Γι’ αυτό άκουσε τα εξ αμάξης και υποχρεώθηκε να προβεί σε διορθωτικές δηλώσεις, τη στιγμή που ο «κουλτουρέ» (επίσης εβραίος) Γούντι Αλεν έτυχε πιο ευγενικής υποδοχής όταν υποστήριξε ότι οι Παλαιστίνιοι θα έπρεπε να είχαν παραχωρήσει με χαρά στους Εβραίους τη «μικρή λωρίδα γης» που διεκδικούσαν. Το κοινό του έκανε ότι δεν άκουσε, όπως κάνει κάθε φορά που ο Αλεν «παραλογίζεται», επιβεβαιώνοντας ότι ο σταρ απολαμβάνει μια ιδιότυπη ασυλία –στη μνήμη των παλιών, καλών, δημιουργικών εποχών του. Και ενώ εκείνος υπερασπιζόταν τα ιδανικά (;) της φυλής του, η Πενέλοπε Κρουθ και ο Χαβιέρ Μπαρδέμ υπέγραφαν επιστολή που υποστήριζε τους Παλαιστινίους. Η αντίδραση δεν ήρθε από το Τελ Αβίβ, αλλά από μια βίλα του Μπέβερλι Χιλς.
Ο φιλοεβραίος Γιον Βόιτ, αφού παρουσίασε τη δική του εκδοχή της ιστορίας, κατηγόρησε τους δύο ηθοποιούς ότι πυροδοτούν τον αντισημιτισμό. Η Κρουθ και ο Μπαρδέμ επανήλθαν προσπαθώντας να αποτινάξουν από πάνω τους τη ρετσινιά «εχθρός του Ισραήλ», που θα μπορούσε να δυναμιτίσει την καριέρα τους. Για να επιβεβαιώσουν, όπως όλοι οι προαναφερθέντες με τα «ήξεις αφήξεις» τους και με τις (ηθελημένα ή μη) ανιστόρητες δηλώσεις τους, ότι στο star system η «καλομποτοξαρισμένη» δημόσια εικόνα προηγείται της ιδεολογίας. Ωστόσο η φρίκη του πολέμου δεν μπορεί να χρησιμοποιείται επιπόλαια ως εφόδιο της επικοινωνιακής πολιτικής εκείνων που το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να πάθουν είναι να μην προσκληθούν στην τελετή των Οσκαρ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
