Ολοκληρώθηκε το απόγευμα της Παρασκευής η πρώτη δοκιμαστική αποστολή του Orion, του σκάφους της NASA που προορίζεται να μεταφέρει τον άνθρωπο πιο μακριά από ποτέ. Η μη επανδρωμένη πτήση έφτασε 15 φορές ψηλότερα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, και εκτέθηκε σε ακραίες θερμοκρασίας όταν επανήλθε στην ατμόσφαιρα για να πέσει στον Ειρηνικό.
Τοποθετημένο στην κορυφή ενός μεγάλου πυραύλου Delta IV, το Orion εκτοξεύτηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στις 14.05 ώρα Ελλάδας, 07.15 τοπική ώρα. Περίπου 18 λεπτά αργότερα, το σκάφος βρισκόταν ήδη σε τροχιά και προετοιμαζόταν για την επόμενη πυροδότηση του κινητήρα του.
Την Πέμπτη, η εκτόξευσηείχε αναβληθεί λόγω προβλήματος σε βαλβίδες των δεξαμενών υδρογόνου στον Delta IV.
Η κωνική κάψουλα, με διάμετρο πέντε μέτρα και βάρος οκτώ τόνους, σχεδιάστηκε να μεταφέρει για πρώτη φορά τους αμερικανούς αστροναύτες πέρα από την τροχιά της Σελήνης -πρώτα στους αστεροειδείς και τελικά στον Άρη.
Έπειτα από 4,5 ώρες πτήσης, γύρω στις 18.30 ώρα Ελλάδας, το Orion έπεσε με αλεξίπτωτο στον Ειρηνικό, από όπου επρόκειτο να περισυλλεγεί από σκάφη του πολεμικού ναυτικού.
Το Orion πέφτει από αεροπλάνο σε παλαιότερη δοκιμή πτώσης (NASA)
Τρεις ήταν οι πιο κρίσιμες φάσης της πτήσης:
Ζώνες Βαν Άλλεν: Το σκάφος έφτασε το ύψος των 6.000 χιλιομέτρων, πολύ ψηλότερα από την ασφαλή τροχιά στην οποία κινείται ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, σε ύψος περίπου 400 χιλιομέτρων. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να περάσει από τις λεγόμενες Ζώνες Βαν Άλεν, οι οποίες περιβάλλουν τον πλανήτη και συγκεντρώνουν επικίνδυνα πρωτόνια και ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας. Τα σωματίδια αυτά θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα ηλεκτρονικά συστήματα του σκάφους. Και η προστασία από αυτή την ακτινοβολία θα είχε κρίσιμη σημασία στις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές.
Επανείσοδος στην ατμόσφαιρα: Σε γενικές γραμμές, όσο πιο μακριά ταξιδεύει κανείς στο Διάστημα τόσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα με την οποία επιστρέφει. Στην επιστροφή του, το Orion εισήλθε στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα γύρω στα 32.000 χιλιόμετρα την ώρα και η θερμική του ασπίδα εκτέθηκε σε θερμοκρασίες άνω των 2.000 βαθμών. Η απόδοση της θερμικής ασπίδας, της μεγαλύτερης που έχει κατασκευαστεί ποτέ, έχει κρίσιμη σημασία, δεδομένου ότι οι μελλοντικές αποστολές πέρα από την Σελήνη θα επιστρέφουν με ακόμα μεγαλύτερες ταχύτητες.
Αλεξίπτωτα: Γιγάντια αλεξίπτωτα που αναπτύχθηκαν ειδικά για το Orion άνοιξαν διαδοχικά για να επιβραδύνουν την κάθοδό του μέχρι την επιφάνεια του ωκεανού.
Μελλοντικά, η κάψουλα θα εκτοξεύεται με τον πύραυλο SLS («Σύστημα Διαστημικών Εκτοξεύσεων») ο οποίος θα είναι ο ισχυρότερος που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Η ανάπτυξή του δεν έχει ολοκληρωθεί.
Η επόμενη δοκιμαστική πτήση του Orion, και αυτή χωρίς πλήρωμα, προγραμματίζεται για το 2018. Η κάψουλα θα περάσει πίσω από τη Σελήνη πριν επιστρέψει τη Γη.
Η πρώτη επανδρωμένη πτήση θα ακολουθήσει τη διετία 2020-2021.
