Το κύριο πρόβλημα της χώρας δεν είναι οικονομικό – είναι πολιτικό. Είναι η αδυναμία του πολιτικού προσωπικού να αντιληφθεί την πραγματικότητα και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ακόμη και όταν η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού
Η κυβέρνηση έστειλε στις 3.00 το πρωί της Κυριακής τις αντιπροτάσεις της στην τρόικα αποδεχόμενη σημαντικές αλλαγές σε όλους τους τομείς, και προτείνοντας ακόμη και νέα εισπρακτικά μέτρα από τον Ιούνιο του 15 εάν ο προϋπολογισμός δεν πιάσει τους στόχους του , αλλά εξακολουθεί ακόμη να περιμένει την απάντηση των δανειστών .
Με άλλα λόγια η κυβέρνηση που έφερε σε πέρας το σκληρότερο πρόγραμμα λιτότητας στην Ευρώπη για να πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα και να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα με τα μνημόνια , αντιμετωπίζει τώρα μία εχθρική τρόικα που δεν δέχεται ακόμη να γυρίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έτσι ώστε να υπάρξει έως το τέλος της χρονιάς μια συμφωνία για το μέλλον της χώρας.
Μια συμφωνία που θα βάζει τέλος στο σημερινό μνημόνιο , θα προβλέπει μία πιστωτική γραμμή δανειακής στήριξης της χώρας αν δεν μπορέσει να βγει στις αγορές ,και περιέχει και την περιβόητη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους η οποία θα δώσει μία αναπτυξιακή ανάσα στην Ελλάδα .
Μία τέτοια εξέλιξη , είναι σαφές, ότι θα είναι επωφελής για τη χώρα και ιδιαίτερα για τους οικονομικά ασθενέστερους πολίτες οι οποίοι έχουν γονατίσει μετά από 4,5 χρόνια σκληρής λιτότητας και περιμένουν πώς και πώς την έξοδο απο το μνημόνιο.
Αν απο την άλλη πλευρά υπάρξει αδιέξοδο με την τρόικα τότε η ανησυχία για το μέλλον της Ελλάδας θα κυριεύσει τις αγορές, τα spreads θα εκτοξευτούν , δισεκατομμύρια ευρώ θα εγκαταλείψουν τις τράπεζες , κάθε ξένη επένδυση θα ματαιωθεί και ο απλός κόσμος θα βρεθεί μπροστά σε ακόμη χειρότερες μέρες. Ακόμη κι αν κερδίσει τις εκλογές ο κ. Τσίπρας σε μία τέτοια συγκυρία θα πρέπει να βγάλει αυτός τα κάστανα από τη φωτιά σε πολύ δυσμενέστερες σε σχέση με σήμερα συνθήκες.
Παρ όλα αυτά αντί, ο κ. Τσίπρας να χαμηλώσει τους τόνους αφήνοντας την κυβέρνηση να προχωρήσει στην κρίσιμη αυτή διαπραγμάτευση της βάζει τρικλοποδιές : δημιουργεί αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποτρέψει την εξεύρεση 180 βουλευτών για την εκλογή Προέδρου ζητώντας εδώ και τώρα εκλογές.
Έφτασε μάλιστα να βουτήξει στα διχαστικά νερά της δεκαετίας του 60 και να μιλήσει για
«αποστασία» βουλευτών επιχειρώντας να φοβίσει όσους τυχόν σκέφτονται να ψηφίσουν Πρόεδρο για να προστατεύσουν την ηρεμία στη χώρα.
Είναι φανερό ότι το μόνο ζήτημα που απασχολεί τον κ.Τσίπρα είναι να εκλεγεί-πάση θυσία – Πρωθυπουργός έχοντας –τόσο αυτός όσο και η ηγετική του ομάδα- απόλυτη άγνοια κινδύνου για το τί τους περιμένει.
Δεν αντιλαμβάνονται ότι αν η γερμανική πλευρά συμπεριφέρεται με αυτόν τον αφύσικο τρόπο απέναντι τον «καλό μαθητή» του πολιτικού συστήματος , πώς θα αντιμετωπίσει τον «κακό μαθητή» ο οποίος μάλιστα εμφανίζεται έτοιμος να πάρει «τα ρίσκα του «και να συγκρουστεί με την Ευρώπη, όπως δήλωσε στον Σκάϊ.
«Ρίσκα» που μπορούν ,όμως, αν κάτι πάει στραβά να αποβούν μοιραία για το μέλλον της χώρας.
