Ο δήμαρχος Μαραθώνα παραβρέθηκε στην εκκίνηση της μεγάλης κούρσας, της κλασικής διαδρομής του Μαραθωνίου. Ελεγαν λοιπόν χθες για τον Ηλία Ψινάκη ότι εμφανίστηκε πρωινιάτικα με γυαλιστερό κοστούμι.
Συχνά τον επικρίνουν για τις ενδυματολογικές επιλογές, τους υψηλούς τόνους ή για τις συναναστροφές του_ με διάσημους, με κροίσους και τα λοιπά. Ας αποδεχτούμε ότι ο Ψινάκης είναι παλαβός και εντελώς αμετροεπής. Αρα είναι ο κατάλληλος δήμαρχος στον κατάλληλο τόπο. Εχει στα χέρια του ένα από τα ισχυρότερα brand names της χώρας: «marathon».
Να δούμε ορισμένα στοιχεία για το αγώνισμα. Στις ΗΠΑ και τον Καναδά το 2013 τερμάτισαν μαραθώνιο 583.000 δρομείς σε περισσότερες από 600 κούρσες. Είναι δύσκολο να συγκεντρωθούν στοιχεία διεθνώς όμως είναι αναμφισβήτητο ότι το ενδιαφέρον είναι ανοδικό.
Στον μαραθώνιο του Βερολίνου το 1974 αγωνίστηκαν 244 άτομα ενώ πλέον οι δρομείς ξεπερνούν τις 40.000. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού συμπεριλαμβάνει την κλασική διαδρομή στις δέκα καλύτερες του κόσμους εντούτοις ο Μαραθώνας έχει μείνει έξω από το σημαντικότερο παγκόσμιο έπαθλο, το Big Six, που κρίνεται στις διαδρομές του Τόκιο, της Βοστόνης, του Λονδίνου, του Βερολίνου, του Σικάγο και της Νέας Υόρκης.
Να δούμε τι έχει κάνει η πολιτεία την τελευταία δεκαετία για να αξιοποιήσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον και την άποψη ότι «δεν μπορείς να τρέχεις μαραθώνιο και να μην πας εκεί όπου άρχισαν όλα». Το 2004, με την προοπτική των Ολυμπιακών Αγώνων βελτίωσε το οδικό δίκτυο, την περίφημη λεωφόρο Μαραθώνος. Διαπλάτυνε ελαφρώς τη διαδρομή, φρέσκαρε την άσφαλτο, ξέχασε την αποχέτευση για τα όμβρια ύδατα.
Πρόκειται για μια διαδρομή χρυσορυχείο, στην οποία θα μπορούσαν να τρέχουν και να περπατούν καθημερινά δρομείς από όλο τον κόσμο. Κανονικό προσκήνυμα. Για τα πρώτα 30 χιλιόμετρα, δηλαδή μέχρι την Αγία Παρασκευή, τα πράγματα ήταν υπερβολικά απλά: χρειαζόταν μια επιπλέον λωρίδα_ ούτε μια, μισή, κάπως υπερυψωμένη ώστε να μην κινδυνεύουν οι αθλητές από τα αυτοκίνητα. Χρειαζόταν να τοποθετηθούν κρήνες και τουαλέτες ανά τρία ή ανά πέντε χιλιόμετρα και να γίνει μια δενδροφύτευση.
Σιγά το έργο και σιγά το κόστος_ όσο τα κάγκελα στο καλατραβάκι της Μεσογείων.
Τίποτε δεν έγινε από αυτά αλλά ο Ηλίας Ψινάκης έχει τη δυνατότητα να τα κάνει. Αν αποφασίσει ότι ο μαραθώνιος είναι κάτι που θα μανατζάρει σαν προϊόν, θα το κάνει με τον καλύτερο τρόπο. Και δεν χρειάζεται να δώσουμε ιδέες, έχει από μόνος του τις καλύτερες. Η κλασική διαδρομή μπορεί να φέρει χιλιάδες τουρίστες, όλη τη διάρκεια του χρόνου, μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να φέρει χρήμα απευθείας στον δήμο του Μαραθώνα. Ο Ψινάκης μπορεί_ δεν ξέρουμε αν θέλει.
