Ο κ. Αλέξης Τσίπρας, Πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής
αντιπολίτευσης, γεννήθηκε το 1974, πατέρας δύο παιδιών- να του ζήσουν να
είναι χαρούμενα-, αποφοίτησε από το πολυκλαδικό Λύκειο Αμπελοκήπων.
Είναι διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός του ΕΜΠ με μεταπτυχιακές σπουδές
στην Πολεοδομία, Χωροταξία. Οργανώθηκε στην αριστερά στα μαθητικά του
χρόνια, από τις γραμμές της ενιαίας τότε ΚΝΕ. Συμμετείχε ενεργά στο
μαθητικό κίνημα κατά την περίοδο καταλήψεων ’90-’91. Το 1999 εκλέχτηκε
γραμματέας της Νεολαίας του Συνασπισμού … Στο 4ο Συνέδριο του ΣΥΝ
Δεκέμβριος 2004 εκλέχτηκε στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή … Τον
Οκτώβριο του 2006 εκλέχτηκε σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων … Στο 5ο
τακτικό Συνέδριο του Συνασπισμού της Αριστεράς … εκλέχτηκε Πρόεδρος
… Στις εθνικές εκλογές του 2009 εκλέχτηκε βουλευτής … ». Από το CV
το τεύχος του Ελεύθερου Τύπου Οι 300 της Βουλής, δεν φαίνεται καμία
επαγγελματική εμπειρία απασχόλησης, αντίθετα είναι πλήρης η
δραστηριοποίηση του μέσα στα κομματικά κανάλια. Ο ξένος τύπος ασχολείται
μαζί του, δεν θα ασχοληθώ για τι λένε, για εμάς, οι ξένοι γραφιάδες.
Προ
ολίγων ημερών, ο Αλέξης Τσίπρας έγινε δεκτός από τον Πάπα Φραγκίσκο στο
Βατικανό, η συνάντηση διήρκεσε είκοσι λεπτά, κατά τα δελτία ειδήσεων
ήταν «μεγάλη» επιτυχία, για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο
Πάπας του είπε … εσείς οι νέοι πολιτικοί μιλάτε μια διαφορετική
γλώσσα που μοιάζει με την μελωδία της μουσικής».
Μου άρεσε ο
στίχος του Πάπα Φραγκίσκου … γλώσσα που μοιάζει με μελωδία … ,
στοχαστικός και ποιητικός άλλα η μελωδία είναι καλός ήχος, ο κ. Τσίπρας
θέλει να γίνει πρωθυπουργός..η δουλειά του πρωθυπουργό είναι άλλη και
δύσκολη δεν έχει να κάνει με γλώσσα μελωδίας αλλά το καθημερινό «πήγαινε
έλα» των υπουργών, τα καθημερινά θέματα που ζητούν λύση που μετριέται.
Δεν
είμαι πολιτικός, δεν με συγκίνησε ποτέ η πολιτική, δεν σημαίνει ότι
στην πολιτική δε μπορεί κάποιος να βρει ικανούς πολιτικούς, ποιότητα
πολιτικής σκέψης, όμως, δύσκολα θα βρει αξίες, συνέπεια, συναίσθημα.
Ο
κ. Τσίπρας διάλεξε λαθεμένο τρόπο πορείας πολιτικής εξέλιξης, να
αναδειχθεί σε παράγοντα της πολιτικής ζωής για τον τόπο, την Ενωμένη
Ευρώπη, τους πολίτες, την κοινωνία, σήμερα μάλιστα που έχουμε ανάγκη
πολιτικών με γνώση και πείρα παραγωγής χρήσιμου έργου, άλλο οι
προαγωγές στην πολιτική/κομματική εξέλιξη και άλλο το μετρήσιμο χρήσιμο
έργο για την κοινωνία.
Το έχει ο γείτονας πολιτικός, ο Ταγίπ Ερντογάν.
Από
την πρώτη εμφάνιση του στην πολιτική σκηνή, δεν αλώνισε τον κόσμο και
τους σοφούς της πολιτικής, μεθόδευσε την πολιτική του παρουσία στη χώρα
του, κανείς πολιτικός, καμία χώρα, δεν του επέβαλε το δικό τους θέλω,
δεν ζήτησε από τρίτους την συνάντηση σημαντικών και επώνυμων, αντίθετα
αρνήθηκε απαιτήσεις των ισχυρών.
