Eίναι γνωστό εδώ και καιρό το σλόγκαν ότι «το ποδόσφαιρο είναι ένα σπορ που παίζουν 22 παίκτες, αλλά στο τέλος κερδίζει πάντα η Γερμανία». Ενα σλόγκαν που επιβεβαιώθηκε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο προχθές το βράδυ με τη συντριβή της πολυδιαφημισμένης Βραζιλίας. Πέρα από τις όποιες ποδοσφαιρικές αναλύσεις, η απίστευτη επικράτηση της Γερμανίας προσφέρεται και για ευρύτερα συμπεράσματα.
Από τη μια μεριά υπήρχε μια ομάδα που στηριζόταν σε ένα σύστημα παιχνιδιού, σε μια οργάνωση, με συγκεκριμένους στόχους και τακτική. Και από την άλλη ένα σύνολο που στηριζόταν στην ατομικότητα και στην έφοδο για τη νίκη. Που μετά την πρώτη ψυχρολουσία, διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη … Μια ομάδα με συλλογικά χαρακτηριστικά και μια άλλη όπου ο καθένας ήθελε να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει ηγέτης και σωτήρας.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Γερμανία παντού σχεδόν όπου ανταγωνίζεται, καταφέρνει να διακρίνεται. Είτε έχουμε να κάνουμε με την οικονομία, είτε την τεχνολογία, είτε τις επιστήμες, είτε το ποδόσφαιρο , η χώρα που κατάφερε να ξαναενωθεί πριν από δύο και κάτι δεκαετίες ,καταφέρνει να ηγεμονεύει. Μπορεί να μη μας βολεύει ή να μη μας αρέσει αυτή η σχεδόν καθολική της υπεροχή, αλλά δεν μπορεί και να την αγνοήσει κανείς.
Η επιμονή, η συστηματική δουλειά, η εργατικότητα, η συλλογική και ατομική υπευθυνότητα σε συνδυασμό με την εκμετάλλευση κάθε νέας ιδέας, αποτελούν τους κινητήριους μοχλούς αυτής της επιτυχίας. Οσο και να μας γοητεύει η ατομική δεξιοτεχνία, όσο και να μας αρέσουν τα ξεσπάσματα φαντασίας, αν δεν εντάσσονται σε ένα συνολικό σχέδιο, αν δεν συνοδεύονται από τη συλλογική υπευθυνότητα, είναι πολύ εύκολο, όπως αποδεικνύεται και στο ποδόσφαιρο, να καταλήξουν σε ιλαροτραγωδίες.
Προφανώς δεν μπορούμε να γίνουμε όλοι Γερμανοί. Αλλά τουλάχιστον ας πάρουμε μερικά διδάγματα, μερικές ιδέες από τα επιτεύγματα τους. Γιατί καλές είναι οι ιδιαιτερότητες μας, όπως αρεσκόμαστε να υποστηρίζουμε, αλλά χωρίς σχέδιο, χωρίς οργάνωση, χωρίς προοπτική , δεν έχουμε ελπίδες να επιβιώσουμε στον ανταγωνισμό, όχι των Γερμανών, αλλά ούτε των ομοϊδεατών μας του Νότου …
