Την Πέμπτη 2 Οκτωβρίου ο Θεόδωρος Μαργαρίτης μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο για το συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, τον ΣΥΡΙΖΑ, την κυβέρνηση, τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Φ. Κουβέλη.{{{ audio1 }}}
Για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και μια πιθανή υποψηφιότητα του Φ. Κουβέλη
«Η τοποθέτηση Κουβέλη λέει ότι η επιλογή προέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να συνυπολογίζει και τις ασκούμενες πολιτικές. Απ’ ό,τι φαίνεται, αυτές δεν αλλάζουν. Διότι με αυτά που έχουμε στα χέρια μας αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε τη δυνατότητα να καταλάβουμε ότι οι ασκούμενες πολιτικές αλλάζουν. Οι ασκούμενες πολιτικές εμποδίζουν τις απαραίτητες συναινέσεις για την εκλογή ΠτΔ. Τελεία και παύλα…
Εγώ ένα πράγμα που απεχθάνομαι και έχω πετάξει από την κομμουνιστική μου παράδοση είναι η θεωρία των συνωμοσιών. Όταν ο κ. Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ μπήκαν στην κυβέρνηση, όλοι έλεγαν ότι είναι μια μαριονέτα και ότι μπορεί να είναι ο επόμενος ΠτΔ. Διαψεύστηκαν, όταν φύγαμε από την κυβέρνηση. Όταν φύγαμε από την κυβέρνηση, έλεγαν ότι θα πάμε στον ΣΥΡΙΖΑ. Διαψεύστηκε και αυτό. Είναι κάποια δημοσιογραφικο-πολιτικά ζητήματα που είναι εύκολα και συγκροτούνται στις θεωρίες των συνωμοσιών.»
Για το ενδεχόμενο συνεργασίας της ΔΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ
«Εκτιμούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη σημερινή πολιτική του, δυστυχώς δεν μπορεί να συγκροτήσει ρεαλιστική εναλλακτική πολιτική αυτή τη στιγμή, διότι δεν έχει μείζονα πολιτική πρόταση σε συγκεκριμένα θέματα. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι είναι ευθεία οδός η σχέση της ΔΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως παρουσιάζεται. Προφανώς ενδιαφερόμαστε να υπάρχουν συναινέσεις στη χώρα, υπογραμμίζουμε ότι αυτή την ώρα χρειάζεται μια προοδευτική διακυβέρνηση και θεωρούμε ότι η Ν.Δ. δεν μπορεί να αποτελέσει συστατικό στοιχείο μιας προοδευτικής διακυβέρνησης, λόγω των δεσμεύσεων που έχει από το φιλελεύθερο σχέδιο. Από εκεί και πέρα, όμως, αυτή η ανάλυση δεν σημαίνει ούτε προσχώρηση στον ΣΥΡΙΖΑ ούτε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αναζητούμε λύσεις για τη σύγκλιση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας σε μια κατεύθυνση προοδευτικής διακυβέρνησης.»
Για την εσωστρέφεια στη ΔΗΜΑΡ
«Τα στελέχη μας ήταν πολύ φλύαρα σε κάποιες περιπτώσεις και με εγωκεντρικές θέσεις και γι’ αυτό πάθαμε ό,τι πάθαμε, σε αρκετές περιπτώσεις. Πρώτα απ’ όλα, η Μεταρρυθμιστική Τάση αποχώρησε πριν το συνέδριο. Ακόμη και θεσμικά, μια τάση που θέλει να λέγεται μεταρρυθμιστική, θα πρέπει να δώσει τη μάχη της στο συνέδριο και ακόμη και αν δεν της αρέσουν οι αποφάσεις, τότε να επανεκτιμήσει τη θέση της. Εδώ βιάστηκε και έκανε το μεταρρυθμισμό, αριστερισμό στο εσωτερικό πεδίο. Τώρα, αν κάποιοι άλλοι – ευτυχώς όχι πολλοί – μιλούν για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς προγραμματική βάση, επίσης κάνουν λάθος. Θεωρούμε ότι η επόμενη κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει κορμό τη Ν.Δ. Μπορεί να έχει τον ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεις και από το ΠΑΣΟΚ και από το Ποτάμι και από τη ΔΗΜΑΡ και από τους Οικολόγους. Η επόμενη κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει κορμό τη Ν.Δ. λοιπόν, διότι έχει τις δουλείες του νεοφιλελεύθερου σχεδίου, αλλά για εμάς πρέπει να είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας της ριζοσπαστικής Αριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας, των Οικολόγων και όλων, δηλαδή, των δυνάμεων (του χώρου).
Στο κομμάτι της αυτοκριτικής και εγώ ο ίδιος, που ήμουν στον ηγετικό πυρήνα, πιστεύω ότι κάναμε σοβαρά σφάλματα όταν μπήκαμε χωρίς σχέδιο στην κυβέρνηση και απλώς με την αγαθή πρόθεση να μείνει η χώρα στο ευρώ. Χωρίς να βάλουμε όρους και προϋποθέσεις για τη συγκρότηση της κυβέρνησης, με το έντονο μπλε χρώμα που πήρε, και για τις δεσμεύσεις που ανέλαβε. Μετά, φύγαμε από την κυβέρνηση με έναν τρόπο αιφνιδιαστικό, χωρίς να έχουμε προετοιμάσει τον κόσμο και για τις αποφάσεις που πήραμε και για όσα πράγματα είδαμε στην κυβέρνηση ότι δεν γίνονταν και σιωπούσαμε τότε, για το καλό του κυβερνητικού συνασπισμού.»
