Αφήνουμε στην άκρη την αιτία, δηλαδή τους λόγους που οδηγούν ορισμένους φοιτητές σε κατάληψη των σχολών (υποχρηματοδότηση, απολύσεις διοικητικών και τα τοιαύτα). Πάμε απευθείας στα γεγονότα, δηλαδή στην κατάληψη των πανεπιστημίων για μια ακόμη φορά. Δεν θα πούμε «με κίνδυνο να χαθεί το εξάμηνο» καθώς το εξάμηνο δεν χάνεται ποτέ απλώς γίνεται τσάτρα πάτρα, στα βιαστικά.
Αυτή τη στιγμή τελούν υπό κατάληψη η Νομική, η πρυτανεία του Μετσόβιου, η Κοσμητεία Επιστημών Υγείας, και το Οικονομικό της Νομικής. Πώς λαμβάνεται η απόφαση για μια τέτοια δράση, δηλαδή για την παρακώλυση των μαθημάτων και την παρεμπόδιση υπηρεσιών; Λαμβάνεται με τη γνωστή αντιδημοκρατική μέθοδο. Συγκεντρώνεται μια μειοψηφία, κρατά τη διαδικασία όση ώρα χρειάζεται για να βαρεθούν οι ανεπιθύμητοι και να αποχωρήσουν. Κατόπιν λαμβάνεται απόφαση που δεν εκπροσωπεί τους πολλούς. Λάθος διαδικασία.
Ο πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρος Φορτσάκης προτείνει κάτι άλλο. Προτείνει η ψηφοφορία να γίνεται ιντερνετικά. Δηλαδή να κάθεται ο φοιτητής στο σπίτι του και να ψηφίζει με ένα κλίκ. Δεν διευκρίνισε εάν η ψηφοφορία θα γίνεται μέσω ενός κλειστού γκρουπ του facebook ή μέσα από κάποια άλλη πλατφόρμα, σαν κι αυτές που χρησιμοποιούν διάφορες ιστοσελίδες για γκάλοπ. Σε κάθε περίπτωση προτείνει την αντικατάσταση της λάθος διαδικασίας με μια άλλη λάθος διαδικασία.
Η εξ αποστάσεων συμμετοχή μπορεί όντως να δώσει σε περισσότερους φοιτητές τη δυνατότητα να πάρουν θέση εντούτοις δεν είναι αληθινή συμμετοχή. Πρόκειται για μια τεμπέλικη λύση που προάγει την εσωστρέφεια. Αυτό θέλουμε άραγε από τους νέους ανθρώπους, να κάθονται μπροστά στην οθόνη και να αποφεύγουν την αντιπαράθεση και τον διάλογο;
Αν λοιπόν οι αποφάσεις για καταλήψεις λαμβάνονται με τρόπο αντιδημοκρατικό, τούτο δεν αποτελεί μομφή για όσους παραβρίσκονται στις συνελεύσεις. Το πρόβλημα είναι πρόβλημα της πλειοψηφίας των φοιτητών που απέχει από τα κοινά. Γίνονται ιδιώτες, με την αρχαιοελληνική σημασία_ εκείνου που απέχει από τις διαδικασίες της δημόσιας ζωής και από την απομόνωση οδηγείται σε πνευματική υστέρηση. Διατηρείται και στην αγγλική γλώσσα: «idiot».
Δεν ξέρουμε αν ο Φορτσάκης είναι ικανός να εμπνεύσει τη συμμετοχή και να βγάλει από τον λήθαργο την πλειοψηφία. Το βέβαιον είναι ότι δεν ευθύνονται για την απάθεια των πολλών οι λίγοι που λαμβάνουν αποφάσεις συμμετέχοντας. Κι αν οι συνελεύσεις διαρκούν ώρες ατελείωτες, ας επιδιώξουν οι πολλοί να γίνονται με χρονοδιάγραμμα. Ας προτείνουν κάτι.
