Βαθμολογία: 5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _: χωρίς άποψη
——————————
«Fury» (ΗΠΑ, 2014) του Ντέιβιντ Αγερ με τους Μπραντ Πιτ, Σία Λε Μπεφ, Τζον Μπέρταλ
1945. Στα «χαρτιά» η Γερμανία έχει χάσει τον πόλεμο. Στην πράξη, η χώρα δεν έχει παραδοθεί ακόμη. Και αυτό σημαίνει ότι τα συμμαχικά στρατεύματα, παρότι έχουν εισβάλει στη Γερμανία, έχουν ακόμη πολλή δουλειά μπροστά τους. Μόνον που οι στρατιώτες είναι πλέον κουρασμένοι, το μόνο που σκέφτονται είναι η επιστροφή στο σπίτι. Ο θάνατος έχει προ πολλού γίνει ρουτίνα στην καθημερινότητά τους. Μπορούν ακόμη και να αστειευτούν μαζί του.
Ανάμεσά τους ο λοχίας Ντον Κόλιερ (Μπραντ Πιτ), ο κάθε άλλο παρά γοητευτικός διοικητής του τεθωρακισμένου Σέρμαν Μ4 ονόματι Fury (Οργή) και οι τέσσερις άνδρες που αποτελούν το πλήρωμά του: ο πυροβολητής, ένας φανατικός θρησκόληπτος από τον αμερικανικό Νότο με το παρατσούκλι Βίβλος (Σία Λε Μπεφ), ο γεμιστής, ένας άξεστος χωριάτης που αν είχε ποτέ τρόπους τους έχει χάσει διά παντός (Τζον Μπέρταλ), ο κυνικός μεξικανός οδηγός (Μάικλ Πένα) και ο δεύτερος οδηγός, ένα παιδί (Λόγκαν Λέρμαν) που μόλις αντικατέστησε τον προκάτοχό του που σκοτώθηκε.
Πάνω και μέσα στο όχημα του θανάτου οι πέντε αυτοί άνδρες που σκιαγραφούνται υπέροχα και απέριττα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ημιαριστουργηματικής ταινίας του Ντέιβιντ Αγερ η οποία δίχως υπερβολή ανήκει στις σημαντικότερες πολεμικές (ή αντιπολεμικές, όπως το πάρει κανείς) του κινηματογράφου εν γένει. Σπανίως η αποκτήνωση στην οποία μπορεί να οδηγήσουν ο πόλεμος και η ανάγκη για επιβίωση έχει αποτυπωθεί με τόσο ζωηρά χρώματα, απεγκλωβισμένη από κάθε είδους περιστροφές. Μάλιστα εκφράζεται μέσω του θετικού (υποτίθεται) ήρωα της ιστορίας, που δεν είναι άλλος από τον λοχία.
Σπανίως ακόμη και ο παραμικρός θόρυβος σε κάνει να αναπηδήσεις στο κάθισμά σου, όπως συμβαίνει εδώ. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το «Fury» είναι ένα πολεμικό θρίλερ που όσο σου τσακίζει τα νεύρα, τόσο το σκέφτεσαι. Εύκολα κερδίζει μια θέση ανάμεσα στις σπουδαίες του είδους, τη «Διάσωση του στρατιώτη Ράιαν» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, τον «Λίβανο» του Σάμουελ Μάοζ, τους «Σταυρούς στο μέτωπο» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ αλλά κυρίως τους «Τέσσερις της ηρωικής ταξιαρχίας» του Σαμ Φούλερ, μια ταινία στην οποία υποκλίνεται με τη σκηνή της αρχής και όχι μόνον.