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας στην ηλικία
την οποία βρίσκεται, αντί να οργώσει την καθημερινότητα, τα προβλήματα
της χώρας μέσα στην ίδια την χώρα … πήρε όλες τις κακές συνήθειες του
πρώην πρωθυπουργού κ. Γιώργου Α. Παπανδρέου, ο οποίος:
.- δεν έμεινε μια ολόκληρη ημέρα στο γραφείο του,
.-δεν
στάθηκε μπροστά στα τεράστια προβλήματα της χώρας του έστω για μια
ολόκληρη εβδομάδα αντίθετα, τον περισσότερο χρόνο τον σπαταλούσε εκτός
Ελλάδος για να συναντήσει επώνυμους, να πάει σε πανεπιστήμια, να
παρακολουθεί σεμινάρια ή τους σοφούς του κόσμου, χωρίς κανένα αποτέλεσμα
για την χώρα.
Αντί να είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδος επέλεξε
να είναι ο Πρωθυπουργός Εξωτερικών … και έχασε το τραίνο της γραμμής,
ως πολιτικός, ως πολίτης, σε λιγότερο από έναν χρόνο τον ακολούθησε η
οργή του ελληνικού λαού, μέλη του κόμματος έφυγαν από κοντά του … για
ότι κακό προξένησε, εξ αιτίας της αδιαφορίας του, άγνοιας της
εφαρμοσμένης πολιτικής, των συνεργατών στην κυβέρνηση, την συνέπεια για
αυτούς που τον ψήφισαν να γίνει πρωθυπουργός.
Ο κ. Τσίπρας πήγε
στο Βατικανό, έμεινε 20 λεπτά- χρόνος που δεν επαρκεί να πιεις καθιστός
ένα τσάι με την ησυχία σου-, τι σοβαρό μπορεί να συζητήσει μέσα σε 20
λεπτά με τον Πάπα της Ρώμης! Και το «πέτυχε» πως; Διαβάζω στην
προσεκτική στο τι γράφει εφημερία το ΒΗΜΑ της Κυριακής, που ποτέ δεν
στράφηκε κατά του Αλέξη Τσίπρα … η συνάντηση με τον Πάπα, ως γνωστόν,
είχε επιδιωχθεί από την προηγούμενη άνοιξη … στο διάστημα που
επακολούθησε οι δίαυλοι που ενεργοποιήθηκαν σύμφωνα με πληροφορίες
έφτασαν ως το … Μπουένος Άϊρες -ως γνωστόν ο Πάπας είναι
Αργεντινός-και μάλιστα στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια. Αξιοσημείωτο η
αριστερά της Αργεντινής εξακολουθεί να έχει έντονες επιφυλάξεις για τον
Πάπα. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με την πρόεδρο της χώρας Κριστίνα
Κίρχερ και την κυβέρνηση της, με την οποία ο κ. Τσίπρας διατηρεί επαφές
και φέρονται να ενεργοποιήθηκαν για την επίσπευση της συνάντησης».
Είναι
δυνατόν ένας εν δυνάμει πολιτικός με φιλοδοξίες να χάνει χαρτιά δυνατά
για να συναντήσει τον Πάπα για 20’ … να του πει τι και να ακούσει τι! Ο
Πάπας έχει γνώσεις πολιτικής οικονομίας εφαρμοσμένη οικονομίας,
ελλείμματα … δανείζομαι και επενδύω ή τα δίνω χαρτζιλίκι στους
υπαλλήλους, … περίπτωση Αντρέας Παπανδρέου … ΠΑΣΟΚ /χρέος.
Ο
αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρέπει να εργαστεί μέσα στην
Ελλάδα, για τη βελτίωση του βιοτικού επίπεδου της ζωής, τους ανέργους ο
αριθμός των οποίων έφτασε σε εκρηκτικούς αριθμούς. Αντί αυτών, διαβάζω
στο ΒΗΜΑ/ηλεκτρονική έκδοση της 20ης Σεπτεμβρίου 2014 … τα κυριότερα
στοιχεία της σύντομης –με τον Πάπα- συνάντησης ήταν, αφενός η δήλωση του
κ. Τσίπρα, με βαρύ συμβολισμό, περί διαλόγου της ευρωπαϊκής αριστεράς
με τη Χριστιανική Εκκλησία … !
