Φόβοι για επιχείρηση «Αλντο Μόρο»

Φόβους για ένα μεγάλο χτύπημα, το οποίο μπορεί να εκφραστεί ακόμη και με απαγωγή αστυνομικού, πολιτικού ή και επιχειρηματία με αίτημα την απελευθέρωση του Νίκου Μαζιώτη, εκφράζουν έντονα τα τελευταία 24ωρα υψηλόβαθμοι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. Στελέχη της αλλά και ειδικοί αναλυτές εξετάζουν το ενδεχόμενο απαγωγής, αντίστοιχης με την αρπαγή του ιταλού πρωθυπουργού Αλντο Μόρο από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες και με εκείνη του γερμανού επιχειρηματία Χανς Μάρτιν Σλέγερ από τη RAF, ως απονενοημένης κίνησης των ασύλληπτων συνεργών του 43χρονου αντιεξουσιαστή για να αποκτήσουν πάλι πλήρη επιχειρησιακή ισχύ.

Η ανησυχία διευρύνεται από τις διαπιστώσεις ότι ανάμεσα στους συνεργούς του Ν. Μαζιώτη είναι και άνθρωποι του 49χρονου καταζητούμενου Βασίλη Παλαιοκώστα που θεωρείται «μετρ» των απαγωγών. Μεγεθύνεται δε και από το γεγονός ότι μέσω υποκλοπών συνομιλιών το 2005-07 είχε προκύψει ότι αντιεξουσιαστές που επίσης πλαισιώνουν τελευταία τον Ν. Μαζιώτη οργάνωναν απαγωγές για τον «απεγκλωβισμό» κρατουμένων μελών της 17Ν.

Τα ειδικά δεδομένα

Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. εκτιμούν ότι ισχυρός μοχλός πίεσης για «απελευθέρωση του Μαζιώτη με κάθε τρόπο» μπορεί να αποτελέσει η σύντροφός του Πόλα Ρούπα, που θεωρείται ότι έχει πάντα ηγετικό ρόλο στη νέα ένοπλη ομάδα, όπως εξάλλου και στον Επαναστατικό Αγώνα που έδρασε την περίοδο 2004-2010. Το κείμενο που ανήρτησε την Παρασκευή στο Διαδίκτυο ζητεί «λευτεριά στον Ν. Μαζιώτη» και η ίδια δηλώνει ότι η οργάνωση συνεχίζει τη δράση της. Τα αντίμετρα των διωκτικών αρχών αφορούν και μια αιφνιδιαστική επίθεση στις φυλακές και μεταγωγή ή μια άλλη ενέργεια οργανωμένης απόδρασης του 43χρονου που συνελήφθη πριν από 25 ημέρες στο Μοναστηράκι. Την ίδια ώρα η ΕΛ.ΑΣ. αναζητεί τη γιάφκα της οργάνωσης στον Αγιο Νικόλαο Αττικής.

Στην ιστορία του ελληνικού αντάρτικου πόλης είχε διαπιστωθεί ότι μόνο μία φορά, το 1974, είχε σχεδιασθεί απαγωγή με στόχο τον τότε σταθμάρχη της CIA Στ. Χολμς στην Αθήνα, η οποία τελικώς ματαιώθηκε και δολοφονήθηκε ο διάδοχός του Ρίτσαρντ Γουέλς τον Δεκέμβριο του 1975 στη Φιλοθέη, στην πρώτη επίθεση της 17Ν. Τα στελέχη των αρχών ασφαλείας πιστεύουν τώρα ότι η συγκεκριμένη συγκυρία με τη σύλληψη ενός μόνο ηγετικού μέλους μιας ένοπλης οργάνωσης και την «ελευθερία δράσης των υπολοίπων» δημιουργούν ειδικά δεδομένα που δεν είχαν υπάρξει ούτε στην εξάρθρωση της 17Ν το 2002 ούτε στις συλλήψεις όλων των μελών του Επαναστατικού Αγώνα το 2010. Στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. φοβούνται επίσης τη σύμπραξη και άλλων αντιεξουσιαστών. Οπως αποκαλύπτουν, «τις πρώτες ημέρες κράτησης του Ν. Μαζιώτη στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού είχε υπάρξει προσπάθεια «προσέγγισής» του από ορισμένους κρατουμένους-μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, η οποία αποφεύχθηκε».

