Ο Σαλβατόρε Λουκάνια ξεκίνησε φτωχόπαιδο από την Ιταλία, διέσχισε τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό και η τύχη τον βοήθησε. Εφτασε στις ΗΠΑ σε ηλικία οκτώ ετών από το Παλέρμο της Σικελίας το 1905. Ωσπου να ενηλικιωθεί κέρδιζε 6 δολάρια την εβδομάδα κάνοντας τον ναυτιλιακό υπάλληλο της εταιρείας Goodman Hat Co. στο Λόουερ Μανχάταν, στη Νέα Υόρκη. Μέσα σε πέντε χρόνια είχε καταφέρει να δει τον μισθό του να αυξάνεται κατά 33% δουλεύοντας ως εργάτης για την εταιρεία Gem Toy Co. Μετά έβγαζε οκτώ δολάρια την εβδομάδα –αμοιβή συν φιλοδωρήματα –εργαζόμενος ως μπαρμπέρης. Είτε τα φιλοδωρήματα αυτά ήταν αρκετά υψηλά είτε ο ίδιος ζούσε πολύ φτωχικά είτε απλώς ήταν πολύ τυχερός, γιατί τον Ιούνιο του 1936, στο απόγειο της Μεγάλης Υφεσης, ο Λουκάνια τα είχε πάει τόσο καλά για έναν 38χρονο ιταλό μετανάστη που δεν είχε καν τελειώσει το δημοτικό και είχε να εργαστεί σε δουλειά πλήρους απασχόλησης από το 1922 ώστε τους τελευταίους επτά μήνες διέμενε στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο «Γουόλντορφ Αστόρια».
Ολες αυτές οι άγνωστες στις λεπτομέρειές τους βιογραφικές πληροφορίες για τον άνθρωπο αυτόν που μετέπειτα θα γινόταν ο πανίσχυρος αρχηγός της Μαφίας με το όνομα Τσαρλς «Λάκι» Λουτσιάνο προκύπτουν από τα μόλις πρόσφατα ψηφιοποιημένα αρχεία του Τμήματος Σωφρονισμού της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, τα οποία μέχρι πρότινος ήταν διαθέσιμα μόνο στα κρατικά αρχεία του Ολμπανι.
Τα αρχεία, συμπεριλαμβανομένων εγγράφων από τα σωφρονιστικά ιδρύματα του Νιούγκεϊτ στο Γκρίνουιτς Βίλατζ (1797-1810 –η πρώτη νεοϋορκέζικη φυλακή), του Κλίντον (1851-1866 και 1926-1939) και του Σινγκ Σινγκ (1865-1939), είναι πλέον διαθέσιμα σε όλους τους κατοίκους της Νέας Υόρκης από την ιστοσελίδα Ancestry.com.
«Κανείς μας δεν είναι τέλειος»
Επίσης ψηφιοποιούνται και τα αρχεία των φυλακών Σαν Κουέντιν και Φόλσομ (αμφότερες στην Καλιφόρνια). «Η οικογενειακή ιστορία είναι ένα παζλ και μερικά κομμάτια του παζλ είναι πιο αποκαλυπτικά από άλλα. Και υπάρχει κάτι σατανικά παρηγορητικό στη σκέψη πως κανείς μας δεν είναι τέλειος» λέει η Μισέλ Ερκανμπρακ, εκπρόσωπος της Ancestry.com. Οι λεπτομέρειες για τον Λουτσιάνο καταγράφηκαν στα έγγραφα άφιξής του στη φυλακή Σινγκ Σινγκ μετά την καταδίκη του το 1936 για συμμετοχή σε κύκλωμα πορνείας. Είχε επάνω του μόλις ένα ρολόι και 199.40 δολάρια όταν εισήχθη στη φυλακή. Το έγγραφο δίνει το πραγματικό του όνομα, το Λουκάνια, ενώ στα αρχεία ο αρχηγός της Μαφίας λέει πως πήγαινε περιστασιακά στην εκκλησία και αποδίδει τα εγκλήματά του στο γεγονός πως «ήταν πολύ αφελής και αθώος».
Αλλος έγκλειστος στις φυλακές Σινγκ Σινγκ ήταν ο Λούις «Λέπκε» Μπακάλτερ: ο άνθρωπος που περιγράφεται ως ένας απλός «άνεργος υπάλληλος» μπήκε στο ίδρυμα στα 18 του χρόνια, το 1918, αφού καταδικάστηκε για κλοπή. Οι συνήθειές του περιγράφονται ως «εγκρατείς», μια κατάσταση που μάλλον άλλαξε όσο αυτός μεγάλωνε. Το 1944, αφού καταδικάστηκε για μια σειρά δολοφονιών ως επικεφαλής της ομάδας εκτελεστών της Μαφίας Murder Inc., εκτελέστηκε στις φυλακές Σινγκ Σινγκ, οι οποίες βρίσκονται 50 χιλιόμετρα βορείως της Νέας Υόρκης, στην όχθη του ποταμού Χάντσον.
«Απλή νοικοκυρά» και συζυγοκτόνος
Και άλλο παράδειγμα βιογραφικού «θησαυρού»: η διαβόητη Ρουθ Σνάιντερ, που δολοφόνησε τον σύζυγό της το 1927, σε συνεργασία με τον εραστή της, Τζαντ Γκρέι, είναι καταγεγραμμένη στα αρχεία της Σινγκ Σινγκ ως «έγγαμη». Η ίδια περιγράφει τον εαυτό της ως θρησκευόμενη, παρ’ όλο που δεν είχει μπει μέσα σε εκκλησία επί 14 χρόνια. Η 32χρονη γυναίκα, αυτοαποκαλούμενη «απλή νοικοκυρά από το Κουίνς», δεν είχε προηγούμενο ποινικό μητρώο και χαρακτηρίζεται στα αρχεία «μετριοπαθής». Η εκτέλεσή της το 1928 στην ηλεκτρική καρέκλα απαθανατίστηκε και σε μια διάσημη φωτογραφία που δημοσίευσε η εφημερίδα «Daily News».
Ο Τσαρλς Τσάπιν, ένας 60χρονος νεοϋορκέζος συντάκτης εφημερίδας, καταγράφεται ως «χήρος» όταν εισήχθη στις φυλακές το 1919 για τη δολοφονία της φιλάσθενης συζύγου του. Επίσης, και αυτός περιγράφεται στα αρχεία ως «ήπιος και εγκρατής» στις συνήθειές του, μια περιγραφή ωστόσο που διαψεύδεται από τους αντίστοιχους χαρακτηρισμούς που του προσήψαν συνάδελφοί του στην εφημερίδα καθώς μιλούν για έναν «νταή».
Οπως γράφει η δημοσιογράφος Αντι Λόγκαν σε πρόσφατο άρθρο της στο περιοδικό «New Yorker», «όλοι γνώριζαν πως ο Τσάπιν κάποια μέρα θα εμπλακεί σε έναν φόνο, αλλά όλοι νόμιζαν πως θα ήταν το θύμα».
HeliosPlus