Με την ευκαιρία της έκδοσης του 17ου βιβλίου του, «Παγκόσμια τάξη», ο Χένρι Κίσινγκερ, «ο πιο αμφιλεγόμενος υπουργός Εξωτερικών που είχε ποτέ η Αμερική», έδωσε συνέντευξη στο «Spiegel» στην οποία υποστηρίζει ότι «μας απειλεί το χάος, μέσω της διάδοσης των πυρηνικών και της διασυνοριακής τρομοκρατίας».
«Παρατηρείται σήμερα το φαινόμενο των ακυβέρνητων εδαφών, όπως η Λιβύη», τα οποία «έχουν τεράστιες επιπτώσεις στην παγκόσμια αταξία», λέει ο 91χρονος Κίσινγκερ που συνεχίζει ακόμη να συμβουλεύει Λευκό Οίκο και Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αλλά παραδόξως «παράλληλα, αυτή είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να μιλήσουμε για μια παγκόσμια τάξη». Μέχρι πρότινος, υπήρχε μόνο η περιφερειακή τάξη. Σήμερα έχουμε και την παγκόσμια, αλλά «χωρίς καθολικά αποδεκτούς κανόνες. Υπάρχει η κινεζική άποψη, η ισλαμική, η δυτική και, ως ένα βαθμό, η ρωσική».
Σε ερώτηση για το πώς πρέπει να αντιδράσει η Δύση στην προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία, απαντάει: «Η Κριμαία αποτελεί ειδική περίπτωση. Η Ουκρανία ανήκε στη Ρωσία επί καιρό. Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι μια χώρα μπορεί να πάρει την επαρχία μιας άλλης. Αλλά αν η Δύση είναι ειλικρινής με τον εαυτό της, πρέπει να παραδεχτεί ότι διέπραξε λάθη. Η προσάρτηση της Κριμαίας δεν ήταν σαν την εισβολή του Χίτλερ στην Τσεχοσλοβακία».
Οι ευθύνες που επιρρίπτει στη Δύση είναι οι εξής: «Η ΕΕ και η Αμερική δεν κατανόησαν τις επιπτώσεις των γεγονότων που ξεκίνησαν με τις διαπραγματεύσεις για τις οικονομικές σχέσεις Ουκρανίας –ΕΕ και κορυφώθηκαν με τις διαδηλώσεις στο Κίεβο. Όλα αυτά θα έπρεπε να είχαν αποτελέσει θέματα διαλόγου με τη Ρωσία. Δεν σημαίνει όμως ότι η ρωσική αντίδραση ήταν ενδεδειγμένη».
«Πρέπει να θυμόμαστε ότι η Ρωσία είναι σημαντικό μέλος του διεθνούς συστήματος και συνεπώς χρήσιμο για την συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν ή την Συρία. Αυτό πρέπει να προκρίνεται έναντι μιας τακτικής κλιμάκωσης σε μια μεμονωμένη περίπτωση. Από τη μια είναι σημαντικό να παραμείνει ανεξάρτητη η Ουκρανία, έχοντας το δικαίωμα να συνάπτει οικονομικές συμμαχίες της επιλογής της. Αλλά δεν πιστεύω ότι είναι νόμος της φύσης ότι κάθε κράτος πρέπει να έχει το δικαίωμα να είναι σύμμαχος του ΝΑΤΟ».
Ο Κίσινγκερ θεωρεί την Χίλαρι Κλίντον καλή υποψήφια για τον Λευκό Οίκο στις επόμενες προεδρικές εκλογές αλλά μια εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία ακόμη προτιμότερη.
Για την κρίση στη Συρία, λέει ότι «δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως ένας στυγνός δικτάτορας εναντίον ενός αβοήθητου πληθυσμού ο οποίος θα εκδημοκρατιστεί μόλις απομακρύνουμε τον δικτάτορα. Είναι εν μέρει μια πολυεθνική σύγκρουση, εν μέρει μια επανάσταση κατά της παλαιάς δομής της Μέσης Ανατολής και εν μέρει μια επανάσταση κατά της κυβέρνησης. Αν θέλουμε να διορθώσουμε όλα αυτά τα προβλήματα, απαιτούνται στρατιωτικά μέτρα και προθυμία να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες».
Προσθέτει ότι σε όλη την ζωή του ήταν σχεδόν πάντα υπέρ της ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής. «Αλλά πρέπει να γνωρίζεις με ποιον συνεργάζεσαι. Χρειάζεται αξιόπιστους εταίρους _ και δεν βλέπω κανένα σ’ αυτή τη σύγκρουση».
Σε ερώτηση για το τι πιστεύει για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας του Μπαράκ Ομπάμα με τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Πακιστάν, στην Υεμένη και τώρα στη Συρία και στο Ιράκ, απαντάει: «Υποστηρίζω τις επιθέσεις σε εδάφη από τα οποία εξαπολύονται τρομοκρατικές επιθέσεις. Δεν έχω εκφράσει ποτέ δημόσια την άποψή μου για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Απειλούν περισσότερους αμάχους απ’ όσους απείλησε ποτέ ο Πόλεμος στο Βιετνάμ».
Στην Συρία, πιστεύει, «έπρεπε να είχαμε έρθει σε διάλογο με τη Ρωσία, να είχαμε αναρωτηθεί ποια έκβαση επιθυμούμε και να είχαμε καταρτίσει μια στρατηγική από κοινού. Ήταν λάθος να πούμε εξ αρχής ότι ο Άσαντ έπρεπε να φύγει _ αν και είναι ένας επιθυμητός τελικός στόχος. Τώρα που είμαστε παγιδευμένοι σε αυτή τη σύγκρουση με τη Ρωσία, δυσχεραίνει η συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν».
