Σε μία φοβερή μάχη στον τελικό του άλματος επί κοντώ του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στίβου η Κατερίνα Στεφανίδη χάρισε το πρώτο μετάλλιο της διοργάνωσης στην Ελλάδα, κατακτώντας το ασημένιο με 4.60μ.
Μάλιστα έφτασε μία ανάσα από το χρυσό, καθώς η Ρωσίδα Σοντόροβα στην τελευταία της προσπάθεια στα 4.65 τα πέρασε και κατάκτησε την κορυφή.
Η 24χρονη πρωταθλήτρια του ΑΟ Φιλοθέης, περνώντας με τη δεύτερη προσπάθεια τα 4 μέτρα και 60 εκατοστά, ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου.
Τρίτη ήταν η Γερμανίδα, Λίζα Ρίζιχ, με την ίδια επίδοση αλλά περισσότερες προσπάθειες από τη Στεφανίδη (4.60).
«Θέλω να συνεχίσω να διασκεδάζω στην προπόνηση» λέει η Κατερίνα Στεφανίδη λίγο μετά την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στο επι κοντώ, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου της Ζυρίχης.
«Θέλω να συνεχίσω να διασκεδάζω στην προπόνηση»
Άλλη στη θέση της θα είχε απογοητευτεί χάνοντας το χρυσό μετάλλιο στην τελευταία προσπάθεια της αντιπάλου της, στην τελευταία προσπάθεια όλου του τελικού.
Και όμως η Κατερίνα Στεφανίδη «πετούσε» τόσο στο φινάλε του τελικού όσο και λίγο αργότερα πάνω στο βάθρο την ώρα της απονομής, την οποία έκανε ο μεγάλος Σεργκέι Μπούμπκα.
Δεν συμβαίνει άλλωστε κάθε μέρα να είσαι δεύτερη στην Ευρώπη και είχε κάθε λόγο η Κατερίνα να πανηγυρίζει το πρώτο της μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση και στην κατηγορία των γυναικών, καθώς μέχρι τώρα είχε πολλές διακρίσεις αλλά στις κατηγορίες των εφήβων και νεανίδων.
Μόλις ολοκληρώθηκε ο τελικός, η Κατερίνα Στεφανίδη, πανηγύρισε με την ψυχή της την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου. Με μια σημαία στην πλάτη, έκανε τον γύρο θριάμβου, έχοντας ήδη εισπράξει τα συγχαρητήρια της οικογένειάς της αλλά και όλων των μελών της εθνικής ομάδας, που ήταν στην εξέδρα.
Λίγο πριν την απονομή έκανε και τις πρώτες δηλώσεις της στο σάιτ της ελληνικής ομοσπονδίας στίβου.
«Στο πρώτο άλμα πίστευα πως ο πήχης θα μείνει. Στο δεύτερα ανέβηκα πολύ ψηλά, όμως, τελικά ο πήχης έπεσε. Ήμουν πολύ σίγουρη και για τα δύο άλματα αν και γενικώς πάντως δεν αισθανόμουν πάρα πολύ καλά. Ίσως λίγο από το στρες ίσως και από την κούραση. Στον αγώνα χρησιμοποίησα μικρότερα κοντάρια από αυτά που βάζω συνήθως, καθώς δεν είχε και τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες και αυτός ήταν ένας ανασταλτικός παράγοντας» τόνισε η ασημένια πρωταθλήτρια Ευρώπης για να συνεχίσει:
«Νόμιζα πως αν δεν έπαιρνα το χρυσό θα στενοχωριόμουνα. Όμως τίποτα τέτοιο δεν έγινε. Με το που τελείωσε ο αγώνες ένοιωθα απέραντη ευτυχία. Αν πηδούσα μετά τη Ρωσίδα ίσως να ήταν διαφορετικά. Όμως, μην ξεχνάμε πως πρόκειται για μια πολύ σπουδαία αθλήτρια. Άφησε το 4,60 μ. ενώ ήξερε ότι ήταν εκτός μεταλλίων και πέρασε με την τρίτη τα 4,65 μέτρα.
