Η επικαιρότητα μέσα από παραβολή: βγαίνει μια υπερήλικη από το σούπερ μάρκετ και περπατά σκυφτή από το βάρος των αγορών. Την πλησιάζει ο Γιώργος Μαυραγάνης και της λέει «αφήστε με κυρία να σας βοηθήσω». Ανοίγει λοιπόν μια σακούλα και παίρνει το πακέτο με τις χαρτοπετσέτες για να το κουβαλήσει εκείνος. Ο υφυπουργός Οικονομικών είναι πεπεισμένος ότι η πρωτοβουλία του ανήκει στην κατηγορία των «ελαφρύνσεων».
Στα φορολογικά ο Μαυραγάνης βρίσκεται στην ίδια πλάνη. Νομίζει ότι βοηθά. Παρατείνεται λοιπόν η καταβολή εισφοράς αλληλεγγύης, έστω μειωμένη, κακώς εχόντων των πραγμάτων ως το 2016. Συνεχίζεται η καμουφλαρισμένη απαλλοτρίωση ακινήτων μέσα από την επιβολή ευφάνταστων φόρων, που αλλάζουν ονομασία κάθε εξάμηνο. Σε αυτό το πλαίσιο ο υφυπουργός συζητεί πρόταση για τη μείωση του φόρου δωρεάς και γονικής παροχής στο ύψος του φόρου μεταβίβασης ακινήτων, δηλαδή στο 3%.
Το επιτελείο του υφυπουργού έχει φαντασιώσεις με ουρές στους συμβολαιογράφους. Δεκάδες χιλιάδες γονείς θα δώσουν διαμερίσματα και οικόπεδα στους κατιόντες τους, εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ θα καταβληθούν στο κράτος. Πως μπορούν και τα σκέφτονται αυτά; Μήπως δεν έχουν ενημερωθεί για την κρίση ή μήπως το ημερολόγιό τους έχει μείνει στο 2007, όταν ανάλογο μέτρο είχε φέρει αποτελέσματα;
Για να δούμε ορισμένους αριθμούς, που οδηγούν σε ένα πρόχειρο συμπέρασμα.
Σύμφωνα με τη Γραμματεία Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών, τα χρέη προς το Δημόσιο έφτασαν τον Αύγουστο στα 69,2 δισ.. Δηλαδή διπλασιάστηκαν σε σχέση με τα χρέη του 2009. Κάθε μήνα τα χρέη αυξάνονται κατά 1 δισ. αλλά το Αύγουστο αυξήθηκαν κατά 1,4 δισ.. Το σύνολο των χρεών προς την εφορία αυτή τη στιγμή ισοδυναμεί με το 40% του ΑΕΠ.
Είναι δυνατόν να απευθύνεται σε αυτόν τον καταχρεωμένο πληθυσμό ο Γιώργος Μαυραγάνης; Όχι καλέ. Υπάρχουν κι άλλοι, οι ανεξέλεγκτοι, για να χαρακτηρίσουμε κομψά τους φοροδιαφεύγοντες που ευημερούν. Μια από τις προτάσεις λοιπόν που συζητιούνται είναι η κατάργηση του πόθεν έσχες για αγορά πρώτης κατοικίας. Τι ισχύει τώρα: αν κάποιος αγοράσει σπίτι σε τιμή χαμηλότερη της αντικειμενικής αξίας, πρέπει να δικαιολογήσει κεφάλαια που αντιστοιχούν στην αντικειμενική. Αν δηλαδή αγοράσει σπίτι του ενός εκατομμυρίου σε τιμή ευκαιρίας 200.000, θα πρέπει να δικαιολογήσει την ύπαρξη του εκατομμυρίου. Διαφορετικά θα ελεγχθεί.
Εν ολίγοις από τον ένα παραλογισμό, πάμε στον άλλο παραλογισμό. Και όλα αυτά με διαρκείς εξαγγελίες ελέγχων. Πριν από δέκα μήνες είχαν γίνει προγραμματισμός. Να ελεγχθούν 40.000 άτομα που έβγαλαν στο εξωτερικό εμβάσματα άνω των 100.000. Μιλούσαν επίσης για 150.000 προληπτικούς ελέγχους στην αγορά. Δηλαδή υπήρχε μέγα σχέδιο για 3.000 ελέγχους την εβδομάδα, σε καταστήματα, δικηγόρους, γιατρούς και λοιπούς. Έγινα οι έλεγχοι ή μήπως δεν επαρκούσε το προσωπικό ή μήπως κάπου κατάλαβαν ότι η καλύτερη λύση είναι να κυκλοφορήσει στην αγορά το μαύρο χρήμα;
Με αυτή την ίδια λογική, το Μαξίμου ζητεί επιστροφή κεφαλαίων στις ελληνικές τράπεζες. Το μήνυμα: «φέρτε εσείς τα λεφτά, κι εμείς δεν θα κάνουμε ελέγχους». Ευελπιστούν να φέρουν 10 δισ. και να επωφεληθούν από εφάπαξ φόρο 15% (όχι δηλαδή με τα σαραντάρια τοις εκατό που δίνουν οι έντιμοι επιχειρηματίες).
Ο μηχανισμός για την ανακύκλωση του μαύρου χρήματος έχει στηθεί, είναι φανερό. Αυτό είναι το ζητούμενο για την κυβέρνηση. Τα συνήθη υποζύγια θα συνεχίσουν να πληρώνουν τον παραλογισμό και την ανοργανωσιά. Κι από πάνω θα ακούνε αυτές τις πληροφορίες, για δήθεν ελαφρύνσεις επιπέδου χαρτοπετσέτας.
