Τριάντα περίπου χρόνια χρειάστηκαν οι επιστήμονες για να ταυτοποιήσουν τα απολιθώματα προϊστορικού γλάρου-γίγαντα, με άνοιγμα φτερών 6,1-7,4 μέτρα, που είχαν εντοπιστεί στη Νότια Καρολίνα.
Τα απολιθώματα ηλικίας περίπου 25 εκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με τους ειδικούς, ανήκουν στο νέο είδος Pelagornis sandersi. «Τα απολιθώματα είναι εντυπωσιακά, τόσο από πλευράς μεγέθους, όσο και από πλευράς διατήρησης της κατάστασής τους» αναφέρει ο δρ Ντάνιελ Κσέπκα, έφορος του Μουσείου Bruce στο Κονέκτικατ.
«Το κρανίο του πτηνού είναι σε εξαιρετική κατάσταση, παρότι τα οστά είναι ιδιαίτερα εύθραυστα. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι το δείγμα “επιβίωσε” στον πυθμένα της θάλασσας, όπου και θάφτηκε χωρίς να καταστραφεί από άλλα είδη, για να εντοπιστεί ανέπαφο εκατομμύρια χρόνια αργότερα» προσθέτει ο ίδιος.
Στην κορυφή των ιπτάμενων «γιγάντων»
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι ο προϊστορικός γλάρος κατάφερε να ξεπεράσει σε διαστάσεις τον προκάτοχο του τίτλου του γίγαντα, Argentavis magnificens – ένα άλλο προϊστορικό πτηνό από τη Νότια Αμερική, το οποίο έμοιαζε με κόνδορα και είχε άνοιγμα φτερών 5,7-6,1 μέτρα.
Το νέο γιγάντιο θαλασσοπούλι, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του, πετούσε πάνω από τον ωκεανό αναζητώντας ψάρια και καλαμάρια. Παρά το τεράστιο μέγεθός του, οι ειδικοί θεωρούν ότι το προϊστορικό πουλί ήταν ένας φοβερά επιδέξιος «πιλότος», καθώς εκμεταλλευόταν τα ρεύματα του αέρα για να πλησιάζει ή να απομακρύνεται από την επιφάνεια του νερού.
«Μάλλον επρόκειτο για ένα ταχύτατο πτηνό» αναφέρει ο δρ Κσέπκα. «Υπολογιστικά μοντέλα έχουν δείξει ότι είχε υψηλό συντελεστή οπισθέλκουσας, ο οποίος του επέτρεπε να γλιστράει στους αιθέρες καλύπτοντας μεγάλες αποστάσεις κάθε φορά, σε οποιοδήποτε υψόμετρο».
«Οι υπολογισμοί μάλιστα έχουν δείξει ότι ο γιγάντιος γλάρος κατά πάσα πιθανότητα κατακτούσε τους ουρανούς με ταχύτητες που ξεπερνούσαν τα 10 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Στην ξηρά, δε, μάλλον δεν ήταν το ίδιο… ανάλαφρος» λέει ο ίδιος χαριτολογώντας.
Τα ενδιαφέροντα ευρήματα των επιστημόνων παρουσιάζονται στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences».