Βαθμολογία: 4 ½
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ: ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER IΛION – ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ΑΕΛΛΩ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΙΓΛΗ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΛΛΙΘΕΑ – ΒΑΡΚΙΖΑ – ΖΕΑ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ – ΝΑΝΑ – ΟΣΚΑΡ – ΣΙΝΕ ΑΝΟΙΞΙΣ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: VILLAGE COSMOS – VILLAGE ΛΙΜΑΝΙ – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
—————————-
«Party girl» των Μαρί Αματσουκέλι, Κλερ Μπερζέ και Σαμουέλ Τεΐς, με την Ανζελίκ Λιτσεμπερζέ
Οσοι πιστεύουν ότι γιαγιάδες και party girls δεν πάνε μαζί, θα χρειαστεί να το ξανασκεφτούν βλέποντας αυτή την έξυπνη ταινία, θέμα της οποίας στιγμές από τη ζωή ενός αμετανόητου party girl ετών 60! Η εν λόγω κυρία, που κινείται σε κακόφημα στέκια αλλά έχει μεγάλη καρδιά, φέρει το πρόσωπο της ερασιτέχνιδος ηθοποιού Ανζελίκ Λιτσεμπερζέ, η οποία, μάλιστα, είναι τόσο καλή γιατί πρόκειται για πραγματικό party girl!
Nτοκιμαντερίστικης γραφής ταινία, μέσα από την οποία οι τρεις σκηνοθέτες παρακολουθούν την Ανζελίκ με αγάπη, κατανόηση και ποτέ με οίκτο. Αυτό που κυρίως εκτιμάς πάνω της είναι η γνησιότητά της. Κάνει αυτό που θέλει με τους δικούς της όρους. Ξέρει ποια είναι, τι είναι και πώς θέλει να ζήσει. Ουδείς θα της πει το αντίθετο. Η ταινία έκανε αίσθηση στο εφετινό φεστιβάλ των Καννών (προβλήθηκε στο Ενα Κάποιο βλέμμα) ενώ αξίζει επίσης να επισημάνουμε ότι ο Σαμουέλ Τεΐς που υποδύεται έναν γιο της είναι και στην πραγματικότητα γιος της.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες: ΔΑΝΟΣ – ΕΛΛΗ
—————————-
«Η άλλη Μποβαρί» («Gemma Bovery», Γαλλία/ Αγγλία, 2014) της Αν Φοντέν, με τους Τζέμα Αθερτον, Φαμπρίς Λουκινί
Γλυκύτατη, ανάλαφρη και πολύ διασκεδαστική παραλλαγή της «Μαντάμ Μποβαρί» του Γκιστάβ Φλομπέρ, στηρίζεται σε εικονογραφημένο μυθιστόρημα της Πόζι Σίμοντς και σκηνοθετήθηκε από την Αν Φοντέν, οι ταινίες της οποίας, συνήθως, διακρίνονται από φινέτσα («Κοκό Σανέλ»).
Γεματούλα αλλά αιθέρια σέξι η Τζέμα Αθερτον υποδύεται την ολίγον τι καταθλιπτική Βρετανή που χωρίς να το ξέρει ταυτίζεται με την Εμα Μποβαρί, μέσα από τα μάτια ενός διανοούμενου αρτοποιού, ερωτευμένου φυσικά μαζί της. Ολα αυτά με φόντο τη φύση της Νορμανδίας που συμβάλλει στη ρομαντική ατμόσφαιρα μιας κωμικοτραγικής ιστορίας. Τον αρτοποιό υποδύεται ο Φαμπρίς Λουκινί, ένας ηθοποιός που έχω την αίσθηση ότι όσο μεγαλώνει τόσο πιο γοητευτικός γίνεται.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ: ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – ΒΑΡΚΙΖΑ – CINERAMA ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ – ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ – ΑΤΛΑΝΤΙΣ ΔΑΦΝΗ – ΚΗΦΙΣΙΑ – EMBASSY NOVACINEMA – ΑΕΛΛΩ – ΝΙΡΒΑΝΑ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ
—————————-
«The Hunger Games: Επανάσταση – μέρος 1» («The Hunger Games, ΗΠΑ, 2014) του Φράνσις Λόρενς
