι εγκαταλείπει την υποκριτική για να παντρευτεί τον πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό. Ηταν ο «γάμος του αιώνα», το απόλυτο κοσμοπολίτικο γεγονός του πλανήτη.
Η μεταφορά του όμως στη μεγάλη οθόνη από τον Ολιβιέ Νταάν έγινε σε ένα απίστευτα προκλητικό «πάντρεμα» ευρωπαϊκής αριστοκρατίας και χολιγουντιανής χλιδής, βασικός στόχος του οποίου είναι να δείξει πώς η Κέλι (Νικόλ Κίντμαν) επιβλήθηκε τελικά στην ανδροκρατούμενη πολιτική ηγεσία του Μονακό και κέρδισε την εκτίμηση του συζύγου (Τιμ Ροθ). Την βλέπουμε να μοιράζει φρούτα στους αστυνομικούς και να υπόσχεται τον Ρενιέ πως θα είναι μαζί του, ό,τι κι αν γίνει (και πως ναι, τι καλά, θα το πάρουν και το σπίτι στο Μονπελιέ). Ο δε λόγος της περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι το λιγότερο αφελέστατος.
Όλα αυτά σε ένα παλαιομοδίτικα φτιαγμένο μελόδραμα με την Κίντμαν, όμορφη μεν, εκτός… ηλικίας όμως, αφού στα 46 της, υποδύεται την Κέλι όταν ήταν ανάμεσα στα 27 (όταν παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Ρενιέ) και στα 33 (όταν ο Αλφρεντ Χίτσκοκ της πρότεινε τον ρόλο της «Μάρνι»)!
Βαθμολογία: 1 ½
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ: ΑΒΑΝΑ – ΙΝΤΕΑΛ – ΓΑΛΑΞΙΑΣ – ΙΛΙΟΝ – ΑΤΛΑΝΤΙΣ – GAZARTE κ.α.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ – ΟΛΥΜΠΙΟΝ
————————————
«Μια νύχτα στο μουσείο: Το μυστικό του Φαραώ» (Night at the Museum: Secret of the Tomb, ΗΠΑ, 2014) του Σον Λίβι, με τους Μπεν Στίλερ, Ρόμπιν Γουίλιαμς, Οουεν Γουίλσον, Μπεν Κίνγκσλεϊ
Στη δεύτερη συνέχεια της κωμωδίας «Μια νύχτα στο μουσείο» η δράση φεύγει από το Μουσείο της Νέας Υόρκης και μεταφέρεται στο Βρετανικό Μουσείο καθώς μόνο εκεί μπορεί να διορθωθεί η πλάκα που ως διά μαγείας ζωντανεύει τα εκθέματα.
Με ηγέτη τον νυχτοφύλακά τους (Μπεν Στίλερ), τα εκθέματα (ανάμεσά τους ο Ρόμπιν Γουίλιαμς – Θίοντορ Ρούζβελτ, ο Οουεν Γουίλσον – μινιατούρα κάουμποϊ Τζεντεντάια Σμιθ και ο Στιβ Κούγκαν – ρωμαίος στρατηγός Οκτάβιος) θα αναστατώσουν όχι μόνο το μουσείο αλλά ολόκληρη την πόλη. Στην καλύτερη σκηνή της ταινίας άλλωστε ο Λάνσελοτ (Νταν Στίβενς) ζωντανεύει και αναζητεί τον βασιλιά Αρθούρο τον οποίο βρίσκει στο θέατρο με το πρόσωπο του… Χιου Τζάκμαν (ή Χιουτζ Ακμαν, όπως νομίζει ότι λέγεται). Η ταινία σίγουρα έχει τις στιγμές της, αλλά, κακά τα ψέματα, κάπου νιώθεις ότι στην ουσία πρόκειται για ξαναζεσταμένο φαγητό.
Βαθμολογία: 2
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ: ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – VILLAGE MALL – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – ΕΜΠΑΣΣΥ – ΝΑΝΑ – ODEON STARCITY – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ κ.α.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ κ.α.
