Με κεντρικό σύνθημα «Να σβήσουμε τα σύνορα, να νικήσουμε το φόβο, να μη γίνει ο κόσμος φυλακή» το 18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ της Αθήνας δίνει το ετήσιο ραντεβού του στην Πανεπιστημιούπολη Ιλισίων την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή. Το ίδιο τριήμερο διεξάγεται και το 17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Τα Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ είναι και φέτος εδώ, περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά για να σπάσουν τα σύνορα που χωρίζουν τους ανθρώπους. Για να μοιραστούν και να συζητήσουν όλα αυτά που μας ενώνουν. Για να δούμε όλοι μαζί μια παράσταση που να μιλά την ίδια γλώσσα και να αναφέρεται στις ανάγκες και στα όνειρα κάθε ανθρώπου. Αλλά και για να «ανοίξουν» όλοι μαζί τους γευστικούς τους ορίζοντες δοκιμάζοντας πολυεθνικές γεύσεις και να γνωρίσουν την παράδοση των γειτόνων τους μέσα από τους χορούς και τα τραγούδια τους.
Έτσι λοιπόν εφέτος τα αντιρατσιστικά φεστιβάλ ανοίγουν τους ορίζοντες τους για τα Χανιά, το Βόλο, το Ρέθυμνο, την Κοζάνη, τη Χίο, τη Λάρισα, την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Άλλα έχουν ήδη πραγματοποιηθεί και άλλα ετοιμάζονται για να ανοίξουν τις πόρτες τους σε κοινό και οργανώσεις.
18ο αντιρατσιστικό φεστιβάλ Αθηνών
Με μουσική, συζητήσεις, θέατρο, χορό, εικαστικά, δρώμενα ντόπιοι και μετανάστες, που συμμετέχουν στο 18οαντιρατσιστικό φεστιβάλ Αθηνών, στέλνουν το μήνυμα της αλληλεγγύης, της συνύπαρξης και του κοινού αγώνα ενάντια στον ρατσισμό, τον φασισμό, την πολιτική της εξαθλίωσης.
«Όταν ξεκίνησε το φεστιβάλ υπήρχε μια μαζική μετανάστευση από τα Βαλκάνια, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί -κυρίως οι Αλβανοί-να βιώνουν έντονα τον ρατσισμό» εξηγεί στο ΒΗΜΑ η Όλγα Λαφαζάνη, μέλος του συντονιστικού του φεστιβάλ.
Με κεντρικό σύνθημα «Να σβήσουμε τα σύνορα, να νικήσουμε το φόβο, να μη γίνει ο κόσμος φυλακή» το Φεστιβάλ, το οποίο ενηλικιώνεται εφέτος, δίνει το ετήσιο ραντεβού του αλλάζοντας χώρο. Μιας και για πρώτη φορά θα πραγματοποιηθεί στην Πανεπιστημιούπολη Ιλισίων στις 4,5 και 6 Ιουλίου.
«Μέσα σε αυτά τα 18 χρόνια έχουν αλλάξει πάρα πολλά τόσο σε σχέση με το πρόγραμμα του φεστιβάλ όσο και σε σχέση με τον κόσμο. Ξεκινήσαμε ως ένας χώρος συνάντησης ντόπιων και μεταναστών μέσω του πολιτισμού. Ως ένα φεστιβάλ που μιλάει έντονα για τον πολιτισμό και την συνύπαρξη των λαών όχι σαν κάτι φολκλορικό» εξηγεί η κ. Λαφαζάνη. «Στην αρχή ήμασταν σε μια μικρή σκηνή με 10 οργανώσεις στο εφετινό συμμετέχουν πάνω από 200 οργανώσεις» συμπληρώνει.
Φαίνεται λοιπόν πως όλο και περισσότερος κόσμος συμμετέχει στα φεστιβάλ αυτά τα τελευταία χρόνια. «Σταθερά 20 με 25 χιλιάδες κόσμου μας επισκέπτονται συνολικά το τριήμερο. Δεν είναι όμως ότι αυξάνονται οι συμμετοχές και οι επισκέπτες αυξάνονται και τα φεστιβάλ ανά την Ελλάδα. Πιθανόν η αύξηση αυτή να δηλώνει μια επιτακτική ανάγκη να σταθούμε κοντά στους μετανάστες» εξηγεί η κ. Λαφαζάνη.
«Ο αγώνας κατά του ρατσισμού είναι κοινός αγώνας ντόπιων και μεταναστών» σχολιάζει ο Νασίμ Λομανί, από το Αφγανιστάν, ο οποίος ασχολείται από το 2006 με την διοργάνωση του φεστιβάλ. «Είναι ένα μεγάλο γεγονός και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη, γιατί δεν γίνεται κάτι αντίστοιχο εκεί» σχολιάζει. «Το φεστιβάλ αυτό πρέπει να γίνει θεσμός γιατί ο κοινωνικός ρατσισμός συνεχώς αυξάνεται. Μέσα από τέτοιες δράσεις μπορούμε να τον «σπάσουμε»».
