Η Χλόη και ο Διονύσης Θεοδωρόπουλος επιβεβαιώνουν τον κανόνα «It takes two to tango» και περιοδεύουν με την ομάδα του Γκουστάβο Ρούσο, με επόμενο σταθμό την Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στις 17 Ιουλίου. Ζευγάρι στη ζωή, αλλά και στο τάνγκο, μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες, διορθώνουν παραστρατήματα και βρίσκουν τα κατάλληλα βήματα που τους οδήγησαν στην παράσταση «Tango in red major». Το θέαμα που θα παρακολουθήσει το αθηναϊκό κοινό είναι πολλά υποσχόμενο, με τον αισθησιασμό να έχει τον πρώτο λόγο στις χορογραφίες στις οποίες θα δούμε τόσο τον ίδιο τον χορογράφο Γκουστάβο Ρούσο και την παρτενέρ του Σαμάνθα Γκαρσία όσο και τους 14 άλλους χορευτές, μεταξύ των οποίων είναι και το ζευγάρι των Ελλήνων. Τους ζητήσαμε να μας πουν πώς είναι να συνδυάζουν καριέρα και καθημερινότητα και μας έπεισαν ότι όλα είναι θέμα σωστού συγχρονισμού, όπως ακριβώς συμβαίνει και στον χορό.
Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας με τη συγκεκριμένη ομάδα;
«Εχουμε παρακολουθήσει πολλές παραστάσεις των Tango Seducciόn και πάντα η δουλειά του Gustavo Russo και της Samantha Garcia μας άρεσε πολύ. Οταν διαβάσαμε την αγγελία για ακροάσεις για την επόμενη παραγωγή τους, αποφασίσαμε να πάρουμε κι εμείς μέρος. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το e-mail που λάβαμε από την παραγωγή που μας ενημέρωνε ότι έχουμε επιλεγεί ως μέλη του καστ της ομάδας. Και να ‘μαστε τώρα σε περιοδεία μαζί τους και συγκεκριμένα αυτή τη στιγμή στη Σερβία».
Ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά όταν δουλεύεις περιοδεύοντας;
«Η περιοδεία με την ομάδα είναι μια εκπληκτική εμπειρία. Ολα κινούνται σε πολύ γρήγορους ρυθμούς, πράγμα που απαιτεί πολύ καλή οργάνωση και συλλογική δουλειά. Οι απαιτήσεις είναι πολύ υψηλές και τα αποτελέσματα πρέπει να είναι άμεσα. Η κούραση από τη δουλειά και τις μετακινήσεις είναι πολλές φορές μεγάλη, αλλά όταν ανεβαίνει η αυλαία τα ξεχνάς όλα».
Σύμφωνα με τη μέχρι στιγμής εμπειρία σας, ποιο είναι το πιο ενθουσιώδες και παθιασμένο σε θέματα τάνγκο κοινό;
«Ο ενθουσιασμός με το τάνγκο δεν έχει να κάνει με το από πού είναι ή με το πού ζει κάποιος. Οταν κάποιος αποφασίσει να ασχοληθεί πραγματικά με το τάνγκο, θα εισχωρήσει βαθιά μέσα στην κουλτούρα του, θα ενθουσιαστεί και θα παθιαστεί με αυτό. Το θέμα είναι πού υπάρχει ήδη αναπτυγμένη κοινότητα τάνγκο, πράγμα που δίνει τη δυνατότητα και σε περισσότερο κόσμο να ασχοληθεί με αυτό. Στην Ελλάδα, π.χ., το τάνγκο αναπτύσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς».
Ο χώρος του μπαλέτου έχει τεράστιο ανταγωνισμό μεταξύ των χορευτών. Με το τάνγκο συμβαίνει κάτι αντίστοιχο;
«Φυσικά, ο ανταγωνισμός στον χώρο του τάνγκο είναι τεράστιος. Υπάρχουν χιλιάδες ζευγάρια σε όλον τον κόσμο που χορεύουν και διδάσκουν τάνγκο. Πρόκειται για έναν χορό που εξελίσσεται συνεχώς, με αποτέλεσμα το επίπεδο να ανεβαίνει και οι απαιτήσεις να αυξάνονται. Συνεπώς χρειάζονται διαρκή ενημέρωση και εξάσκηση».
Ποια είναι η φιλοσοφία του τάνγκο σε σχέση με τον έρωτα; Μιλάει για το αέναο παιχνίδι της διεκδίκησης και της εξουσίας μέσα σε μια παθιασμένη σχέση;
«Τα περισσότερα τάνγκο μιλούν για τον έρωτα. Μιλούν για τα ανθρώπινα συναισθήματα, για τον αποχωρισμό, το ανικανοποίητο, αλλά και για τον «έρωτα» προς την πατρίδα, την οικογένεια, τους φίλους, τις ανθρώπινες αξίες».
Στην παράσταση, το τάνγκο, αν και είναι από μόνο του πολύ αισθησιακός χορός, διανθίζεται με στοιχεία pole dancing και με αποκαλυπτικά γυναικεία κοστούμια που ανεβάζουν τη θερμοκρασία. Θα λέγατε ότι είναι ο πιο σέξι από όλους τους χορούς;
«Δεν θα χαρακτηρίζαμε το τάνγκο «σέξι» χορό. Σίγουρα είναι ένας χορός που βασίζεται στην επικοινωνία μεταξύ του ζευγαριού και, καθώς οι ρόλοι των δύο φύλων είναι πολύ ξεκάθαροι, μπορεί να χαρακτηριστεί αισθησιακός. Παρ’ όλα αυτά, η επικοινωνία δεν συνεπάγεται απαραιτήτως πάθος, όπως και η κλειστή αγκαλιά δεν συνεπάγεται έρωτα. Από εκεί και πέρα, κάθε σκηνοθέτης-χορογράφος έχει το ελεύθερο να αποδώσει την ιδέα του με τον δικό του τρόπο εκμοντερνίζοντας κάποια πράγματα και προσδίδοντας το προσωπικό του ύφος και χρώμα».
Πώς είναι να χορεύεις επαγγελματικά με κάποιον με τον οποίο είσαι και ζευγάρι στη ζωή; Ποια τα υπέρ και ποια τα κατά; Τελικά, ένας καλός παρτενέρ πρέπει να έχει και στοιχεία καλού συντρόφου;
«Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να διαχωρίσεις το επαγγελματικό από το προσωπικό. Τότε η συνύπαρξη των δύο μπορεί να πετύχει. Σε ένα ζευγάρι τάνγκο είναι απαραίτητες πολλές ώρες καθημερινής δουλειάς. Και, όπως είπαμε και νωρίτερα, ένα από τα βασικότερα συστατικά του τάνγκο είναι η επικοινωνία. Επομένως, ένας καλός/ή παρτενέρ πρέπει οπωσδήποτε να είναι και καλός/ή σύντροφος, χωρίς όμως «σύντροφος» να συνεπάγεται απαραίτητα ερωτικός σύντροφος».
HeliosPlus
