Στο συνέδριό τους στην Κολωνία, οι γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες (CDU) καλούνται να εκλέξουν την ηγεσία τους με φόντο τις επιδόσεις της γερμανικής οικονομίας -και τον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού- και την κυριαρχία του κόμματος σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
Τα προβλήματα σε επίπεδο κρατιδίων μπορεί να μην λείπουν, οι εσωτερικές διαφωνίες για τη φορολογία διευθετήθηκαν συμβιβαστικά εκτός του συνεδρίου, στην εσωκομματική κάλπη διακυβεύονται δευτερεύοντα ζητήματα κι έτσι το CDU «γιορτάζει» το ισχυρότερό του χαρτί: Την ίδια την Άνγκελα Μέρκελ.
Η γερμανίδα καγκελάριος διεκδικεί για όγδοη φορά την ηγεσία του κόμματος. Ανθυποψήφιός της δεν υπάρχει και το μόνο για το οποίο μπορούν να… πέφτουν στοιχήματα είναι πόσο ψηλά θα φτάσει το εσωκομματικό ρεκόρ της: Δύο χρόνια πριν, είχε επανεκλεγεί στην ηγεσία του κόμματος με 97% (με τις αποχές -χωρίς τις αποχές, το 97,7%).
Έκτοτε, ξαναψηφίστηκε καγκελάριος αφού οδήγησε το CDU στο (άπιαστο όνειρο) του ορίου της αυτοδυναμίας τον περασμένο Σεπτέμβριο και η δημοτικότητά της στη Γερμανία βρίσκεται στο ζενίθ.
Στο συνέδριο, το άλλο μεγάλο στέλεχος του κόμματος -o Βόλφγκανγκ Σόιμπλε– πηγαίνει με έπαθλο την προσέγγιση του Βερολίνου στον στόχο του δημοσιονομικού ισοσκελισμού.
Ο Σόιμπλε είναι υποψήφιος ξανά για θέση στο επταμελές, μέχρι στιγμής, προεδρείο του κόμματος. Το μοναδικό ίσως ερώτημα από όλες τις κάλπες του συνεδρίου ποιος από τους οκτώ υποψηφίους για το επταμελές προεδρείο δεν θα τα καταφέρει -ή εάν το CDU επιλέξει την… ακόμη ευκολότερη λύση να αυξήσει σε οκτώ τις έδρες, ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Το ζήτημα της φορολογικής πολιτικής είναι εκείνο που έχει προκαλέσει εσωτερικές αντιδράσεις, αλλά φαίνεται ότι διευθετείται εκτός της κεντρικής σκηνής του συνεδρίου. Το μείζον είναι το ζήτημα αντιμετώπισης της «ψυχρής προόδου» -η άνοδος φορολογικής κλίμακας μισθωτού όταν αυξάνεται μεν ο μισθός του αλλά μόνο στα επίπεδα του πληθωρισμού, με αποτέλεσμα μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος.
Στον πολιτικό χάρτη, τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από ρόδινα σε ομοσπονδιακό επίπεδο αλλά κάπως πιο δύσκολα σε επίπεδο κρατιδίων: Από τους 16 πρωθυπουργούς γερμανικών κρατιδίων, μόνο οι 4 είναι από το CDU (συνολικά πέντε για το ευρύτερο στρατόπεδο, με τον Βαυαρό Ζίχοφερ του CSU). Αντιθέτως, 9 προέρχονται από το SPD.
Με φόντο αυτό και με αφορμή την πρόσφατη κάλπη στη Θουριγγία, ορισμένοι έχουν αρχίσει να «ψιθυρίζουν» εάν το CDU θα έπρεπε να σταματήσει να αποφεύγει «όπως ο διάβολος το λιβάνι» το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα AfD.
Σκόρπιες φωνές αρχίζουν να ανοίγουν το θέμα, θέλοντας ουσιαστικά να γίνει το AfD η «νύφη» που είχαν χάσει οι Χριστιανοδημοκράτες με τον καταποντισμό των Φιλελεύθερων. Τέτοια συζήτηση μάλλον δεν θα γίνει στο συνέδριο: Η Άνγκελα Μέρκελ απέρριψε κατηγορηματικά την Δευτέρα το ενδεχόμενο συνεργασία με τους ευρωσκεπτικιστές, λέγοντας σε συνέντευξή της ότι «δεν συνασπιζόμαστε, δεν συνεργαζόμαστε» με το νεότευκτο κόμμα.