«Όταν πια απέτυχαν οι δύο άλλες αθλήτριες στο 4,65 μ., δεν με ενδιέφερε τι θα κάνει η Ρωσίδα. Εννοείται πως ήθελα το χρυσό όμως ήξερα πως είμαι τουλάχιστον δεύτερη. Δε θέλω να είμαι υπερβολική. Στην αρχή της σεζόν σταθεροποιήθηκα στα 4,55 μ. και έβλεπα πως μπορώ να διεκδικώ καλά πλασάρισμα. Στην πορεία είδα μπορώ πως μπορώ να κυνηγήσω κι ένα μετάλλιο, το οποίο τελικά ήρθε. Η χρονιά πήγε πολύ καλά και πιστεύω πως στα δύο Diamond League που έχουν μείνει, απαλλαγμένη πλέον από το στρες και την πίεση του Ευρωπαϊκού θα είμαι σε θέση να βελτιώσω ακόμη και το ρεκόρ μου».
Η κατάκτηση του μεταλλίου στη Ζυρίχη, αποτελεί για την Στεφανίδη την αρχή για μια ακόμη καλύτερη συνέχεια στο μέλλον.Παρόλα αυτά η ίδια δεν θέλει η νέα αυτή η διάκριση να αλλάξει την καθημερινότητά της.
«Ναι θα είναι μια νέα αρχή για μένα αυτό το μετάλλιο, αλλά παράλληλα θέλω να συνεχίσω το πρόγραμμα ακριβώς όπως τώρα. Να συνεχίσω να κάνω προπόνηση και να το διασκεδάζω, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν θα είναι υψηλού επιπέδου. Μίλησα με τον προπονητή μου και κάναμε ήδη κάποιες σκέψεις για τη συνέχεια, χωρίς να σημαίνει πως θα αλλάξει κάτι συνταρακτικά. Μάλιστα, πιστεύω πως φέτος που έχω βάλει τις βάσεις, θα μπορώ να ανταποκριθώ ακόμη καλύτερα στο πρόγραμμα προπόνησης», συμπλήρωσε η αθλήτρια που ζει στο Φοίνιξ και γυμνάζεται με τον Αμερικανό Νικ Χάισονγκ, χρυσό ολυμπιονίκη του Σίδνει στο επι κοντώ.
Η πορεία της Στεφανίδη ξεκινάει αρκετά χρόνια πριν στα 15 της όταν ο…στιβικός πλανήτης την γνώρισε για το άλμα της στα 4,37 μ., που ήταν η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών για την ηλικία της παγκοσμίως. Από εκείνη την επίδοση ακολούθησαν μετάλλια σε όλες τις κατηγορίες και μια…αγωνιστική πτώση ενώ έμπαινε στην κατηγορία των γυναικών. Δεν ήταν μάλιστα λίγοι εκείνοι που θεώρησαν πως είναι αδύνατο να επιστέψει σε υψηλό επίπεδο. «Χρειάστηκε να κάνω αρκετή υπομονή και επιμονή για να καταφέρω να επιστρέψω σε υψηλό επίπεδο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που σκέφτηκα να σταματήσω. Νομίζω πως ένας από αυτούς που με κράτησαν ήταν ο Τόμπι Στίβενσον», η Στεφανίδη είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις ελλήνων αθλητών, που κατάφεραν να παραμείνουν σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο μετά το μεγάλο ταξίδι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
«Με βοήθησε αρκετά η Αμερική. Τα πήγα καλά και σε ακαδημαϊκό και αθλητικό επίπεδο. Μου άρεσε πολύ η νοοτροπία της. Γνώρισα και ανθρώπους που με βοήθησαν πάρα πολύ και αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Γενικά στη ζωή μου πάντα είχα προπονητές που πίστευαν σε μένα και Έλληνες και ξένους και όλοι τους με βοήθησαν πολύ. Μπορώ να πω σε αυτό το κομμάτι είμαι πολύ τυχερή».
Η Στεφανίδη θα επιστρέψει για λίγες μέρες στις ΗΠΑ και έπειτα θα βρεθεί και πάλι στην Ευρώπη προκειμένου να πάρει μέρος στο Diamond League του Μπέρμιγχαμ κι έπειτα της Ζυρίχης.
Αναφορικά με το αν σκέφτεται να γυρίσει στην Ελλάδα είπε: «Απλώς δεν έχω σκεφτεί πως θα μείνω για πάντα στις ΗΠΑ. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω απάντηση, το αν θα επιστρέψω κάποια στιγμή θα εξαρτηθεί από πολλά πράγματα».