Αυτό που λέω συχνά για διάφορα franchise movies (κινηματογραφικά σίριαλ) ισχύει και στην περίπτωση αυτής της ταινίας: αν δεν έχεις διαβάσει τη σειρά μυθιστορημάτων «Αγώνες πείνας» της Σούζαν Κόλινς και θέλεις να δεις την ταινία «The Hunger Games: Επανάσταση – μέρος 1» ως αυτόνομο έργο, την… πάτησες. Γιατί δεν πρόκειται να καταλάβεις απολύτως τίποτε, πέρα (ίσως) από τα βασικά: μέλλον, ένα ολοκληρωτικό καθεστώς με ηγέτη τον Ντόναλντ Σάδερλαντ, μια επανάσταση με αρχηγό την Τζουλιάν Μουρ και πρόσωπο-«κλειδί» η Τζένιφερ Λόρενς ως δυναμική τοξοβόλος· το σύμβολο αυτής της επανάστασης. Πού, πώς, πότε και γιατί; Αφήστε το καλύτερα για όσους έχουν διαβάσει τα βιβλία. Ασε δε που το νέο έργο, το τρίτο κατά σειρά, δεν παρουσιάζεται ολόκληρο αλλά μισό, αφού το στούντιο της Lions Gate αποφάσισε να μας δείξει μόνο το πρώτο μέρος (για να κοπούν διπλάσια εισιτήρια, φυσικά). Τέλος πάντων, σε όσους δεν έχουν δει τις προηγούμενες ταινίες αλλά θέλουν να δουν αυτήν, συνιστώ πρώτα να τις δουν και μετά να πάνε. Και ο Θεός βοηθός…
Βαθμολογία: 1
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ: ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER IΛION – ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ΑΕΛΛΩ – ΧΟΛΑΡΓΟΣ – ΦΟΙΒΟΣ – ΝΑΝΑ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: VILLAGE COSMOS – VILLAGE ΛΙΜΑΝΙ – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
—————————-
«Δυο ζωές» » («To live», Νορβηγία / Γερμανία, 2012) των Γκέοργκ Μάας και Τζούντιθ Κάουφμαν με τους Γιούλιαν Κόλερ, Λιβ Ούλμαν, Ράινερ Μποκ, Σβεν Νόρντιν
Αδιάφορο και αμήχανο με άφησε αυτό το κοινωνικό δράμα που αναλύει την περίπτωση μιας γυναίκας (Γιούλιαν Κόλερ) που στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου έγινε πράκτορας της Στάζι, κάτι που θα βγει στο φως σιγά-σιγά μετά την πτώση του Τείχους. Οι σκηνοθέτες Γκέοργκ Μάας και Τζούντιθ Κάουφμαν θέλησαν να συνδέσουν αυτή την ιστορία με μια δεύτερη που ξεκινά από το γεγονός ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Νορβηγία, όπως σε πολλές χώρες της Ευρώπης, οικογένειες ξεκληρίστηκαν επειδή κάποιες γυναίκες συνδέθηκαν ερωτικά με ναζιστές. Με τα συνεχή φλας μπακ και μια σχετική τάση προς επίδειξη ύφους για τη δημιουργία ατμόσφαιρας, οι «Δυο ζωές» καταλήγουν σε ένα ατυχές σύνολο. Οταν άλλωστε έχεις δει τις «Ζωές των άλλων», ο πήχης έχει ανέβει πολύ ψηλά για κάτι στο ίδιο ύφος.
Βαθμολογία:1 ½
Αίθουσες
ΑΘΗΝΑ: ΑΑΒΟΡΑ – ΑΤΤΑΛΟΣ – ΑΝΟΙΞΗ ΧΑΪΔΑΡΙ
—————————-
Προβάλλεται επίσης
Αποκλειστικά στον ΔΑΝΑΟ (περιορισμένες παραστάσεις) παίζεται το γερμανοαυστριακής συμπαραγωγής ντοκιμαντέρ «Der Banker: Master of the Universe» (Γερμανία, 2013) του Μαρκ Μπάουντερ, όπου παρακολουθούμε έναν κορυφαίο γερμανό τραπεζίτη να αποκαλύπτει, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, τα κίνητρα και τις προβλέψεις του στο παράλληλο σύμπαν αποκομμένων οικονομικών μεγεθών, αστρονομικών εισοδημάτων και αμείλικτης πίεσης που κυβερνά σήμερα τον κόσμο. Ποια χώρα θα είναι το επόμενο «κανόνι»;
Βαθμολογία: _