Η Λουίζα Κωστούλα χρησιμοποιεί ως καλλιτεχνικό όνομα το Violet Louise. Παρουσίασε πέρυσι την παράσταση «Γράμματα σε Κοριτσάκια», βασισμένη στις επιστολές του Λιούις Κάρολ, συγγραφέα της «Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων», προς τις ανήλικες φίλες του. Οι κριτικοί θεάτρου ενθουσιάστηκαν με την δουλειά της ηθοποιού, σκηνοθέτριας και μουσικού.
Κι εκείνη αποφάσισε να μας ξαναδώσει την ευκαιρία να τη δούμε.
Τι σας κίνησε το ενδιαφέρον στα γράμματα του Λιούις Κάρολ σε μικρά κορίτσια και αποφασίσατε να φτιάξετε μια παράσταση βασισμένη σε αυτά;
«Παράλληλα με το διάβασμα των επιστολών που έστελνε ο Λιούις Κάρολ στις μικρές φίλες του, ξεκίνησα και την έρευνα γύρω από την ερωτική του ζωή. Οι διάφορες, και τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, απόψεις για την ερωτική ταυτότητα του συγγραφέα μού προκάλεσαν σύγχυση. Διάβαζα και ξαναδιάβαζα τα γράμματα και δε μπορούσα να καταλάβω που βλέπουν όλοι αυτοί τις κρυφές ερωτικές τάσεις του Κάρολ.
Οι επιστολές είναι γλυκύτατες, διασκεδαστικές, παιχνιδιάρικες. Γελούσα τόσο πολύ όταν τις διάβαζα.Το εκπληκτικό σε όλη αυτή την ιστορία, είναι ότι για κάθε κοριτσάκι – και πρέπει να καταλάβουμε ότι τα κοριτσάκια ήταν πάρα πολλά, ο Κάρολ διαμόρφωνε έναν ιδιαίτερο και προσωπικό τρόπο επικοινωνίας. Τα γράμματα είναι γραμμένα με βάση την προσωπικότητά της καθεμιάς, υπάρχει άφθονο χιούμορ και διάθεση για πείραγμα. Κάθε γράμμα θα μπορούσε να είναι ένα αυτοτελές θεατρικό έργο. Ποιος μπορεί να διαβάσει όλα αυτά τα γράμματα και να μην εμπνευστεί, να μη του δημιουργηθούν εικόνες, να μη θέλει να κάνει κάτι με αυτά; Έτσι κάπως δημιουργήθηκε αυτή η παράσταση που τα υλικά της είναι τα γράμματα, οι φωτογραφίες των κοριτσιών, οι στίχοι των τραγουδιών, όλα δημιουργήματα του Λιούις Κάρολ.»
Σας είναι εύκολο γενικώς να διαχωρίζετε το έργο ενός καλλιτέχνη από τη δημόσια εικόνα του, τις δηλώσεις ή τη ζωή του;
«Δεν θεωρώ πως στο όνομα της υψηλής τέχνης, όλα συγχωρούνται και όλα επιτρέπονται. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η δημόσια εικόνα δεν πρέπει να ταυτίζεται με το έργο. Οι δηλώσεις ενός καλλιτέχνη είναι κομμάτι της δημόσιας εικόνας του. Η ζωή είναι άλλο κεφάλαιο. Η εικόνα μπορεί να απέχει πολύ από τον τρόπο που πραγματικά ζει ο δημιουργός. Από την άλλη, η αξία του έργου ενός καλλιτέχνη δεν θα πρέπει να κρίνεται με βάση την εικόνα του ή τη ζωή του. Η αξία ενός έργου είναι αυθύπαρκτη. Αν και πολλές φορές όλοι μας επηρεαζόμαστε από την προσωπικότητα του δημιουργού. Με λίγα λόγια για να μη μακρηγορώ, η αλήθεια είναι πως επηρεάζομαι από την προσωπικότητα του καλλιτέχνη αλλά προσπαθώ, με νύχια και με δόντια, να μην επηρεάζομαι.»
Σας ξάφνιασε η θερμή ανταπόκριση που επιφύλαξαν οι κριτικοί στην περφόρμανς σας;
«Η αλήθεια είναι πως ξαφνιάστηκα θετικά. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή ουσιαστικά ήταν η δεύτερη δουλειά της ομάδας, σε ένα κρίσιμο σημείο για να βρεις τα πατήματά σου και τον προσωπικό σου τρόπο. Μία μεγάλη μου αγωνία ήταν αν η σύνθεση που δημιουργήσαμε είχε καθαρότητα στο μηνύματα που θέλει να περάσει.Το θέμα της παρεκλίνουσας κοινωνικής συμπεριφοράς είναι ούτως ή άλλως ένα επικίνδυνο θέμα για ανάπτυξη. Και εμείς δε θέλαμε να μείνουμε στο ερωτηματικό του αν ο Κάρολ είναι αθώος ή ένοχος ως προς αυτά που του προσάπτουν οι διάφορες θεωρίες κατά καιρούς. Θελήσαμε να του δώσουμε μεγαλύτερες διαστάσεις, δηλαδή στο ποιος καθορίζει το κοινωνικά αποδεκτό, ποιος διαμορφώνει τους κανόνες περί ηθικής: γιατί όλοι αυτοί οι κανόνες αλλάζουν από εποχή σε εποχή και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν.»
Απο τι εμπνέεστε συνήθως; Τι άλλο ετοιμάζετε;
«Από τις δημιουργίες των άλλων.Ταινίες, παραστάσεις, μουσική, βιβλία, εικαστικά. Από την καθημερινότητα, εικόνες ανθρώπων στο τρένο, ανθρώπων που κινούνται στην πόλη, προσωπικές ιστορίες φίλων, ειδήσεις, ταξίδια, τον έρωτα. Οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει αφορμή για δημιουργία. Οι κεραίες πρέπει να είναι ανοιχτές. Τα ερεθίσματα για δημιουργία, είναι παντού γύρω μας.
Η επόμενη έρευνα της ομάδας αφορά τον άνθρωπο και τη σχέση του με τα ζώα. Δηλαδή τη θεώρηση του ανθρώπου ότι τα ζώα είναι αγαθά προς χρήση και κατανάλωση. Άραγε τα ζώα έχουν δικαιώματα και ποια είναι αυτά; Yπάρχουν ζώα χαριτωμένα που αξίζουν την αγάπη μας ενώ άλλα απλά αξίζουν να μπουν στο πιάτο μας; Με αυτόν τον άξονα δουλεύουμε μία μουσική σύνθεση, ένα είδος σύγχρονης ηλεκτρονικής όπερας με live επεξεργασία ήχου και εικόνας και ζωντανή εκτέλεση μουσικής.»
Ποιους μουσικούς θαυμάζετε;
«Tους μουσικούς που δημιουργούν ουσιαστικά και δεν φοβούνται να σπάσουν τις φόρμες. Αυτούς που δημιουργούν καινούργιους κώδικες, δεν τους ενδιαφέρει το κατεστημένο και πως να ενταχθούν σε αυτό.Πολλούς καλλιτέχνες θαυμάζω : Γιάννης Ξενάκης, Γιάννης Χρήστου, Daphne Oram, Delia Derbyshire, Bjork, Radiohead όπως και τόσοι άλλοι που είναι εργάτες στην τέχνη τους, χωρίς να ζητούν από αυτή ανταλλάγματα.»
Από τις 18 Οκτωβρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή στο Από Μηχανής Θέατρο.
