Η κυβέρνηση της Ανγκελα Μέρκελ απέλασε τον σταθμάρχη της CIA στη Γερμανία, ο οποίος φέρεται να λειτουργούσε ως σύνδεσμος της Υπηρεσίας με την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Βερολίνο. Η εξέλιξη θεωρείται ήδη ένα μεγάλο πισωγύρισμα στις αμερικανογερμανικές σχέσεις. Όπως σημειώνει σε εκτενές άρθρο του το έγκυρο γερμανικό περιοδικό Spiegel, τίθεται πλέον ένα δίλημμα στην καγκελάριο: με ποιον θα επιλέξει να συνταχθεί περισσότερο στο μέλλον; Τη Ρωσία ή της ΗΠΑ;
«Η Μέρκελ προτιμάει να παραμείνει η Γερμανία δεμένη γερά στο άρμα της δυτικής συμμαχίας και πιστή απέναντι στις ΗΠΑ. Όμως τον τελευταίο καιρό έχει παρατηρήσει πόσο έντονα ανεπτυγμένο είναι το αντιαμερικανικό αίσθημα στη χώρα της, ειδικά μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των παρακολουθήσεων των Γερμανών αξιωματούχων από την αμερικανική NSA. Το Ίδρυμα Κέρμπερ πρόσφατα διενήργησε έρευνα με κεντρικό ερώτημα: με ποια χώρα θα έπρεπε να συνεργαστεί πιο στενά στο μέλλον η Γερμανία; Το 56% των ερωτηθέντων απάντησε με τις ΗΠΑ, αλλά το 53% με την Ρωσία», τονίζει το άρθρο του γερμανικού περιοδικού.
Και πρόσθετε: «Υπάρχει μια υποβόσκουσα ένταση στη Γερμανία αυτή τη στιγμή: από τη μια, οι Γερμανοί είναι απογοητευμένοι από τις δραστηριότητες της αμερικανικής ΝSA κι από την άλλη, μετά την κρίση στην Ουκρανία, η γερμανική κοινή γνώμη επέδειξε μια αξιοθαύμαστη συμπάθεια απέναντι στο πρόσωπο του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν. Μακροπρόθεσμα οι Γερμανοί θα πρέπει να επιλέξουν με ποια πλευρά θα συμπορευτούν».
«Για τους Γερμανούς, οι ΗΠΑ είναι ο κακός πατέρας, ενώ η Ρωσία αντιπροσωπεύει τον μικρό αδελφό που δεν είχαν ποτέ, μια οντότητα που πρέπει να προστατευθεί», λέει στο Spiegel ο Βλαντίμιρ Κάμινερ, ένας Ρώσος που μετανάστευσε απ’ τη Μόσχα στο Βερολίνο το 1990 και πλέον ζει μόνιμα εκεί, έχοντας σχεδόν πολιτογραφηθεί Γερμανός.
«Αυτή τη στιγμή, η Ρωσία δεν είναι στενός συνεργάτης μας», είπε πρόσφατα στο γερμανικό περιοδικό η γερμανίδα υπουργός Άμυνας Ούρσουλα βον ντερ Λέγεν, εκφράζοντας μία διαπίστωση που αντικατοπτρίζει μια εξίσου μεγάλη μερίδα Γερμανών που κατανοούν απολύτως πως κι ο Πούτιν δεν είναι πολύ διαφορετικός απ’ τις ΗΠΑ όσον αφορά στις μεθόδους που χρησιμοποιεί. Για όλο και περισσότερους Γερμανούς, είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.