————————————
«Αγαπώντας, πίνοντας και τραγουδώντας» («Aimer, boire et chanter», Γαλλία, 2014) του Αλέν Ρενέ με τους Σαμπίν Αζεμά, Ιπολίτ Ζιραρντό.
Κύκνειο άσμα του γάλλου σκηνοθέτη Αλέν Ρενέ (1922-2014) που πέθανε λίγο μετά από την πρεμιέρα του στο εφετινό Φεστιβάλ Βερολίνου. Είναι μια τρυφερή, ανθρώπινη κωμωδία που ταλαντεύεται ανάμεσα στον αληθινό και στον θεατρικό κόσμο, τοποθετημένη στην ύπαιθρο του Γιόρκσαϊρ. Εκεί όπου οι ζωές μερικών ανθρώπων διασταυρώνονται μετά την ανακοίνωση ότι ένας κοινός γνωστός τους πρόκειται να πεθάνει. Η κινηματογραφική ροή δεν μπορεί να ξεφύγει από τη στατικότητα του θεατρικού έργου του Αλαν Εϊκμπορν, αλλά και πάλι ο Ρενέ είναι ένας μετρ της φινέτσας και η ταινία παρακολουθείται ευχάριστα.
Βαθμολογία: 2 1/2
ΑΘΗΝΑ: ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΔΑΝΑΟΣ – ΔΙΑΝΑ – ΕΛΛΗ – ΑΤΤΑΛΟΣ
————————————
«Εβδομος γιος» («The seventh son», ΗΠΑ / Αγγλία / Κίνα / Καναδάς, 2014) του Σεργκέι Μποντρόφ με τους Τζεφ Μπρίτζες, Τζουλιάν Μουρ, Μπεν Μπαρνς.
Απογοητευτική και εντελώς ανούσια η τρισδιάστατη περιπέτεια φαντασίας «Ο έβδομος γιος» που γύρισε ο ρώσος σκηνοθέτης του «Αιχμαλώτου του Καυκάσου» Σεργκέι Μποντρόφ. Ακόμη χειρότερα, πρωταγωνιστής σε αυτό το θορυβώδες, ανούσιο «πάρτι» τεράτων είναι ο κακογερασμένος Τζεφ Μπρίτζες, εντελώς έξω από τα νερά του στον ρόλο του κυνηγού μαγισσών τον 18ο αιώνα που όχι μόνο δεν βλέπεται αλλά ούτε ακούγεται (θυμίζει κάτι ανάμεσα στον Ιαν Μακ Κέλεν – Γκάνταλφ και στον Δον Κιχώτη). Θέλετε κι άλλα; Βασική αντίπαλός του είναι η Τζουλιάν Μουρ, με την οποία ο Τζεφ Μπρίτζες είχε συμπρωταγωνιστήσει στον «Μεγάλο Λεμπόφσκι». Τι κρίμα…
Βαθμολογία: 1 ½
Αίθουσες:
ΑΘΗΝΑ: VILLAGE ΡΕΝΤΗ – VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ – ODEON STARCITY – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ κ.α.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: VILLAGE COSMOS – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ
————————————
Τέλος, τα κινούμενα σχέδια των Αλεξάντρ Αστιέ – Λουί Κλισί «Αστερίξ: Η κατοικία των θεών» (Le domaine des dieux, Γαλλία, 2014), μεταφέρουν πιστά (και απολαυστικά) στο σινεμά το 17ο κόμικ των Ουντερζό – Γκοσινί, σύμφωνα με το οποίο οι Ρωμαίοι αποφασίζουν να χτίσουν επαύλεις δίπλα στο χωριό των Γαλατών. Και εκείνοι φυσικά έχουν διαφορετική γνώμη. Χάρηκα τα κινούμενα σχέδια γιατί ομολογώ ότι είχα αρχίσει να κουράζομαι με την υπερβολική «ανθρωπιά» των «ζωντανών» ταινιών. Η ταινία θα προβληθεί μεταγλωττισμένα στα ελληνικά, με τις φωνές των Εβελίνας Αραπίδη, Κώστα Δαρλάση και Σωτήρη Δούβρη.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ: ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ODEON KOSMPOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ΑΕΛΛΩ ΝΑΝΑ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ κ.α.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ
