«Την περασμένη Τετάρτη στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, η Ρωσία προκάλεσε έκπληξη αποφεύγοντας να ψηφίσει υπέρ της παράτασης της αποστολής της EURFOR στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Ηταν η πρώτη φορά που απείχε σε μια τέτοια ψηφοφορία. Ο λόγος που επικαλέστηκε η Μόσχα ήταν ότι το ψήφισμα περιείχε γλώσσα αναφερόμενη στην προοπτική της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Το Βερολίνο παρατηρεί μια ευρεία νέα προσέγγιση του Κρεμλίνου στα Βαλκάνια. Το επίκεντρο, σύμφωνα με Γερμανούς αξιωματούχους, είναι η προσπάθεια του Πούτιν να αποτρέψει την περαιτέρω προσέγγιση ή ακόμα και την ένταξη της περιοχής στην ΕΕ», προσθέτει το ρεπορτάζ.
«Η Μόσχα επιχειρεί να φέρει το Βελιγράδι πιο κοντά στη Ρωσία. Η προσπάθεια επεκτείνεται πέρα από τη στρατιωτική συνεργασία και τις παραδόσεις ρωσικού φυσικού αερίου.
Ο Πούτιν επιδίδεται σε δημόσια διπλωματία με σαφή παν-σλαβική ρητορική και χαίρει μεγάλης εκτίμησης στον πληθυσμό, αν μη τι άλλο λόγω της προσέγγισης της Ρωσίας στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου. Το ίδιο ισχύει και για τον γείτονα της Σερβίας, την Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Η εταιρεία Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι, με επικεφαλής τον σύμμαχο του Πούτιν Βλαντίμιρ Γιακούνιν, αυτή τη στιγμή ανακαινίζει μια σιδηροδρομική γραμμή 350 χιλιομέτρων στη Σερβία με κόστος τρία τέταρτα του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.
Επιπλέον, η πετρελαϊκή πολυεθνική Lukoil με έδρα την Μόσχα κατέχει πλέον το 79,5% των τοπικών πρατηρίων της αλυσίδας Beopetrol, ενώ η Gazprom διαθέτει το ρυθμιστικό μερίδιο του μεγαλύτερου προμηθευτή φυσικού αερίου της χώρας. Στο Μαυροβούνιο, η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής, με τους Ρώσους να ελέγχουν το ένα τρίτο του συνόλου των επιχειρήσεων της χώρας», γράφει το Spiegel.
«Ο Πούτιν κάνει το παν δυνατόν για να επηρεάσει την χάραξη πολιτικής σε επιμέρους κράτη μέλη της ΕΕ, ιδίως στη Βουλγαρία.
Η χώρα έχει παραδοσιακά στενή συμμαχία με τη Ρωσία και είναι σχεδόν πλήρως εξαρτημένη από το ρωσικό φυσικό αέριο και το πετρέλαιο.
Ο Πούτιν φαίνεται διατεθειμένος να προωθήσει τα ρωσικά συμφέροντα στη γειτονιά του οικονομικά, πολιτικά και, εάν είναι απαραίτητο, στρατιωτικά. Η Δύση δεν έχει πολλά να προσφέρει ως απάντηση – και είναι εντελώς απρόθυμη να κάνει πόλεμο για την Ουκρανία ή την Μολδαβία», καταλήγει το Spiegel.
