Ισως και να έχει αδικήσει τελικά τα τόσα καλά τραγούδια του Μίνωα Μάτσα η χαμηλών τόνων παρουσία του. Θα μπορούσαν να είχαν ακουστεί πιο πολύ αν τα είχε γράψει κάποιος πιο εξωστρεφής τύπος, όμως μάλλον αυτή η μειλιχιότητα που τον διακρίνει να δίνει τελικά χαρακτήρα στις γεμάτες γλύκα μελωδίες του. Αυτό σκεφτόμουν στον δροσερό Κήπο του Μεγάρου την Τετάρτη το βράδυ στη συναυλία που έδωσε ο συνθέτης: «Εξω» ο τίτλος της και ήταν η παρθενική του –ένα αφιέρωμα στο έργο του με τέσσερις άξιους ερμηνευτές, την Ανδριάνα Μπάμπαλη, τη Φωτεινή Βελεσιώτου, την Ελεωνόρα Ζουγανέλη και τον Γιάννη Χαρούλη. Η Ζουγανέλη και η Βελεσιώτου μας παρουσίασαν μάλιστα και κάποια καινούργια τραγούδια τους, σε μουσική του Μάτσα και στίχους της Ελένης Φωτάκη. Ξεχωριστή στιγμή αποτέλεσε η εκτέλεση της «Πρώτης Ανοιξης», που πρωτοείπε ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας στο ωραίο άλμπουμ «Ο Μάγος της Πόλης» (1997), από τη φωνή της ερμηνεύτριας του υπέροχου τραγουδιού «Μέλισσες». Θα έπρεπε να ηχογραφηθεί (και) έτσι.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