Είναι δυνατό, ένας πολιτικός
αρχηγός από την Ελλάδα, ο οποίος ποτέ δεν γεύτηκε δημόσια εξουσία, να
«δέσει» την ευρωπαϊκή αριστερά με την Χριστιανική Εκκλησία! Υπάρχει
συμπαγής αριστερά στον πλανήτη;
Στα δελτία για τον καιρό των
ξένων τ./σ. εμφανίζονται όλες τις πρωτεύουσες των χωρών στο screen εκτός
της Αθήνας. Παρακολουθώ τους τέσσερις τηλεοπτικούς σταθμούς παγκόσμιας
εμβέλειας, σπάνια αφιερώνουν, έστω λίγα λεπτά, κάτι θετικό για στην
Ελλάδα, ώρες για την Ουγκάντα, την Αφρική, ολόκληρες ημέρες για την
Ουκρανία, αλλά, σιγή σκασμού- για την Κύπρο, την κατοχή εδάφους μέλους
χώρας της ΕΕ, της Ευρωζώνης, της ζώνης της ευρώ..!
Ο κ. Τσίπρας
ατύχησε στις επιλογές του, φαίνεται δεν τον ενθουσιάζει η ιδέα του
«πολιτικού κόπου» μέσα στην χώρα του, θέλει ταχεία ανάδειξη του ηγέτη,
με βάση τις επαφές και διαλόγους της διεθνούς ελίτ. Δε βρήκε στην Ελλάδα
αυτό που αναδεικνύει, που θα μπορούσε να του δώσει ταχύτερους ρυθμούς
προβολής, τη δυναμική να εμπνεύσει τον ΣΥΡΙΖΑ, και όμως η Ελλάδα είναι ο
τόπος όπου τα προβλήματα ανθίζουν, η λύση τους εξαρτάται από ηγέτες
ψυχικής πυγμής, ικανότητας παραγωγής χρήσιμου έργου.
Επέλεξε την
άκοπη ταχύτερη διαδρομή εντυπώσεων … είδε τον Πάπα, πήγε στο Διεθνές
Νομισματικό Ταμείο … συναντήθηκε με την Πρόεδρο της Αργεντινής, είδε
αξιωματούχους στη Ρωσία υψηλά ιστάμενους … αυτό εντυπωσιάζει μερίδα
του εκλογικού σώματος που κουράστηκε … αλλά για πόσο;
Λένε
είδες … ο Τσίπρας έγινε δεκτός από τον Πάπα, είδε τον Ντράγκι είδε …
αλλά δεν αρκεί να συναντήσεις κάποιον σημαντικό και να μιλήσεις μαζί
του, να σου φερθεί ευγενικά, φιλόξενα, εκείνο που μετράει είναι, τι
χρήσιμο έφερες στον τόπο σου από την συνάντηση με τον επώνυμο, χωρίς το
«τι» … η οικονομία της χώρας δεν αβγατίζει.
Η Κυβέρνηση
συνεργασίας κακά, ψυχρά και ανάποδα..σε κάθε έξοδο της επιστρέφει με
κάτι μετρήσιμο … ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στην άρνηση, το όχι σε όλα,
πολιτική εξωτερικών υποθέσεων με το κυνήγι επωνύμων.
Μπόρεσε ο
κ. Τσίπρας, στα τόσα πολλά ταξίδια του να διαπραγματευτεί με τους
επώνυμους την επίτευξη πλεονάσματος, την μείωση της ανεργίας και να
επέστρεψε με μια δήλωση ελπίδας, θα γίνει για τον τόπο μας!
Ήταν
λάθος η υποψηφιότητα του για τη θέση του Προέδρου της Κομισιόν, την
επομένη της εκλογής του νέου προέδρου της Κομισιόν, σιώπησαν τα πάντα
για τον κ. Αλέξη Τσίπρα, για την Ελλάδα του Αλέξη Τσίπρα.
Είναι νέος, έχει ικανότητες, βιάζεται πολύ.
