Ο Καμμένος, η Ραχήλ και τα 5 εκατ. ευρώ

Οταν ένας πολιτικός συντάκτης (στην προκειμένη περίπτωση εις εκ των συνεργατών της στήλης) λαμβάνει μία είδηση (ηλεκτρονικά ή τηλεφωνικά δεν έχει και τόση σημασία), πρώτα τη διασταυρώνει, εν συνεχεία την αξιολογεί και τέλος τη δημοσιεύει. Αυτά τα απλά δημοσιογραφικά βήματα ακολουθήθηκαν όταν έγινε γνωστός ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε η Ραχήλ Μακρή (φωτογραφία) των ΑΝΕΛ στην πρόθεση του αρχηγού του κόμματός της να την παραπέμψει στην Επιτροπή Δεοντολογίας για ανάρμοστη συμπεριφορά. Τα άλλα περί αγωγής και περί απαιτήσεως να καταβληθεί στον «αρχηγό» «μαμούθ αποζημίωση», τι εξυπηρετούν, αφού υπάρχουν αποδείξεις; Και η απόδειξη στη φωτογραφία.

Οι αγγλικούρες λόγω… τρόικας

Εν όψει «σκληρών διαπραγματεύσεων», όπως τις αποκαλεί το κυβερνητικό επιτελείο, με την τρόικα οι υπουργοί άρχισαν ξαφνικά να εκφράζονται στα… αγγλικά. Ο Γκίκας Χαρδούβελης λέει συνεχώς στα τηλεφωνήματα, αλλά και σε όσους τον συναντούν και θέλει να αποφύγει «είμαι… busy». Ο Κυρ. Μητσοτάκης χρησιμοποιεί συνεχώς τη λέξη «agenda», ο κ. Σταϊκούρας το «είμαι σε meeting στο ΓΛΚ» και ο γλωσσομαθής υπουργός Ανάπτυξης Ν. Δένδιας επιμένει να θέλει να γίνει ένα… «start jump στην οικονομία». Το λέει συνεχώς και το περίεργο είναι ότι οι πάντες γύρω του συμφωνούν. Κανένας δεν βρέθηκε να τον διορθώσει (τι θα καταλάβει με αυτά που λέει και η τρόικα) ότι το ορθό είναι… «jump start».

Πολύ τον ενόχλησε τον εκπρόσωπο της ΔΗΜΑΡ Χρ. Μαχαίρα η δήλωση της Μαρίας Ρεπούση για σύμπραξη ΔΗΜΑΡ – ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές. Της είπε μάλιστα ότι τέτοιες απόψεις δεν συζητούνται στα τηλεπαράθυρα αλλά στα κομματικά όργανα. Και τι νομίζετε ότι απάντησε η κυρία Ρεπούση: «Περίμενα υπομονετικά το συνέδριο του κόμματος, διατύπωσα με σαφήνεια την άποψή μου στην προσυνεδριακή συνδιάσκεψη του Πειραιά στην οποία ανήκω και μετά δέχτηκα να μιλήσω για την πρότασή μου δημόσια. Μαθήματα κομματικής δεοντολογίας, δεν δέχομαι…».

Τελικά έγιναν έτσι όπως σας τα είχα προαναγγείλει. Σε αυτό το πολυσυζητημένο γεύμα των γαλάζιων βουλευτών προς τον πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά που οργανώθηκε στη Χαλκιδική για τα 40 χρόνια της ίδρυσης της ΝΔ, η είσοδος ήταν δωρεάν. Η έξοδος όμως; Την ώρα που οι βουλευτές τελείωναν το γεύμα (και τι γεύμα, σαλάτα, κοτόπουλο ψητό κ.τ.λ.) εμφανιζόταν ένα κομματικό στέλεχος και τους ζητούσε… 20 ευρώ! «Ρεφενέ, είπαμε, ρε παιδιά, το ταμείο είναι μείον» τους έλεγε. Οι πάντες είτε από φιλοτιμία είτε από πατριωτισμό προς το κόμμα έδωσαν το 20ευρο. Αλλά δεν πήραν από κανέναν… απόδειξη. Εφαγαν, ήπιαν, πλήρωσαν και δεν πήραν απόδειξη. Γίνεται;

Ισως να είναι η πιο παράξενη δήλωση που έκανε βουλευτής και μάλιστα του κυβερνώντος κόμματος. Η Μαρία Αντωνίου (της Καστοριάς) που είπε τις προάλλες ότι μπορεί να ζήσει και με 1.500 ευρώ τον μήνα (εργαζόταν στη Διεύθυνση Δασών Καστοριάς προτού εκλεγεί) ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών, επανέρχεται τώρα και δηλώνει ότι η ίδια δεν έχει χρήματα, δεν είναι πλούσια, αλλά διαθέτει… πλούσιους φίλους. Κάτι είναι κι αυτό. Και για να το αποδείξει αναφέρει ότι μπορούν οι δύσπιστοι (για την οικονομική της κατάσταση) να προστρέξουν στο «πόθεν έσχες» της και ότι πληρώνει μόνον 270 ευρώ ΕΝΦΙΑ. Και κάτι άλλο: λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης που περιήλθε αναφέρει ότι ζει και αυτή την αγωνία όσων δεν μπορούν να πληρώσουν (και δεν έχουν πλούσιους φίλους).

Στο Αγιον Ορος έμαθα ότι θα βρεθεί (για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες εβδομάδες) ο υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Α. Λοβέρδος, ο οποίος να σημειώσω ότι το καλοκαίρι επισκέφθηκε πολλά μοναστήρια και εκκλησιές στα Δωδεκάνησα, στο πλαίσιο περιοδείας. Ηταν επίσης στο Αγιον Ορος ένας εισαγγελέας, ο Β. Φλωρίδης, που πάει τακτικά εκεί για προσευχή. Ηταν επίσης στο Αγιον Ορος ο γαλάζιος βουλευτής Α. Ψυχάρης, ο οποίος να σημειώσω ότι διανυκτέρευσε στη Μονή Ξενοφώντος. Γιατί σας το λέω αυτό; Επειδή στην ίδια Μονή είχε διανυκτερεύσει και ο Αλ. Τσίπρας όταν πήγε στο Αγιον Ορος.

Διάβαζα και ξαναδιάβαζα το αφιέρωμα που έκαναν προσφάτως οι «New York Times» στην περιφερειάρχη Αττικής Ρένα Δούρου και δεν πίστευα στα μάτια μου από κάποιες αναφορές της. Εκτός εάν υπήρξε… προβοκάτσια. Είναι δυνατόν, αναρωτήθηκα, να λέει ότι «η μητέρα μού πληρώνει τα τσιγάρα;» και ότι όσοι εργάζονται μαζί της δουλεύουν για το τίποτα; «Οπότε υπάρχει ελπίδα στη χώρα μου». Τι εννοεί ότι υπάρχει ελπίδα για τη χώρα, λόγω του ότι οι συνεργάτες της εργάζονται εθελοντικά ή ότι της πληρώνει η μητέρα της τα τσιγάρα; Αμ το άλλο; Οταν ρωτήθηκε πώς αντιμετωπίζει τον κόσμο (κατά τους «ΝΥΤ») απάντησε: «Μου έχει δημιουργήσει τεράστια εντύπωση το γεγονός ότι με βλέπουν στον δρόμο και με ρωτούν «Είστε η κυρία Δούρου;». Σαν να μην έχουν ξαναδεί πολιτικό. Με αγγίζουν και με κοιτούν περίεργα…». Μήπως είναι χιούμορ;