Οπως εκιμούν στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., η ένοπλη ομάδα του Ν. Μαζιώτη που είχε προχωρήσει σε τουλάχιστον τέσσερις ένοπλες επιθέσεις (γραφεία ΝΔ, κατοικία γερμανού πρεσβευτή, επίθεση με ρουκέτα σε γερμανική αντιπροσωπεία αυτοκινήτων, βόμβα στην οδό Αμερικής) και σε πέντε ληστείες σε Μέθανα, Σπέτσες, Ακράτα, Βελεστίνο και Κλειτορία, πέρασε μια φάση «αναδιάταξης» και οργανώνει την «απάντησή» της. Πρώτη κίνησή της η ληστεία την Παρασκευή το πρωί σε υποκατάστημα τράπεζας στη Σαρωνίδα με λεία 3.300 ευρώ.

Το σχέδιο του ’74 και ο «μετρ»

Τα στελέχη της Αντιτρομοκρατικής γνωρίζουν ότι μια απαγωγή από οργάνωση αντάρτικου πόλης στην Ελλάδα θεωρείται από τους ενόπλους «παρακινδυνευμένη», με «άγνωστες επιπλοκές και αποτέλεσμα» αλλά και με προφανή κίνδυνο «το κράτος να μην υποχωρήσει στις πιέσεις και να μην αποδεχθεί τα αιτήματα των απαγωγέων». Στο βιβλίο «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» του πρώην μέλους της 17Ν Δημήτρη Κουφοντίνα υπάρχει αναφορά για το σχέδιο πολυήμερης αρπαγής τού τότε σταθμάρχη της CIA Ρίτσαρντ Γουέλς το 1974. Οπως σημειώνεται, «οι δυνάμεις είναι λιγοστές, δεν επαρκούν τόσο για την ίδια την απαγωγή όσο και για τη φύλαξη του αρχιπράκτορα, την ανάκριση, για όλες εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες υποστήριξης».

Τώρα όμως στην ΕΛ.ΑΣ. εκτιμούν ορισμένα νέα δεδομένα. Αρχικά ότι η ένοπλη οργάνωση του Ν. Μαζιώτη είχε επαφές με συνεργούς του Β. Παλαιοκώστα (ανάμεσά τους ο 35χρονος Γιώργος Πετρακάκος) σε ληστείες της περιόδου 2005-08 στη Βόρεια Ελλάδα αλλά και στην απαγωγή του επιχειρηματία κ. Γιώργου Μυλωνά το καλοκαίρι του 2008. Ο Β. Παλαιοκώστας θεωρείται «μετρ» των άριστα οργανωμένων απαγωγών. Το 1995 ο βιομήχανος Αλ. Χαΐτογλου απελευθερώθηκε με λύτρα 270.000.000 δρχ. (περίπου 850.000 ευρώ). Οταν συνελήφθη ύστερα από συμπτωματικό τροχαίο στις 20 Δεκεμβρίου 1999 στη Βοιωτία, στο ΙΧ του είχαν βρεθεί σχεδόν 50 αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών για την οικονομική κατάσταση και τις δραστηριότητες περίπου 35 ελλήνων επιχειρηματιών και συγγενών τους.

Η απαγωγή Μυλωνά εθεωρείτο και εκείνη άριστα οργανωμένη και οι δράστες πήραν λύτρα 11,5 εκατ. ευρώ. Ομως οι αξιωματικοί της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης έφτασαν στα ίχνη τους από την ανάλυση ενός πακέτου μαζικής αγοράς καρτών κινητής τηλεφωνίας αλλά και από κλήσεις ενεργοποίησης καρτοκινητών σε πιτσαρία της Θέρμης. Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. ωστόσο σημειώνουν τώρα ότι «σε μια περίπτωση απαγωγής με μοναδικό αίτημα την αποφυλάκιση Μαζιώτη ή άλλων αντιεξουσιαστών το πρόβλημά τους δεν θα είναι η… μη αποκάλυψη της ταυτότητάς τους, ούτε βεβαίως η εκταμίευση των χρημάτων και η ασφαλής παραλαβή των λύτρων. Το ζήτημα είναι πως θα υπάρξει η σχεδόν δημόσια «διαπραγμάτευση» με εμάς ή με κρατικούς παράγοντες για την απελευθέρωση του Μαζιώτη και του ομήρου. Ζητούμενο είναι και τι ακριβώς θα πράξουν αν το κράτος μείνει ανυποχώρητο. Μιας και αυτό μάλιστα επιβάλλουν –προκειμένου να μην ενθαρρυνθούν οι απαγωγείς –η διεθνής πρακτική και κυρίως οι προτροπές ξένων υπηρεσιών. Μεγάλο ερώτημα είναι βεβαίως αν θα μπορέσουν να αντέξουν το βάρος μιας τέτοιας κατάστασης. Ομως και για εμάς είναι προφανές ότι αν το επιχειρήσουν ίσως επιλέξουν έναν ευαίσθητο «στόχο» που ίσως βάλει εμάς και τους διαπραγματευτές σε δεύτερες σκέψεις».