Είναι δυνατόν ένας λαός που έχει υποφέρει τα πάνδεινα, που έχει θρηνήσει εκατομμύρια θύματα, να πιστεύει σήμερα ότι θα κερδίσει την ασφάλεια του με εκατόμβες αμάχων και αθώων παιδιών; Η χωρίς τέλος τραγωδία στη Γάζα και η αδιαλλαξία της ηγεσίας του, υπονομεύει εκ των πραγμάτων, το όποιο δίκιο έχει το Ισραήλ . Όταν αγνοείς τις εκκλήσεις του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, του Συμβουλίου Ασφαλείας, θρησκευτικών ηγετών όπως ο Πάπας ή ο Πατριάρχης, ή τις πιέσεις ηγετών όπως ο Ομπάμα, η Μέρκελ και ο Ολάντ, όταν έχεις απέναντι σου μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινής γνώμης, δεν μπορείς να κερδίσεις κανένα πόλεμο…
Οι εικόνες φρίκης που κάνουν καθημερινά το γύρο του κόσμου με θύματα μικρά παιδιά, οι επιθέσεις ακόμα και σε νοσοκομεία, σχολεία του ΟΗΕ και παιδικές χαρές, δεν μπορεί παρά να προκαλούν αισθήματα αποτροπιασμού και να οδηγούν σε ακόμα πιο ακραίες αντιδράσεις, από ένα λαό που υποφέρει, που θρηνεί καθημερινά δεκάδες θύματα.
Καμιά απειλή, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά, δεν αντιμετωπίστηκε με μια ανθρωπιστική καταστροφή. Ο κύκλος του αίματος, σε αυτήν την τραγική γωνιά του πλανήτη, ούτε τελειώνει, ούτε αντιμετωπίζεται με περισσότερη βία, απέναντι στη βία. Τόσες δεκαετίες αίματος , δεν έφεραν δυστυχώς ούτε την ασφάλεια ούτε την ειρήνη. Είναι καιρός να επικρατήσουν επιτέλους οι φωνές της λογικής, του διαλόγου, της διαπραγμάτευσης. Και είναι ευθύνη και της διεθνούς κοινότητας, πέρα από τους εμπλεκομένους, να σταματήσουν επιτέλους αυτή την ατέλειωτη ανθρωποσφαγή.
