Τη Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης μίλησε στους Μπάμπη Παπαπαναγιώτου και Άρη Ραβανό για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, την προεδρική εκλογή και την Κεντροαριστερά.{{{ audio1 }}}
Για τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την τρόικα και την προεδρική εκλογή
«Η γραμμή που πρέπει να ακολουθηθεί από την πλευρά της κυβέρνησης πρέπει να είναι μια γραμμή αποφασιστική και σκληρή, γιατί δεν αντέχει πια η κοινωνία άλλα μέτρα. Πρέπει να πει «όχι» η κυβέρνηση και να διαπραγματευτεί μέχρι την τελευταία στιγμή εκείνα τα ζητήματα που θα πείσουν τους τροϊκανούς ότι αυτά που ζητάνε δεν έχουν καμία με καμία σχέση με αυτά που χρειάζεται η ελληνική οικονομία. Οφείλει να το κάνει αυτό με ένταση.
Αν ήμουν στη θέση του, θα το έκανα (σ.σ.: να κάνει ο πρωθυπουργός ένα διάγγελμα και να πει «δεν πάει άλλο»). Την επηρεάζουν σημαντικά την προεδρική εκλογή όλα αυτά, διότι προϋποθέτει συναινέσεις. Το κλίμα που θα διαμορφωθεί δεν θα επιτρέψει να προκύψει αυτή η συναίνεση για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Μιλάω για τους ήδη υπαρκτούς πολιτικούς σχηματισμούς.
Αν ήμουν στη θέση του κ. Τσίπρα, θα έκανα αυτό που έχω ήδη υποστηρίξει. Θα ζητούσα μια εθνική συνεννόηση για το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους και πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις να συνεννοηθούν σ’ αυτό το μείζον ζήτημα, αναζητώντας τον ελάχιστο κοινό τόπο.»
Για την Κεντροαριστερά και τον Σπ. Λυκούδη
«Δεν ξέρω τι ακριβώς είπε ο Σπύρος Λυκούδης, αλλά με τους όρους που υποθέτω ότι θέτει ή έθεσε για την Κεντροαριστερά, είναι βέβαιο (ότι δεν συζητά η ΔΗΜΑΡ). Στην αναζήτηση, δηλαδή, της διαμόρφωσής της σε συγκεκριμένο σχηματισμό, ερήμην των κοινωνικών και πολιτικών στοιχείων που την προσδιορίζουν τόσο στη σημερινή πραγματικότητα όσο και στην ύστερη και μεταμνημονιακή Ελλάδα, αυτό δεν μπορεί να γίνει. Ερήμην αυτών των στοιχείων, δεν θελήσαμε ποτέ να συζητήσουμε. Η πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια της ΔΗΜΑΡ είναι αδιαπραγμάτευτη. Δεν πρόκειται η ΔΗΜΑΡ να γίνει παράρτημα κανενός. Οι λόγοι που επέβαλαν την ίδρυσή της όχι μόνο δεν εξέλιπαν, αλλά παραμένουν απολύτως επίκαιροι και σήμερα. Δεν παραχωρούμε ούτε την πολιτική ούτε την οργανωτική μας αυτοτέλεια και η εκλογική μας τακτική, με βάση τα αξονικά μεγέθη της πολιτικής και οργανωτικής αυτονομίας, θα τα κρίνουμε εν των ων ουκ άνευ, γι’ αυτήν την τακτική που θα ακολουθήσουμε. Εμείς θέλουμε την πολιτική αλλαγή και προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου. Επιδιώκουμε προφανώς να υπάρξει μια συνεννόηση και με τις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της πολιτικής οικολογίας και της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Στη βάση ενός προγράμματος που πράγματι θα είναι αντίστοιχο εκείνων που σας είπα και της προοδευτικής διακυβέρνησης του τόπου. Αλλά αυτό είναι ζητούμενο.»
